Hoe kun je schildpaddeneieren uitbroeden?
Op dit moment lopen verschillende soorten schildpadden een zeker risico. Om deze reden, en als methode om hun levensonderhoud te helpen, helpen mensen schildpaddeneieren kunstmatig uitbroeden om de soort in stand te houden.
Dit proces mag alleen plaatsvinden als het exemplaar in gevangenschap leeft, als het nest vernield of gepredateerd is, en als kunstmatig broeden het overlevingssucces van de dieren verzekert of vergroot.
Onthoud dat alleen geschoold personeel deze processen mag uitvoeren. Als dat niet mogelijk is, dan moet de begeleider advies vragen aan vaklui. Hoewel het eenvoudig klinkt, kan één verkeerde beweging de baby het leven kosten. Daarom delen we in het volgende artikel enkele aanbevelingen en waarschuwingen om schildpaddeneieren met succes uit te broeden.
Hoe kun je schildpaddeneieren uitbroeden?
Wat is kunstmatige incubatie?
Incubatie is het proces waarbij de eieren zich ontwikkelen terwijl de omgeving de nodige omstandigheden biedt, zoals temperatuur, vochtigheid en bescherming. Wanneer de term “kunstmatig” wordt toegevoegd, betekent dit in deze zin dat de handen van de mens voorzien in alle behoeften die het ei heeft om uit te komen.
Formeel verwijst dit proces naar de embryonale ontwikkeling, waarbij het individu gevormd wordt uit kleine cellen. Omdat het een belangrijke gebeurtenis is in de opbouw van het lichaam, kan elke afwijking die optreedt ernstige complicaties (en zelfs de dood) veroorzaken. Daarom is kunstmatige incubatie geen hulpmiddel dat in alle gevallen levensvatbaar is.
Wanneer is het goed om het te gebruiken?
Kunstmatige incubatie is ontstaan als antwoord op het gevaar waarmee verschillende schildpadden te maken krijgen. Wat je dus nastreeft is een zo groot mogelijk aantal broedsels. Dit komt omdat er in de natuur te veel bedreigingen zijn die de populatie van de exemplaren die opnieuw uitgezet moeten worden, uitputten.
Hoewel het meestal levende wezens zijn die de soorten bedreigen, kunnen ook droogtes, stormen en andere klimatologische verschijnselen ze aantasten. Daarom hebben deskundigen technieken bedacht om de eieren beschutting te bieden, zodat elke externe factor hun dood niet kan veroorzaken.
Locatie en vervoer van eieren
Allereerst moet benadrukt worden dat je schildpaddeneieren nooit uit hun natuurlijke nest mag halen, tenzij ze in dreigend gevaar kunnen verkeren. Dit betekent dat als je toevallig een nest tegenkomt, je het beste uit de buurt kunt blijven en het aan de plaatselijke autoriteiten moet melden, zodat die er een vervolg aan kunnen geven.
Je vraagt je misschien af waarom dit zo belangrijk is. Het antwoord is dat deze eieren erg kwetsbaar zijn, want slechts een paar bewegingen kunnen het embryo beschadigen.
Met andere woorden, de simpele handeling van het in je handen nemen kan het embryo doden. Met andere woorden, het aanraken van de eieren kan de dood van de zich ontwikkelende schildpad veroorzaken.
Krijg je om de een of andere vreemde reden geen hulp (en als je het ei in de open lucht laat liggen zal het natuurlijk sterven), dan kun je, als laatste redmiddel, proberen het ei zelf uit te broeden. Om dit te doen moet je het naar een veilige plaats vervoeren. Pak het heel voorzichtig op zonder het om te draaien en zonder het abrupt te verplaatsen.
Sommige mensen zetten zelfs een kleine stift op de schelp om aan te geven hoe ze hem gevonden hebben.
Het vervoer moet gebeuren in een doos met een harde rand, waarin beweging de eieren niet zal laten rollen of omklappen. Denk er ook aan elk ei steeds in dezelfde positie te leggen als je het op de grond vond.
Embryoverificatie
Dit is een extra stap die je alleen vertelt of het ei dat je redde een embryo heeft of niet. Met andere woorden, of de schildpad waarschijnlijk wel of zeker niet uit het ei zal komen.
Wat je bij deze test doet is het schild met een lamp verlichten om te kijken of er een klein puntje is met een netwerk van aderen, waardoor het embryo zichtbaar wordt. Bij dit proces helpt het om ervoor te zorgen dat de zaklamp goede verlichting heeft en dat je het in een donkere kamer doet.
Incubatie
Voor deze stap heb je een broedmachine nodig. Deze machines worden in de winkel verkocht, dus je hoeft ze alleen maar in elkaar te zetten en aan te sluiten. Dit is altijd de beste optie. Het constant houden van de temperatuur en de vochtigheid is namelijk een van de essentiële elementen voor het uitbroeden van schildpaddeneieren.
Wat de ondergrond betreft, is het belangrijkste dat je een goed substraat hebt, zoals vermiculiet, dat goed vocht absorbeert en de parameter constant houdt.
Als je dat gedaan hebt, maak je het substraat vochtig. Vervolgens begraaf je hier de eitjes in, waarbij je erop let dat ze niet te veel bewegen. Leg ze daarna in de broedmachine en houd ze daar tot ze uitkomen.
Parameters
Hoewel het eenvoudig klinkt, is het proces vanaf hier ingewikkeld, want je moet voorzichtig zijn met de omstandigheden in de broedmachine.
Dit betekent dat je de temperatuur en de vochtigheid dagelijks moet controleren, om te voorkomen dat de waarden drastisch veranderen. In feite variëren de incubatieparameters van soort tot soort, maar we kunnen ze terugbrengen tot de volgende aanbevelingen:
- Temperatuur: 28-32 ° Celsius.
- Vochtigheid: Zachte schaaleieren tussen 40 en 60% en harde schaaleieren tussen 70 en 90%.
- Ventilatie: Open (broedmachines hebben gaten die het interieur ventileren).
Een heel goede optie is hulp te vragen bij de identificatie van de soort, want dat kan je specifieke aanwijzingen geven over wat de behoeften van het ei zijn. Bedenk ook, net als bij krokodillen, dat de temperatuur het geslacht van de jongen bepaalt, dus moet je bij het uitbroeden met dit punt rekening houden.
Kan ik mijn eigen broedmachine bouwen?
Het eenvoudige antwoord is ja. In feite heb je niet veel materialen nodig, behalve het substraat en wat bakjes. Om een broedmachine te bouwen heb je maar 2 bakken nodig.
De ene moet iets groter zijn dan de andere. Dit is nodig om een soort “waterbad” te maken. Op deze manier blijft de kleine bak in de grote drijven en plaats je een verwarmingselement in het water om de temperatuur iets te verhogen.
De grootte van de broedmachine is niet belangrijk, als je er maar een deksel op kunt zetten dat alles omsluit. Daarom raden we aan een grote bak van ongeveer 20 liter te gebruiken, met een kleine bak waarin de eieren passen. Bedenk dat vermiculiet in dit geval ook werkt, want het heeft dezelfde functie als in de commerciële broedmachine.
Ten slotte moet de hele broedmachine een bijna hermetisch systeem zijn, waarvan het deksel het tegen de buitenkant beschermt. Je kunt het ook vervangen door aluminiumfolie met perforaties om vocht naar buiten te laten.
Naast dit alles moet je een hygrometer en een thermometer aan de bak toevoegen. Zo kun je de temperatuur en de vochtigheid in de gaten houden. Overweeg bovendien het water dat verdampt bij te vullen.
Schildpaddeneieren uitbroeden
De broedperiode is nogal verschillend tussen de soorten. Bij sommige eieren moet je bereid zijn de broedmachine tot 115 dagen in de gaten te houden. Maar als deze schepsels eenmaal geboren zijn, zul je beseffen dat de moeite de moeite waard is.
Schildpadden komen vanzelf uit het ei, dus op dit moment kun je alleen maar toekijken. In feite kunnen sommige schildpadden er enkele uren of dagen over doen om uit het ei te komen. Desondanks moet je ze niet storen of assisteren. Bovendien kun je merken dat er een zakje aan hun buik hangt, dat je om geen enkele reden mag verwijderen.
Als de eerste 2 dagen voorbij zijn, is het proces voor het uitbroeden van schildpaddeneieren voorbij. Dan nemen de schildpadden de dooier weer op en zijn ze klaar om het “nest” te verlaten.
Op dit moment kun je ze het beste direct vrijlaten in de omgeving waar je ze vond. Zijn de eieren daarentegen van je eigen huisdieren afkomstig, dan is het beter de jongen in gespecialiseerde terraria te houden.
Wat doen beschermingsorganisaties voor schildpadden?
Het hoofddoel van deze groepen of verenigingen is de bescherming van schildpadden, want ze vallen allemaal in een of andere categorie van speciale bescherming.
In feite is het proces dat deze beroepskrachten uitvoeren anders, want ze gebruiken geen commerciële broedmachines, maar maken in plaats daarvan gaten in het zand om het oorspronkelijke nest na te bootsen. Daardoor kunnen ze de eieren beschermen tot ze uitkomen.
Voor de vrijwilligers is het uitbroeden van schildpadeieren erg belangrijk, want ze verhogen het aantal exemplaren van elke soort dat de zee bereikt. Bovendien krijgen ze advies van veel deskundigen. Daardoor zijn ze altijd op de hoogte van de beste technieken en verzorging voor deze schildpadden.
Welke soorten schildpaddeneieren kan ik uitbroeden?
Alle bovenstaande aanbevelingen gelden voor het uitbroeden van schildpaddeneieren van welke soort dan ook. Je zult echter rekening moeten houden met de specifieke parameters waaraan voldaan moet worden om ze te laten uitkomen. Bedenk dat elke soort schildpad andere eisen stelt, die essentieel zullen zijn voor een volledige embryonale ontwikkeling.
Ondanks alles is de beste aanbeveling om het broeden in de natuurlijke habitat te laten gebeuren. Uiteraard zolang er geen factoren zijn die de jongen bedreigen.
Daarom is kunstmatig broeden alleen een noodmethode die dient om dreigende gevaren voor de soort het hoofd te bieden. Hoewel iedereen het kan uitvoeren, moet het met grote zorg en respect voor de dieren gebeuren.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Rangel-Mendoza, J., Weber, M., Hernández-García, J., & López-Luna, M. A. (2015). Manejo en cautiverio de la tortuga blanca (Dermatemys mawii Gray), estado actual e implicaciones para su conservación. AGRO, 249.
- Eckert, K. L., Bjorndal, K. A., Abreu-Grobois, F. A., & Donnelly, M. (2000). Técnicas de Investigación y Manejo para la Conservación de las Tortugas Marinas. Grupo especialista en tortugas marinas UICN/CSE Publicación, 4.
- Chacón, D., Sánchez, J., Calvo, J. J., & Ash, J. (2007). Manual para el manejo y la conservación de las tortugas marinas en Costa Rica; con énfasis en la operación de proyectos en playa y viveros. Sistema Nacional de Areas de Conservación, Ministerio de Ambiente y Energía, San José.
- Chacón, D., Dick, B., Harrison, E., Sarti, L., & Solano, M. (2008). Manual sobre técnicas de manejo y conservación de las tortugas marinas en playas de anidación de Centroamérica. Secretaría Pro Tempore de la Convención Interamericana para la Protección y Conservación de las Tortugas Marinas (CIT), San José, Costa Rica.
- Rana, C. A., Gachen, G., & Ceriani, C. (2016). Causas de retención de huevos en tortugas terrestres (Chelonoides chilensis). Universidad Nacional Del Centro de La Provincia de Buenos Aires. Tandil-Argentina, 18.
- Romito, M. L., Parachu Marco, M. V., & Imhof, A. (2015). Growth and reproduction of Chelonoidis chilensis (Reptilia, Testudinidae) in captivity.
- Arzola-González, J. F., Barrón-Hernández, J., Gutiérrez-Rubio, Y., Voltolina, D., & Ramírez-Pérez, J. S. (2019). Anidación e incubación artificial de huevos de tortuga golfina Lepidochelys olivacea (Testudines: Cheloniidae). Ecosistemas y recursos agropecuarios, 6(18), 595-599.
- Hernández, O., & Boede, E. O. (2008). Relación entre el tamaño de hembra y la producción de huevos en el morrocoy sabanero Geochelone (Chelonoidis) carbonaria (spix, 1824) en un zoocriadero comercial de Venezuela. Interciencia, 33(6), 461-466.
- Sarti, L., Huerta, P., Vasconcelos, D., Ocampo, E., Tavera, A., & Ángeles, M. A. (2006). Manual de técnicas de protección de tortugas marinas. Kutzari AC.