Hoe kun je wilde zwijnen verjagen?

Om wilde zwijnen te verjagen moet je gevaargeluiden uitstoten en reukwerende middelen gebruiken, hekken, en ongevaarlijke huistechnieken.

Of het nu is omdat ze je gewassen opeten, je afval, of omdat ze gaten in je tuin maken, je wilt misschien graag weten hoe je wilde zwijnen kunt verjagen. Bovendien kan een ontmoeting met een van deze zoogdieren oog in oog (en nog meer als het een vrouwtje met jong kroost is) tot een onaangenaam ongeluk leiden als de situatie niet goed aangepakt wordt.

Daarom vind je in dit artikel de meest effectieve technieken om te voorkomen dat deze dieren je boerderij binnenkomen. We geven je ook informatie over de soort, want iets meer weten over wilde zwijnen zal je helpen je methoden doeltreffender te maken. Lees verder!

De kenmerken van wilde zwijnen

Het wilde zwijn (Sus scrofa) is een zoogdier dat behoort tot de familie Suidae en tot het geslacht Sus. Hij komt voor in een grote verscheidenheid van habitats: grassige savannes, bossen, landbouwgebieden, struikgewas, en moerassen.

Hoewel het weerbestendige dieren zijn, hebben ze de neiging plaatsen met hoge of erg koude temperaturen te mijden.

Wilde zwijnen zijn omnivoren. Ze voeden zich overwegend met plantaardig materiaal, vooral vruchten, noten, wortels, en groene planten. Daarnaast eten ze ook vogeleieren, aas, kleine knaagdieren en ongewervelde dieren. Ze zijn opportunistisch en variëren hun dieet afhankelijk van de beschikbaarheid van voedsel.

Tegelijk is het een kuddedier en matriarchale soort. Groepen bestaan uit vrouwtjes die aan elkaar verwant zijn (moeders, dochters, tantes) en kunnen meer dan 100 individuen tellen, al komen ze meestal niet boven de 20 uit. Mannetjes daarentegen zijn solitair en blijven zelden in een groep als ze volwassen zijn.

Wilde zwijnen kunnen op elk moment van het jaar jongen krijgen. De draagtijd duurt van 108 tot 120 dagen en elk nest bestaat uit 5 tot 6 jongen. De ouderlijke zorg berust bij de vrouwtjes, want mannetjes zijn polygyn (ze planten zich voort met meer dan één vrouwtje per voortplanting) en hebben de neiging de groep na de paring te verlaten.

Hoe kun je wilde zwijnen verjagen?

In gebieden waar wilde zwijnen door de mens geïntroduceerd zijn, brengen ze schade toe aan inheemse soorten, omdat ze de groeicapaciteit van bomen waar ze rondzwerven afremmen. Bovendien verhindert hun beschermende en territoriale aard dat andere dieren hun leefgebied met hen delen.

Door de invloed van de mens in de natuurlijke omgeving kunnen wilde zwijnen in steden, gewassen of op boerderijen terechtkomen.

Gezien hun grote voortplantingsvermogen en hun eetgewoonten kunnen ze de landbouwgebieden die ze betreden gemakkelijk beschadigen. Ze wroeten graag naar wormen en wortels, zodat ze vaak ingezaaide grond bederven.

Vanwege alle ergernis die ze opwekken, staan hieronder de meest effectieve technieken om wilde zwijnen te verjagen. Het is het beste ze niet allemaal tegelijk te gebruiken maar ze af te wisselen.

Wilde zwijnen zijn namelijk heel intelligente dieren en ze zullen uiteindelijk leren dat sommige van de prikkels die je gebruikt om ze af te schrikken geen echt gevaar voor ze vormen.

Geluiden en echo’s

Wilde zwijnen vertrouwen sterk op hun gehoor en reuk. Hun gehoorbereik is 42 tot 40.500 Hertz, dus een mogelijkheid om ze op afstand te houden is het gebruik van echo-apparatuur.

Het wordt in de handel gebracht samen met luidsprekers die je rond de grenzen van het land kunt verspreiden, en waarvan je er vele kunt programmeren om regelmatig af te gaan.

Een goedkopere optie is om geluiden op te nemen en die in je doorgangsgebieden te reproduceren. Het meest effectief zijn, helaas, geluiden die met mensen te maken hebben, zoals honden die blaffen, een jachtgeweer dat afvuurt, of mensen die praten. Boze vocalisaties van de wilde zwijnen zelf kunnen ook worden afgespeeld.

Wilde zwijnen verjagen met olfactorische afweermiddelen

Een ander groot zintuig van zwijnen is hun reukzin. Er zijn veel alternatieven om ze via geuren te verjagen. Menselijk haar rondstrooien in de omgeving (je kunt er bij de kapper naar vragen) of synthetische wolvenurine kopen, bijvoorbeeld.

Een andere mogelijkheid is om specifiek voer te kopen om wilde zwijnen af te schrikken. Het is niet giftig voor ze. Als ze ervan eten en merken dat het slecht smaakt, zullen ze de volgende keer dat ze het ruiken weglopen.

Je kunt het ook thuis maken met granen en wat olie met een onaangename smaak: Maar pas op voor toevallige vergiftiging. Ze pijn doen is nooit een optie.

Huismiddeltjes

Er zijn enkele meer traditionele methodes die op kleine schaal nuttig kunnen zijn, zoals in tuinen of in stedelijke gebieden.

• Als je vuilnisbak buiten staat, maak hem dan luchtdicht en houd hem altijd gesloten. Zo trek je geen wilde zwijnen aan met etensgeuren.
• Hang zakken en plastic op die in de wind flapperen; dit is een onaangenaam geluid voor ze.
• Houd je huisdieren ‘s nachts binnen, dat is het moment waarop wilde zwijnen vaak in de buurt van mensen komen.
• Speel opnames en andere geluiden af bij hotspots van wilde zwijnen.

Omheiningen

Fysieke omheiningen zijn op lange termijn de meest effectieve optie en je kunt ze ook gebruiken om wilde zwijnen de toegang tot wegen onmogelijk te maken en zo ongelukken te voorkomen.

Goede omheiningen die bestand zijn tegen het weer en op de juiste manier gebruikt worden kunnen de doorgang verhinderen van deze zoogdieren en zelfs van andere dieren die problemen kunnen veroorzaken, zoals konijnen of roofdieren.

Neem nooit je toevlucht tot geweld

Hoewel deze zoogdieren echt destructief kunnen zijn in boerderijen en gewassen, is het belangrijk altijd voorrang te geven aan respect en ontmoedigende technieken die het dier niet schaden. Wilde zwijnen zijn bang voor mensen. Ze dalen komen alleen op hun land als ze daar iets beters vinden dan in hun natuurlijke habitat. Vreedzame coëxistentie is mogelijk.

Jagen op een dier zonder vergunning is niet alleen onethisch, maar ook illegaal. Ook al is het alleen uit angst voor een klacht of de geldelijke reprimandes die dat met zich meebrengt, kies nooit voor geweld bij het verjagen van een levend wezen. In veel ecosystemen zijn de echte indringers de mensen.