De Blob: Het mysterieuze organisme met 720 geslachten en geen hersenen
In de natuur zijn er veel fascinerende levende soorten waarvan de meeste mensen zich niet bewust zijn. Onder deze organismen vinden we de blob, een mysterieus wezen met 720 “geslachten” dat geen hersenen of centraal zenuwstelsel heeft. Hoewel het uiterlijk een “eenvoudige” slijmerige schimmel is, heeft hij ongelooflijke mogelijkheden.
De wetenschappelijke naam van deze soort is Physarum polycephalum. Hij behoort tot de myxomyceten, een merkwaardige klasse die op het eerste gezicht lijkt op een levende gelei. Lees verder en kom meer te weten over het mysterieuze organisme dat bekend staat als de blob.
Waarom heet hij “de blob”
Deze soort slijmerige schimmel kreeg de naam “de blob“ als eerbetoon aan een gelijknamige film, uitgebracht in 1958. De film gaat over een vreemd geleiachtig wezen dat een kleine stad aanvalt en in staat is mensen te “desintegreren”.
Fysieke kenmerken van “the blob”
Zoals eerder vermeld is de blob is een geel, wit, roze of rood geleivormig organisme dat van vorm en uiterlijk kan veranderen. Het beweegt echter zo langzaam dat het meer lijkt op een schimmel die oppervlakken binnendringt. Hij wordt meestal gevonden op vochtige, warme en koele plaatsen op verschillende voorwerpen, zoals boomschors of paddenstoelen.
Hoewel hij er op het eerste gezicht niet uitziet als een indrukwekkend levend wezen, bevat zijn binnenste zoveel geheimen. In tegenstelling tot planten en dieren bestaat de blob niet uit “cellen,” maar is het een gigantische massa waarin vele kernen (plasmodium) zijn ondergedompeld. Anders bekeken is het een grote cel met vele kernen, waardoor het geen hersenen nodig heeft.
Blobs kunnen fuseren
Omdat ze uit één “cel” bestaan, kunnen ze, wanneer twee verschillende individuen elkaar ontmoeten kunnen ze fuseren (Engelse link). Hierdoor kan zich niet alleen een nieuw, groter individu vormen, maar ze lijken ook hun taken te synchroniseren en hun genetische informatie te delen . Om dit te laten gebeuren moeten beide organismen natuurlijk compatibel zijn.
Waarom hebben ze zoveel “geslachten”?
Seks kan gedefinieerd worden als de eigenschap van levende wezens om hun genetisch materiaal te recombineren met andere individuen. Hoewel dit bij mensen gemakkelijk te definiëren is (mannelijk en vrouwelijk), zijn er levende wezens zoals de blob die een ingewikkelder mechanisme handhaven.
In het geval van slijmachtige schimmels wordt hun “geslacht” niet bepaald door een geslachtschromosoom, maar door een specifiek gen (Engelse link) dat ongeveer 720 varianten heeft.
Als twee individuen elkaar ontmoeten en elk een andere variant van dit gen hebben, komen ze samen om hun genoom te recombineren (ze zijn compatibel). Omgekeerd, als beiden dezelfde variant hebben, wijzen ze elkaar af (ze zijn onverenigbaar).
De blob is in staat om te leren
Hoewel de blob geen hersenen heeft, lijkt hij in staat om verschillende complexe cognitieve functies te verwerken. In feite hebben verschillende experimenten aangetoond dat hij het vermogen heeft om nieuwe dingen te “onthouden (Engelse link)” en te “leren” om problemen op te lossen. Bijvoorbeeld met gemak uit een doolhof komen, giftige stoffen ontwijken, of gewend raken aan zijn omgeving.
Hoewel het waar is dat deze slijmerige schimmel complexe vaardigheden vertoont, is er enige discussie over de vraag of dit werkelijk “leer”-processen zijn. Sommige specialisten stellen dat het meer een gewenningsproces lijkt te zijn, dat niet noodzakelijkerwijs complexe cognitieve functies met zich meebrengt.
De blob is zeer veerkrachtig
Alsof dat nog niet genoeg is, blijkt hij, behalve dat hij alle bovenstaande vermogens heeft, ook nog eens bestand te zijn tegen ruwe omgevingen. Daartoe laat hij veel van het water in zijn lichaam los en “droogt uit”. Daardoor ontstaat een harde, stijve massa die zijn binnenste inkapselt en beschermt.
Zodra de omgevingsomstandigheden gunstig zijn, neemt de blob zijn oorspronkelijke vorm weer aan en hervat hij al zijn natuurlijke activiteiten. Zo kan hij drastische weersveranderingen aan. Dankzij deze capaciteiten is het bovendien een populaire soort geworden in laboratoria als onderzoeksmodel.
Zoals je ziet is de blob een interessant levend wezen dat breekt met veel ideeën en wetenschappelijke kennis. Verschillende aspecten van zijn aard zijn echter nog onbekend, dus het is zeer waarschijnlijk dat in de toekomst meer ongelooflijke eigenschappen van deze soort ontdekt zullen worden.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Shirakawa, T., Gunji, Y. P., & Miyake, Y. (2011). An associative learning experiment using the plasmodium of Physarum polycephalum. Nano communication networks, 2(2-3), 99-105.
- Oettmeier, C., Brix, K., & Döbereiner, H. G. (2017). Physarum polycephalum—a new take on a classic model system. Journal of Physics D: Applied Physics, 50(41), 413001.
- Howard, F. L. (1931). The life history of Physarum polycephalum. American journal of botany, 116-133.
- Redfield, R. J. (2001). Do bacteria have sex?. Nature Reviews Genetics, 2(8), 634-639.
- Adler, P. N., & Holt, C. E. (1975). Mating type and the differentiated state in Physarum polycephalum. Developmental biology, 43(2), 240-253.