11 curiositeiten over dwergpapegaaien
De term Agapornis verwijst naar een geslacht van vogels die behoren tot de Psittacidae-familie, die uit ongeveer 9 soorten bestaat die inheems zijn op het Afrikaanse continent. In het Nederlands noemen we deze vogels dwergpapegaaien.
Je bent misschien al op de hoogte van veel kenmerken van deze dieren, zoals hun trouwe gehechtheid aan hun partner en de prachtige kleuren van hun verenkleed. Er zijn echter nog veel meer interessante curiositeiten over dwergpapegaaien die we in het volgende artikel willen delen. Blijf er dus even bij!
Deze kleine papegaaien worden niet veel langer dan 15 centimeter en voeden zich meestal met vruchten en zaden. Ze hebben ook een lange levensduur, variërend van 8 tot 10 jaar in gevangenschap. Hier zijn enkele interessante curiositeiten over dwergpapegaaien die je misschien niet kent.
11 curiositeiten over dwergpapegaaien
1. De oorsprong van hun naam
De term agapornis vertaald naar het Oudgrieks (ἀγάπης ὄρνις) is de vereniging van twee termen. Het eerste is “agape,” dat liefde of genegenheid betekent, en het tweede is “ornis,” dat met vogel vertaald wordt. Daarom staan deze vogels in het Engels bekend als ‘lovebirds’.
De vrouwtjes van dit geslacht leggen tussen 3 en 6 eieren als ze zich voortplanten.
2. Recente introductie
Hoewel het geslacht 9 verschillende soorten omvat, is Agapornis fischeri een van de meest populaire. Concreet werd dit dier in 1882 in Afrika ontdekt door Dr. Gustav Adolf Fischer, aan wie het zijn naam dankt.
Er wordt echter aangenomen dat de soort rond 1869 in Europa werd geïntroduceerd door de zoöloog Alfred Brehem, meer bepaald in Berlijn. Desondanks werd deze soort in 1887 door zijn grote vriend Anton Reichenow genoemd ter ere van Gustav Fischer.
3. Liefhebbend karakter
Een van de interessante curiositeiten over dwergpapegaaien is dat dit geslacht (Engelse link), net als veel andere vogels, vogels omvat die gekenmerkt worden door monogaam te zijn. Vanaf het moment dat ze een partner vinden, vormen ze een onafscheidelijke verbintenis, precies zoals hun naam aangeeft. Als hun partner echter sterft, kan de overlevende een andere partner zoeken om de rest van zijn leven mee te delen.
Op dezelfde manier tonen dwergpapegaaien een grote liefde voor hun menselijke metgezellen. Het zijn vogels die aandacht vragen en men kan soms zien dat ze hun eigenaars vragen hun veren te strelen. Dit is te danken aan de sterke band die ze met mensen weten te scheppen, alleen of in paren.
Wegens hun socialiteit is het altijd het beste om dwergpapegaaien in paartjes te houden.
4. Territoriale aard
Net zoals ze liefdevol zijn, kunnen dwergpapegaaien soms een sterke territoriale aard vertonen als vreemden hun ruimte naderen. Ook als een onbekend dier of mens niet naar hun zin is, kunnen ze erg agressief zijn en met hun snavel aanvallen.
5. Gemakkelijk te trainen
Als je als eigenaar uren en geduld aan je dwergpapegaai besteedt, kan zijn training gemakkelijker zijn dan die van andere vogels. Je kunt je vogel leren kunstjes te doen, zoals zich omdraaien, op je vinger klimmen of voorwerpen met zijn klauwen oprapen. De intelligentie en behendigheid van de dwergpapegaaien om zulke kunstjes te leren kunnen versterkt worden door af en toe wat lekkers als beloning aan te bieden.
6. Hun aanwezigheid in de wereld van de muziek
Interessant is dat een Argentijnse pop cumbiaband de naam Agapornis of AGP draagt. Deze band kenmerkt zich door een mix van Latijnse klanken zoals cumbia, reggaeton, en pop. Hun logo is dat van twee vogels van het Agapornis-genre die tegenover elkaar staan boven een rood hart.
7. Waterliefhebbers
Een van de andere interessante curiositeiten over dwergpapegaaien is dat deze dieren graag in het water duiken, dus een goede optie in gevangenschap is een bak waarin ze kunnen afkoelen (afgezien van de bak die ze gebruiken om te hydrateren).
Af en toe kun je ze met een beetje water onder de kraan houden. Je zult zien dat ze met hun vleugels schudden om zich zo goed mogelijk schoon te maken en te genieten van een goed bad.
8. Geen seksueel dimorfisme
Het geslacht van deze vogels is onmogelijk met het blote oog te bepalen. Mannetjes en vrouwtjes lijken zo sterk op elkaar dat een DNA-analyse nodig is om hun geslacht op chromosomaal niveau te kennen.
Er kunnen echter methoden (die niet zo effectief zijn) gebruikt worden om het geslacht van een huisdier te bepalen, zoals kijken naar het gedrag van de vogels. Van vrouwtjes wordt aangenomen dat ze agressiever en autoritairder zijn.
9. Vertrouwen buiten de kooi
Dwergpapegaaien zijn speelse en nieuwsgierige vogels, dus is het belangrijk dat ze voldoende ruimte hebben om te bewegen. Daarom is het geen slecht idee om ze van tijd tot tijd uit hun kooi te laten om de benen te strekken en met andere ruimtes in je huis in contact te komen. Omgevingsverrijking is essentieel voor deze soorten.
Pas op voor open stopcontacten en ramen als je de dwergpapegaaien uit hun kooi wilt halen.
10. Kleuren en paren
Het verenkleed van de dwergpapegaai is een van de redenen waarom ze zo populair zijn in gevangenschap. In het algemeen zijn de meestvoorkomende kleuren bij dit geslacht vogels groen, geel en oranje. Er zijn echter ook exemplaren met blauwe, paarse, witte, of zwarte tinten.
Tegelijk is het, zoals we hierboven al zeiden, van cruciaal belang dat deze vogels in paartjes kunnen leven. Hoewel het mogelijk is een enkel exemplaar als huisdier te houden en een sterke liefdesband tussen de vogel en zijn eigenaar op te bouwen, is het beter voor een paartje te zorgen dat zich in de toekomst kan voortplanten en ruimte kan delen.
11. Ze zijn zygodactyl
Het klinkt misschien vreemd, maar de term zygodactylus (Engelse link) verwijst naar de vorm van de klauwen van de vogel. Bij dwergpapegaaien is die vorm anders dan bij veel andere vogels, want twee van hun tenen wijzen naar voren, terwijl de andere twee naar achteren wijzen. Hun ledematen zijn voorbereid om in bomen te klimmen.
De meeste vogels zijn anisodactyl, d.w.z. ze hebben drie tenen die naar voren wijzen en één die naar achteren wijst.
Zoals je ziet, zijn er verschillende interessante curiositeiten over dwergpapegaaien die je waarschijnlijk nog niet kende. Hoe dan ook, hun verzorging in gevangenschap vereist tijd en aandacht om kunstjes te leren en vooral opdat ze zich emotioneel kunnen ontwikkelen zonder in depressies en andere daarmee gepaard gaande aandoeningen te vervallen. Deze vogels zijn niet geschikt voor alle eigenaars.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Dyck, J. (1971). Structure and colour-production of the blue barbs of Agapornis roseicollis and Cotinga maynana. Zeitschrift für Zellforschung und Mikroskopische Anatomie, 115(1), 17-29. Recogido el