9 katachtigen met de grootste bijtkracht ter wereld
Katachtigen worden gekenmerkt door een zeer soepel, slank en dynamisch lichaam, dat hen helpt om met grote behendigheid te jagen. Het zijn carnivoren, en hebben zich gespecialiseerd in het besluipen en vangen van hun prooi. Ze hebben ook krachtige kaken met scherpe hoektanden, die een dodelijk en doeltreffend hulpmiddel zijn bij het jagen en voeden. Maar wat zijn de katachtigen met de grootste bijtkracht?
De Felidae-familie omvat veel verschillende soorten, waarvan huiskatten, panters, leeuwen en luipaarden er uitspringen. De meeste van deze katachtigen hebben een solitair gedrag, en hebben beten ontwikkeld die sterk genoeg zijn om hun slachtoffer in enkele seconden te doden. Lees verder om de katachtigen met de grootste bijtkracht en de krachtigste en dodelijkste kaken te ontdekken.
Katachtigen met de grootste bijtkracht
De bijtkracht van een dier wordt meestal gemeten in eenheden van druk per vierkante oppervlakte. Daarom wordt ze berekend in kilogram-kracht (pound-force), waarmee de druk wordt berekend die elke kaak bij het sluiten uitoefent. Deze maat neemt toe of af naargelang van het aantal en de kenmerken van de schedelspieren.
Omdat hij rekening houdt met de bijzondere omstandigheden van elk dier, wordt de kilogram-kracht, of pond-kracht, niet beïnvloed door de grootte, zodat hij gebruikt kan worden om eerlijke vergelijkingen tussen soorten te maken.
In feite zou het heel goed kunnen dienen om de bijtkrachten van sommige katachtigen (Engelse link) te vergelijken. Met dit in gedachten volgt hier een lijst van kandidaten die misschien de krachtigste beet van het stel hebben.
1. Caracal (Caracal caracal)
De caracal is een prachtige katachtige die enkele gelijkenissen vertoont met huiskatten, met als grote verschil dat zijn oren vrij groot zijn en opvallen op zijn lichaam. Hij meet gemiddeld tussen 60 en 90 centimeter lang, maar zijn gewicht is vrij licht met 14 tot 17 kilogram.
Door zijn geringe grootte bereikt zijn bijtkracht slechts tussen 70 en 100 kilogram aan kracht. Dit is echter helemaal niet slecht, want het is bijna het dubbele van wat een mens van gemiddelde leeftijd aankan.
2. Serval (Leptailurus serval)
De serval is een andere prachtige katachtige die tussen 67 en 100 centimeter lang is, met gewichten van 8 tot 17 kilo. Daarmee is hij een van de kleinste op de lijst, maar dat wil niet zeggen dat hij geen krachtige beet heeft. Hij kan met zijn kaak ongeveer 70 tot 90 kilogram bijtkracht uitoefenen, dus hij staat op gelijke voet met de caracal.
3. Ocelot (Leopardus pardalis)
Deze soort is nogal beroemd omdat hij nogal veel op een huiskat lijkt, en in zijn jeugdstadium zelfs met een kat verward kan worden. De ocelot is van middelmatige grootte met een lengte van tussen de 70 en 90 centimeter, maar een gering gewicht van slechts 11 kilogram.
Hoewel het een van de kleinste katachtigen op de lijst is, heeft hij een sterke beet die iets meer dan 101 kilogram aan bijtkracht bereikt. Dit overtreft de caracal en de serval, die iets groter zijn dan de ocelot.
4. Rode lynx (Lynx rufus)
De rode lynx is een prachtige soort met een felle houding en een kleurrijke vacht. Hij meet tussen 60 en 100 centimeter lang en weegt tussen 4 en 15 kilogram. Deze katachtige heeft de zwakste beet op onze lijst. Hij kan maar iets minder dan 70 kilo aan bijtkracht uitoefenen.
5. Nevelpanter (Neofelis nebulosa)
De nevelpanter is een middelgrote katachtige die gekenmerkt wordt door zijn grote klimbehendigheid. Hij heeft boomachtige gewoonten en beweegt zich snel tussen de takken. Gemiddeld meet hij tussen 60 en 110 centimeter lang, met gewichten tot 65 kilogram bij de zwaarste exemplaren.
Behalve een majestueuze verschijning en benijdenswaardige behendigheid is hij ook een van de katachtigen met de grootste bijtkracht. Hij kan tussen 130 en 160 kilogram aan bijtkracht produceren. Dit betekent dat hij bijna de bijtkracht van de lynx, de serval, de caracal en de ocelot verdubbelt.
6. Luipaard (Panthera pardus)
Het luipaard is misschien wel een van de meest representatieve soorten onder de katachtigen. Zijn prachtige gevlekte vacht en oorverdovende gebrul maken hem nogal imposant. Hij is meestal tussen de 1 en 1,90 meter groot en kan tot 90 kilogram wegen.
Omdat hij een vrij groot lichaam heeft, is het niet verwonderlijk dat zijn bijtkracht tussen de 160 en 226 kilogram bedraagt. Dit is maar een van de redenen waarom het een uitstekend en geducht roofdier is.
7. Sneeuwluipaard (Panthera uncia)
Het sneeuwluipaard wordt beschouwd als de koning van de bergen, want hij leeft meestal op meer dan 6.000 meter boven de zeespiegel. Hij meet tussen 70 en 150 centimeter lang en weegt gemiddeld 32 kilo. Omdat hij kleiner is dan de luipaard, is zijn bijtkracht iets minder, met een maximum van 205 kilogram. Dit is niet zo’n groot verschil, maar in een gevecht kan het beslissend zijn.
8. Tijger (Panthera tigris)
De tijger is een van de grootste katachtigen die er bestaan. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij de sterkste bijtkracht van allemaal heeft. Meer bepaald kan zijn kaak bogen op een bijtkracht van tussen de 700 en 910 kilogram. Dat is meer dan 10 keer de bijtkracht van een mens. Hierdoor is hij in staat vrij machtige dieren zoals waterbuffels te onderwerpen.
9. Jaguar (Panthera onca)
Tenslotte is de jaguar nog een van onze katachtigen met de sterkste beet. Hij kan iets meer dan 700 kilo bijtkracht uitoefenen tijdens een aanval. Dat is iets minder dan de tijger. Hij is echter half zo groot als de tijger. Deskundigen beschouwen hem daardoor eigenlijk als het dier met de sterkste kaken die er bestaat in verhouding tot zijn totale grootte.
Met alles wat we je vandaag verteld hebben, is het duidelijk dat je niet oog in oog met een van deze katachtigen wilt komen te staan. Slechts één beet kan fatale gevolgen hebben. Ondanks hun woestheid en hoe gevaarlijk ze zijn, kun je niet ontkennen dat het indrukwekkende dieren zijn. En nu heb je ook een beter idee waarom ze in hun respectieve leefgebieden zulke uitstekende roofdieren zijn.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Hartstone‐Rose, A., Perry, J. M., & Morrow, C. J. (2012). Bite force estimation and the fiber architecture of felid masticatory muscles. The Anatomical Record: Advances in Integrative Anatomy and Evolutionary Biology, 295(8), 1336-1351.
- Christiansen, P. (2007). Comparative bite forces and canine bending strength in feline and sabretooth felids: implications for predatory ecology. Zoological Journal of the Linnean Society, 151(2), 423-437.
- Alfaro Moctezuma, P. E., Ángeles Medina, F., Osorno Escareño, M. D. C., Núñez Martínez, J. M., & Romero Esquiliano, G. (2012). Fuerza de mordida: su importancia en la masticación, su medición y sus condicionantes clínicos. Parte II. Revista adm, 69(3).
- Christiansen, P. E. R. (2008). Evolution of skull and mandible shape in cats (Carnivora: Felidae). PLoS One, 3(7), e2807.