We vertellen je alles over speur- en reddingshonden
De Zwitsers waren de pioniers van de training van speur- en reddingshonden. Ze begonnen met de opleiding omdat een groot aantal mensen in de Zwitserse Alpen was verdwenen. In dit artikel kom je alles te weten over deze geweldige dieren.
De geschiedenis van speur- en reddingshonden
Hoewel men altijd al jachthonden heeft gebruikt voor speur- en reddingsoperaties, werden de capaciteiten van deze honden pas tijdens de Tweede Wereldoorlog erkend.
Ze gebruikten rassen zoals de Duitse herder om te zoeken naar overlevenden die vastzaten onder het puin. Al snel daarna werd de training van speur- en reddingshonden steeds gebruikelijker, zodat ze bij toekomstige rampen en vermissingen ingezet konden worden.
Al in de jaren ’50 van de vorige eeuw, tijdens de naoorlogse periode bij het te boven komen van de moeilijkste tijd in de Europese geschiedenis, begonnen er verschillende scholen gespecialiseerd in het trainen van speur- en reddingshonden te verschijnen. Zo werd dit beroep vooral erg populair in Zwitserland en Duitsland.
In de jaren ’80 werden de eerste Spaanse opleidingsinstituten geopend en deze waren gebaseerd op de methode die het Rode Kruis van Hamburg had ontwikkeld. Samengevat bestond het opleidingsplan uit vier fasen:
- Vinden en vastpinnen
- Kist of container
- Iemand die verstopt is vinden
- Aan de lijn zoeken
Hoe zoekt de hond?
Sommige mensen denken dat deze honden op aanwijzingen ‘jagen’ door aan een eigendom van de verloren persoon te snuffelen en de geur van die persoon te volgen totdat ze de vermiste persoon vinden. Maar dat is niet mogelijk wanneer de identiteit van de persoon onbekend is, of wanneer er geen enkel voorwerp is om zijn of haar geur mee op te sporen.
Tijdens hun training leren trainers de honden onderscheid te maken tussen de geuren van mensen dichtbij, de geuren die de hond kan zien, en de geuren die de hond kan ruiken maar niet kan zien. Dit is vooral handig voor het geval dat een persoon vastzit onder het puin of verscholen is.
Wanneer de hond de persoon of een voorwerp detecteert – of het nu drugs of explosieven zijn – blaft hij. Dit gebeurt omdat er tijdens de trainingssessies positieve bekrachtiging bij de hond wordt toegepast. Zo associeert hij het vinden van het verborgen voorwerp met het ontvangen van een traktatie.
Welke hondenrassen zijn het meest geschikt voor speur- en reddingsoperaties?
Het antwoord op deze vraag is simpel: welke hond er ook maar voor getraind is. Soms denken mensen dat alleen Duitse herders of bloedhonden speur- en reddingshonden kunnen zijn. Maar er zijn ook honderden voorbeelden van andere rassen die hetzelfde werk doen.
Dus als het ras niet de speur- en reddingsmogelijkheden bepaalt, wat dan wel? Hier zijn enkele eigenschappen die nodig zijn voor dit soort levensreddend werk.
- Ten eerste moet de hond oplettend en gemakkelijk te motiveren zijn.
- Ten tweede moet het dier besluitvaardig zijn om problemen op te lossen. Dit wordt bereikt door ervaring en geduld.
- De hond moet zeker de wens hebben om de eigenaar of trainer te plezieren. Dit betekent, anders gezegd, dat naast het willen ontvangen van de positieve versterking van de traktatie, de hond de goedkeuring van zijn trainer moet vragen.
- Verder moet het dier een hoog energieniveau hebben. Soms kan het vinden van een persoon of object gecompliceerd en frustrerend worden. Een hond zal door moeten gaan zonder interesse in de taak te verliezen.
- Ten slotte moet de hond veerkrachtig en sterk zijn. Zo moet een speur- en reddingshond, vooral als hij aan het werk is veel uithoudingsvermogen en fysieke kracht hebben.