Stadshonden zijn meer sociaal angstig dan plattelandshonden

De angsten van stadshonden hebben te maken met slechte socialisatie, omgevingsstress, ras, en de verscheidenheid aan activiteiten die deze dieren ter beschikking staan.

Steden, met al hun drukte en stress, beïnvloeden het gedrag en de waarneming van meer soorten dan alleen mensen. Een vorig jaar gepubliceerde studie zinspeelt op de angsten van stadshonden, die om verschillende redenen meer sociale angst ontwikkelen dan die op het platteland.

Hieronder lees je de bespreking van dit artikel, dat zich niet beperkt tot de leefomgeving maar meer factoren analyseert die de sociale angsten van honden beïnvloeden. Blijf lezen, want de bevindingen ervan zijn echt interessant.

Angsten van stadshonden

De Universiteit van Helsinki wilde bepalen welke factoren honden aanleg geven om aan sociale angst te lijden, in een studie in het tijdschrift Natuur (Engelse link) gepubliceerd in 2020. Daartoe werden gegevens verzameld van bijna 6.000 honden, geselecteerd uit een grotere steekproef van 14.000 hoektanden.

Uit de studie bleek dat onvoldoende socialisatie van puppy’s de belangrijkste oorzaak van sociale angst is. Er werd echter ook opgemerkt dat de omgeving waarin de honden leven een rol lijkt te spelen. Daarbij  melden eigenaars dat honden in de stad angstiger zijn dan honden op het platteland.

De angsten van honden in de stad hebben de neiging sociaal te zijn. Denk aan angst voor vreemden, andere honden, of buiten zijn. Velen van hen waren ook bijzonder gevoelig voor harde geluiden. Denk bijvoorbeeld aan passerende auto’s, het geluid van bouwwerkzaamheden, of de knallen van vuurwerk.

Risicofactoren voor de angsten van stadshonden

De studie die we in de vorige regels aanhaalden haalde uit de enquêtes de factoren die het meest verband houden met de angsten van stadshonden. De meest relevante zijn de volgende:

• Geslacht. Sociale angst kwam meer voor bij vrouwtjes dan bij mannetjes.
• Castratie. Gecastreerde honden bleken angstiger te zijn, waarschijnlijk door hormonale onevenwichtigheden als gevolg van het verwijderen van de geslachtsklieren.
• Grootte. Kleine hoektanden neigden meer sociaal angstig te zijn, omdat sommige wel eens in het nadeel kunnen zijn ten opzichte van grotere rassen.
• Activiteit. Eigenaars van angstige honden namen ze veel minder vaak deel aan activiteiten en training dan minder angstige honden. Het is de auteurs echter niet duidelijk of activiteit hier een oorzaak of een gevolg van is.
• Trainingsstijl van de eigenaar. Als blootstelling aan nieuwe situaties een rol speelt in de houding van een hond tegenover stressvolle stimuli, is het mogelijk dat eigenaren die hun honden uit de buurt houden ze conditioneren.
• Socialisatie. Honden die niet geleerd hadden goed te socialiseren met soortgenoten en met mensen hadden een angstiger temperament dan honden die wel goed met elkaar omgingen.
• Ras. Selectief fokken van bepaalde rassen voor specifieke persoonlijkheden (zoals waakhonden) maakt dat sommige rassen beter met stressvolle situaties kunnen omgaan dan andere.
• Milieu. Het is aangetoond dat het stadsleven bij mensen hoge niveaus van stress veroorzaakt. Honden die gevoeliger zijn voor een lawaaierige en hectische omgeving bleken ook gevoeliger te zijn voor het ontwikkelen van sociale angsten.

Waarom plattelandshonden niet zo bang zijn

De verschillen tussen de angsten van stads- en plattelandshonden leverden in de hierboven geciteerde studie geen sterke resultaten op. Zo deed de geografische ligging enigszins afbreuk aan de consistentie van de conclusies, want er zijn rustigere steden en plattelandsgebieden met veel stressoren.

Wat wel duidelijk is, is dat plattelandshonden niet blootgesteld worden aan bepaalde gifstoffen in het milieu, omgevingsstress, of sociaal isolement. Vooral in de interactie met mensen lijken deze factoren samen te hangen met het veroorzaken van angst.

Honden die gevoelig zijn voor overstimulatie en plotselinge harde geluiden doen het misschien beter in een landelijke omgeving. Daar zijn ontmoetingen met mensen en andere dieren minder frequent. Dit is echter een aspect dat verder bestudeerd moet worden om harde oorzakelijke verbanden vast te stellen.

Hoe kun je honden helpen angst te overwinnen?

De studie bevat ook enkele hulpmiddelen om het welzijn van honden te verbeteren op het gebied van socialisatie en fobieën. De onderzoekers benadrukken dat blootstelling aan verschillende stimuli in de puppytijd en een actieve levensstijl de sociale fobie aanzienlijk kunnen verminderen.

Als de angsten voor stadshonden al in de hond gevestigd zijn, zal de beste techniek om hem te helpen een geleidelijke blootstelling aan stressvolle stimuli zijn. In elk geval is het altijd belangrijk om de hond het tempo te laten bepalen. Met positieve bekrachtiging en geduld kunnen huisdieren ertoe gebracht worden hun angsten kwijt te raken.

De dapperste rassen

Zoals hierboven al vermeld is, hebben genen invloed op de gevoeligheid van een hond. Genetica is ook in verband gebracht met de neiging om bepaalde gedragsstoornissen te ontwikkelen, zoals verlatingsangst, territorialiteit, of overbeschermingsdrang.

De studie werpt licht op deze kwestie en wijst op de rassen die minder kans hebben om de typische angsten van stadshonden te ontwikkelen. We geven een paar voorbeelden:

• Wheaten terrier. Oorspronkelijk gefokt om rattenplagen op boerderijen in Ierland te bestrijden.
• Cairn terrier.
• Pembroke Welsh Corgi. Zowel dit ras als het vorige behoorden tot de best gesocialiseerde.

Anderzijds behoorden rassen als de Spaanse waterhond of de Shetland herder (Sheltie) tot de rassen die de meeste sociale angst uitten. Opgemerkt moet echter worden dat bij de keuze van een hond voor een leven in de stad, het ras slechts één van de vele factoren is die hun persoonlijkheid beïnvloeden. Elk goed gesocialiseerd dier kan gelukkig aan je zijde zijn, waar je ook bent.

Met deze studie is het duidelijk dat de ervaren angsten en stressoren bij honden heel verschillend zijn. Het is afhankelijk van de geanalyseerde omgeving. De resultaten betekenen niet dat een hond niet op zijn gemak in de stad kan leven. Je huisdier blootstellen aan bepaalde agressieve prikkels die typisch zijn voor de stad is echter niet nodig.