Twee veelvoorkomende soorten platvis: tong en schartong
De tong en de viervlekkige schartong zijn twee veelvoorkomende platvissoorten. Mensen hebben de neiging om ze door elkaar te halen. Ze kunnen dan wel tot dezelfde familie behoren en op elkaar lijken, maar er zijn enkele verschillen die helpen om ze uit elkaar te houden. Blijf lezen om meer te weten te komen over de verschillen tussen deze twee soorten platvis.
Twee soorten platvis: tong en viervlekkige schartong
Algemene informatie over de gewone tong
De Soleidae-familie omvat veel verschillende soorten platvis, die allemaal onder de naam tong vallen. Het is een enorme familie, met meer dan 120 bekende soorten. De gewone tong (solea solea) is de bekendste. Deze wordt ook het meest gegeten over de hele wereld.
Anatomisch gezien zijn gewone tongen dunne, donkergroene of bruine pleuronectiformes (platvissen). Door hun kleuren kunnen ze zich makkelijk verstoppen op de waterbodem, in welk water ze zich ook bevinden.
Tongen kunnen zowel in een zout- als in een zoetwateromgeving leven. Als je ze in een tank houdt, zul je merken dat ze ongeveer 90% van hun tijd op de bodem liggen. Hun belangrijkste voedselbronnen zijn kreeftachtigen, maar het zijn ook venijnige roofdieren en ze kunnen van alles vangen.
Algemene informatie over viervlekkige schartongen
Viervlekkige schartongen behoren tot de Scophthalmidae familie, net als de tarbot en de limanda. De viervlekkige schartong (Lepidorhombus boscii) is de meestvoorkomende en meest verspreide platvis. Ondertussen komt de schartong (Lepidorhombus whiffiagonis) veel minder vaak voor.
Deze vissen hebben platte, dunne, lange lichamen tussen de 40 en 60 cm groot. Ze wegen over het algemeen tussen de 5 en 6 kg. Ze hebben doorschijnende lichamen met kleuren die erg op zand lijken. Daarnaast zijn er ook sommige met blauwe en zilveren stroken en strepen langs hun lichaam.
Ze leven in de koude wateren van de noordoostelijke Atlantische kust. Net als tongen zijn schartongen demersaal. Dat betekent dat ze meestal rond de bodem van het water waarin ze zich bevinden, leven. Je kunt ze vinden in zanderige gebieden van slechts 6 meter diep tot meer dan 600 meter diep.
Het dieet van de schartong bestaat voornamelijk uit kleinere vissen (sardientjes, koi, spieringsoorten, enzovoort), maar ook uit schaaldieren, jonge vissen en inktvissen. Als ze geen voedsel om zich heen vinden, kunnen ze zelfs andere schartong eten.
De belangrijkste verschillen tussen de schartong en tong
Zoals je kunt zien, zijn er enkele grote verschillen tussen schartong en tong. Het is niet alleen hun uiterlijk, er zijn ook verschillen in leefomgeving en gedrag. Het zijn beide populaire voedselopties vanwege hun smakelijke, mals vlees, maar ze zijn uiteindelijk wel heel verschillend.
Anatomische/morfologische verschillen
De vorm van het lichaam is een van de belangrijkste verschillen tussen deze twee soorten platvis. De schartong is lang, dun en doorschijnend, terwijl de tong meer ovaal en licht asymmetrisch is.
En dan is er nog de positie van hun ogen. Tongen hebben hun ogen aan de rechterkant van hun lichaam en ze staan verder uit elkaar. De ogen van schartongen zijn donkerder, staan dichter bij elkaar, gescheiden door een bot, en bevinden zich aan de rechterkant van hun lichaam.
De onderste delen van hun beide lichamen hebben een lichte, crèmekleurige kleur. De tong heeft een bruine, groenige bovenkant, terwijl de schartong meer zandkleurig is.
Er zijn nog een paar andere interessante aspecten te noemen over de tong. Ten eerste steken hun monden uit in de vorm van een “U.” Ten tweede hebben ze schubben aan beide zijden van hun lichaam.
Habitat en verspreiding van deze soorten platvis
Zowel de schartong als de tong leven in de buurt van, of vlak boven de bodem van de watermassa’s waarin ze leven. Schartong leeft over het algemeen in dieper water, dichter bij 600 meter. Daarentegen heeft de tong de neiging om in ondieper water te blijven, tussen de 10 en 300 meter diep.
Door de grote variëteit aan soorten is de tong veel wijder verspreid over de wereld dan de schartong. Doordat er zo’n grote vraag naar is, wordt de tong helaas met uitsterven bedreigd.