Hoe octopussen geboren worden

Octopussen zijn mysterieuze dieren met een interessante voortplantingscyclus waarin ze hun laatste adem uitblazen om succes te boeken. Wil je alles weten over hun strategieën?
Hoe octopussen geboren worden
Georgelin Espinoza Medina

Geschreven en geverifieerd door de biologe Georgelin Espinoza Medina.

Laatste update: 21 december, 2022

Octopussen zijn bijzondere dieren en zijn om allerlei redenen over de hele wereld geliefd. Hun culinair gebruik, hun fascinerende vorm, en de handigheid en intelligentie die ze tentoonspreiden zijn maar enkele van de meest voor de hand liggende. Weten hoe octopussen geboren worden is een ander kenmerk van deze dieren dat je zeker zal fascineren (als ze dat al niet doen!)

Voortplanting bij zeedieren is bepaald niet gemakkelijk en octopussen vormen daarop geen uitzondering. Omdat de verzorging van de eitjes door de vrouwtjes zo belangrijk is, kunnen ze zelfs hun leven geven om hun doel te bereiken. Stop niet met lezen! In dit artikel tonen we je de stadia van de voortplantingscyclus van deze koppotigen. Ook gaan we in op hoe ze geboren worden.

Voortplantingskenmerken van octopussen

Voor we weten hoe octopussen geboren worden, bekijken we eerst enkele voortplantingskenmerken van deze soort. Eerst en vooral is het essentieel te benadrukken dat deze octopoda een korte levenscyclus hebben en meestal maar één of twee jaar leven.

De tijd waarin deze ongewervelden geslachtsrijp worden hangt af van hormonale en omgevingsveranderingen. Voortplanting kan binnen 2 maanden plaatsvinden of ze kunnen tot een jaar wachten (afhankelijk van de soort).

Deze dieren hebben een variabele periode van voortplantingsactiviteit. Dit geldt zowel voor de habitat die ze bewonen als voor de specifieke eigenschappen van elk exemplaar. In het algemeen is vastgesteld dat octopussen zich seizoensgebonden voortplanten, vooral tussen lente en zomer, net als de Octopus minus.

De voortplanting van deze ongewervelden in tropische wateren kan op elk moment van het jaar plaats vinden.

Octopussen zijn tweehuizig, wat betekent dat ze afzonderlijke geslachten hebben en zich geslachtelijk voortplanten. Om de copulatie uit te voeren hebben de mannetjes een aangepaste arm, hectocotylus genaamd, waarin ze de spermatoforen bewaren die ze tijdens het proces zullen gebruiken.

Octopussen planten zich voort door eitjes te vormen, zodat ze als eierleggende dieren worden ingedeeld. Hoewel ze copulatoir contact onderhouden, gebeurt de bevruchting uitwendig. Deze koppotigen doorlopen verschillende stadia om hun voortplantingsdoel te vervullen, van hofmakerij tot de geboorte van het nageslacht. Laten we deze kenmerken eens nader bekijken in de volgende paragrafen.

Een octopus

Hoe ziet de balts bij octopussen eruit?

Het baltsstadium bij octopussen wordt niet bij al hun soorten waargenomen, maar er zijn goede meldingen van het proces bij sommige exemplaren. Octopus cyanea en Enteroctopus megalocyathus zijn voorbeelden van organismen waarin dit ritueel voorkomt.

De strategieën die gebruikt worden om de balts uit te voeren zijn fascinerend en gevarieerd. We hebben onder andere zwemmende toenaderingen en korte micro-contacten. Bovendien is het gebruikelijk dat het mannetje veranderingen in zijn lichaamskleurpatronen aanbrengt. Hij doet dit om indruk te maken op het vrouwtje tijdens zijn zeer interessante show.

Ondanks alle pogingen van de mannelijke octopussen om te paren, zijn het de vrouwtjes die de uiteindelijke beslissing nemen. Ze kunnen besluiten om hen te aanvaarden of te vertrekken om andere vrijers te gaan zoeken. Als het vrouwtje het mannetje wel accepteert, blijft ze stil zitten tijdens de nadering van haar partner als die een copulatiepoging doet.

Een interessant feit is dat deze octopode-vrouwtjes promiscue zijn. Dat wil zeggen dat ze hun leven lang met verschillende mannetjes kunnen paren.

Copulatie

Het copulatieproces bij octopussen is een voortdurende uitdaging voor de mannetjes, want het vrouwtje beoefent vaak seksueel kannibalisme. Het is gebruikelijk dit gedrag waar te nemen als ze groter zijn dan hun partner.

De mannelijke octopus loopt aan het eind van de seksuele daad een groot risico. Hij kan zijn leven verliezen tussen de tentakels van zijn partner.

Tijdens de vereniging wikkelen de mannetjes hun armen om de vrouwtjes en brengen hun hectocotylus in in de paleale holten van hun partner, dat wil zeggen, de plaatsen waar ze hun spermatoforen zullen loslaten. Een andere manier om dit proces uit te voeren is met het copulatoire orgaan uitgestrekt. Zo houdt het mannetje een voorzichtige afstand voor het geval hij moet ontsnappen.

Paaien

Aan het eind van de copulatie zoeken de vrouwtjes de juiste plaats om hun eieren te leggen. Ze verzorgen en beschermen de eieren dan met hun leven. Ze voeren deze handeling meestal uit in spleten of grotten die ze tussen rotsen of riffen vinden.

De vruchtbaarheid van de meeste soorten is hoog, want ze kunnen honderden eieren paaien, zelfs duizenden. Dit is het geval bij de gewone octopus (O. vulgaris), die meer dan 100.000 eieren legt.

De eieren worden op een verrassende manier gelegd. D e vrouwtjes leggen ze hangend aan het plafond van de grot die ze gekozen heeft, de een na de ander. Ze doet dit in de vorm van een sliert. Dit schouwspel wordt aangevuld door de bevruchting. Terwijl ze de eieren leggen, besproeien de moeders ze met de spermatozoa. Die hebben ze tijdens de copulatie opgeslagen en bewaard.

Hoe octopussen geboren worden

Tot zover is de voortplanting van de octopussen hard werken. Het vrouwtje heeft echter nog veel te doen, want ze moet voor de eitjes zorgen tot ze uitkomen.

De ontwikkelingsduur van het embryo varieert (naargelang temperatuur en soort), maar bedraagt meestal 1 tot 4 maanden. Er zijn echter uitzonderingen, zoals de Graneledone boreopacifica, waarvan de dracht gemiddeld tot 53 maanden duurt.

Vrouwtjes voeden zich in dit stadium niet en leven alleen om voor hun toekomstige nakomelingen te zorgen. Als het uitkomen van de eieren begint, sterven ze in de meeste gevallen uitgeput na het vervullen van hun taak.

Aan het eind van dit lange voortplantingsproces komen de jonge octopussen uit de eieren die het vrouwtje tot de dood toe verzorgd heeft. De pas uitgekomen jongen zijn een miniatuur-replica van de volwassenen. Ze hebben hun 8 armen en zijn klaar om zich te gaan voeden met microscopische dieren, zoals zoöplankton.

Naarmate de jongen groeien en zich ontwikkelen, beginnen ze grotere prooien te vangen.

In tegenstelling tot andere weekdieren ondergaan octopussen geen metamorfoseproces, maar groeien snel tot ze de grootte hebben bereikt van de soort waartoe ze behoren. Vermeldenswaard is dat men deze jongen paralarven noemt.

De manier waarop octopussen geboren worden en hun hele voortplantingsproces is verbazingwekkend, Het zit vol ongelooflijke gebeurtenissen. Vanaf het moment dat ze klaar zijn om zich voort te planten, beginnen ze aan een reeks processen waarbij ze hun leven kunnen verliezen (zowel mannetjes als vrouwtjes).

De nakomelingen zijn een miniatuur-replica van hun ouders. Deze octopussen worden geboren, klaar om zich te voeden en de zeeën te bevolken.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Di Cosmo, A., Di Cristo, C., & Paolucci, M. (2001). Sex steroid hormone fluctuations and morphological changes of the reproductive system of the female of Octopus vulgaris throughout the annual cycle. Journal of Experimental Zoology, 289(1), 33–47.
  • González, L., Eslava, N., Guevara, F., & Troccoli, L. (2014). Biología y pesquería del pulpo Octopus vulgaris (Octopoda: Octopodidae) en las costas del estado Nueva Esparta, Venezuela. Revista de biología tropical, 63(2), 427-442.
  • Gutiérrez, R., Farías, A., Yany, G., & Uriarte, I. (2012). Interacciones macho-hembra del pulpo rojo patagónico Enteroctopus megalocyathus (Cephalopoda: Octopodidae) durante el comportamiento de apareamiento. Latin american journal of aquatic research (SpecIssue), 40, 808-812.
  • Ishiyama, K., Siga, B., & Talledo, C. (1999). Biología reproductiva del pulpo Octopus mimus (Mollusca: Cephalopoda) de la región de Matarani, Arequipa, Perú. Revista peruana de biología, 6(1). https://sisbib.unmsm.edu.pe/bvrevistas/biologia/v06_n1/bio_repro.htm
  • Kivengea, G., Ntiba, M., Sigana, D., & Muthumbi, A. (2014). Reproductive Biology of the Common Octopus (Octopus vulgaris Cuvier, 1797) in South Kenya. Western Indian Ocean Journal of Marine Science, 13(1), 47-56.
  • Raberinary, D., & Benbow, S. (2012). The reproductive cycle of Octopus cyanea in southwest Madagascar and implications for fisheries management. Fisheries Research, 125-126, 190–197.
  • Robison, B., Seibel, B., & Drazen, J. (2014). Deep-sea octopus (Graneledone boreopacifica) conducts the longest-known egg-brooding period of any animal. PLoS One, 9(7), e103437

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.