5 wetenswaardigheden over de rode zeebrasem
Het is goed mogelijk dat je nooit bijzonder nieuwsgierig bent geweest naar de rode zeebrasem. Er zijn tenslotte zoveel andere wonderen die we in onze oceanen zouden kunnen onderzoeken. Het hoogtepunt van onze kennis over deze vis is misschien wel hoe hij er op een bord uitziet!
Maar het kan nooit kwaad om te weten te komen hoe hij is in zijn echte omgeving – als een vrij levend wezen. Er is veel meer te leren kennen dan hoe hij er op een bord uitziet. Daarom geven we je hier wat wetenswaardigheden, zodat je niet verdwaalt in de “zee” van kookpagina’s die verschijnen als je online op zijn naam zoekt.
Korte samenvatting van zijn biologie
De wetenschappelijke naam van de rode zeebrasem is Pagellus bogaraveo. Het is een schijfvormige vis uit de familie der Sparidae. Hij behoort tot het geslacht Pagellus, waartoe ook andere vissen behoren zoals de rode pandora (Pagellus bellottii) of de Pagellus acarne.
Het is een wijdverspreide soort in het westelijk deel van de Middellandse Zee en in het oostelijk deel van de Atlantische Oceaan, van Noorwegen tot Mauritanië. Terwijl andere zeebrasems in zeeën over de hele wereld voorkomen, is deze soort de enige die in de zeeën van Noord-Europa voorkomt.
Het is een omnivore vis, en de rode zeebrasem jaagt vooral op schaaldieren en andere ongewervelde dieren, maar ook op vissen die kleiner zijn dan hijzelf (hij kan tot 60 centimeter lang worden en meer dan 6 kilo wegen). Hij pikt ook naar algen en andere plantensoorten die in zijn omgeving voorkomen.
Wetenswaardigheden over de rode zeebrasem
Nu je wat meer vertrouwd bent met de biologische samenstelling van deze vis, laten we eens kijken naar wat extra wetenswaardigheden over hem. Er valt nog veel te ontdekken over de oceanen, gezien onze aardse aard en hoe uitgestrekt de oceanen zijn. Daarom willen we je aanmoedigen om deze curiosa over de rode zeebrasem te leren kennen.
1. Een klein deel van zijn populatie is hermafrodiet
Naar schatting is 10% van de rode zeebrasempopulatie protandrisch hermafrodiet. Dit betekent dat bij deze vissen het mannelijke voortplantingssysteem zich eerder ontwikkelt dan het vrouwelijke. Op een bepaald moment in het leven van de vis verandert het dier van geslacht en wordt een vrouwtje.
De rode zeebrasem is geslachtsrijp op de leeftijd van 2 jaar, wanneer hij 15-20 centimeter bereikt.
2. Zijn naam is een belediging in het Spaans
De menselijke taal geeft dieren, vaak onschuldig, letterlijk een slechte naam. In het Spaans gebruiken ze de belediging “besugo” (zeebrasem) als ze willen zeggen dat iemand een beetje dom of dom is.
Als we dit doen, geeft die woordassociatie ons de totaal verkeerde indruk dat deze vis misschien wel bijzonder dom of stom is, alleen maar vanwege het idioom over hen. Een equivalent in het Engels zou kunnen zijn wanneer we iemand een ezel noemen, wat betekent dat hij dom is. We kunnen daardoor de indruk krijgen dat ezels dom zijn, terwijl ze in werkelijkheid heel intelligent zijn.
Op den duur kan dit gebrek aan empathie zelfs de inspanningen voor het behoud van de soort verminderen.
3. Zijn locatie hangt af van de leeftijd
Een van de eigenaardigheden van de rode zeebrasem is dat hij over het algemeen vrij diep in de oceanen leeft. Op ongeveer 700-800 meter in de Atlantische Oceaan en 400 in de Middellandse Zee. Als ze jong zijn bewonen ze echter meer benthische gebieden en vormen ze kleine scholen die in aantal toenemen en dieper gaan naarmate ze ouder worden.
4. Hij werd al in het Neolithicum als voedsel gegeten
De mens viste dit dier al sinds de oudheid voor consumptie. Bij opgravingen in Schotland (Engelse link) zijn resten gevonden die erop wijzen dat het een vrij gangbaar voedsel was onder de mensen uit die periode. Natuurlijk had de visvangst een veel minimalistischer karakter dan wat we nu kennen.
5. De rode zeebrasem is een bedreigde diersoort
De pagellus bogaraveo staat volgens de Rode Lijst van de IUCN momenteel te boek als Bijna Bedreigd (NT – Engelse link). Ondanks zijn grote verspreiding en het feit dat de populaties niet gefragmenteerd zijn, gaan ze jaar na jaar achteruit. Dat komt door massale exploitatie voor menselijke consumptie.
Het is een soort die gevoelig is voor overexploitatie. Dat komt omdat zijn rijpingsperiode relatief lang is vergeleken met de frequentie van de visvangst. Aan de andere kant is hij ook gevoelig voor klimaatverandering. Het paaien en uitkomen van de eieren is namelijk in hoge mate afhankelijk is van de watertemperatuur.
Daarom blijft de rode zeebrasem, ondanks het feit dat de visserij in verschillende landen gereguleerd is en zelfs beperkt is in de voortplantingsmaanden, beetje bij beetje in aantal afnemen. Er zijn veel factoren die deze soort beïnvloeden. Het behoud van deze soort vereist dus niet alleen overheidsmaatregelen. Er moet ook een verandering van gewoonten op kleine schaal ten gunste van deze soort komen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Gil, J. and Sobrino, I. 2001. Studies on reproductive biology of the red sea bream Pagellus bogaraveo from Strait of Gibraltar. Deep Sea Fisheries Symposium, Scientific Council Meeting 2001. Nova Scotia, Canada.
- Barrett, J. H. (2019). An environmental (pre) history of European fishing: past and future archaeological contributions to sustainable fisheries. Journal of Fish Biology, 94(6), 1033-1044.
- Carpenter, K.E. & Russell, B. 2014. Pagellus bogaraveo. The IUCN Red List of Threatened Species 2014: e.T170244A1300216. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2014-3.RLTS.T170244A1300216.en. Accessed on 11 November 2022.
- Chilari, A., Petrakis, G., & Tsamis, E. (2006). Aspects of the biology of blackspot seabream (Pagellus bogaraveo) in the Ionian Sea, Greece. Fisheries Research, 77(1), 84-91.