Alles wat je moet weten over Pekingeenden

Pekingeenden zijn uitstekende huisdieren, hoewel ze ook op culinair gebied zeer gewaardeerd worden om hun voedzame vlees en eieren.

Pekingeenden behoren tot een groot eendenras, dat meer dan 2.000 jaar geleden ontstond, vermoedelijk in Peking, China, of ergens anders in Zuidoost Azië. Lichamelijk zijn ze groot, met wit verenkleed en oranje snavels, waardoor ze erg aantrekkelijk zijn voor het oog. Hoewel het uitstekende huisdieren zijn, zijn pekingeenden ook zeer gewild in de haute cuisine.

De grootte van hun eieren en de kwaliteit en hoeveelheid vlees voor menselijke consumptie hangen af van hun kweek. Bovendien is bekend dat ze een sterk immuunsysteem hebben en een groot vermogen om zelfs in zeer extreme omstandigheden te overleven. Daarom is de massaproductie van de pekingeend een van de grootste, meest voorkomende en meest winstgevende ter wereld.

Voedsel van de pekingeend

Eerst en vooral moet opgemerkt worden dat pekingeenden aaseters zijn, en ze voeden zich met meerdere bronnen. In hun natuurlijke habitat foerageren ze op het land en op het wateroppervlak; ze duiken niet naar voedsel.

Hun wilde dieet hangt af van de tijd van het jaar, maar het is meestal gebaseerd op zeedieren, zoals vissen en kikkers, en op aquatische organismen, zoals algen. Van het land eten ze noten, bessen, en zaden, hoewel hun dieet ook wormen en insecten kan bevatten.

Daarentegen zitten tamme pekingeenden gevoed met commercieel geserveerd vogelvoer op een boerderij. Hun dieet kan echter variëren, afhankelijk van het doel waarvoor de vogel bestemd is:

• Om goede eieren te leggen. Er is een zogenaamd “laagjesvoer,” rijk aan calcium en vitaminen. Voor mannetjeseenden bevat het voer een hoge bron van eiwitten en intermitterende calciumsupplementen om de vruchtbaarheid te verzekeren.
• Voor tamme eenden. Deze eten meestal wat ze op de boerderij vinden, plus bijvoorbeeld maïs. Van dat laatste kunnen ze echter snel dik worden, dus het is het beste het in de winter aan te bieden.
• Voor baby-eenden. Er is het zogenaamde “kippenvoer,” een voorgerecht vol eiwitten en vitamines om kracht en gezondheid te verzekeren in het begin van hun leven.

Verzorging van pekingeenden

Ongeacht het doel van de pekingeenden, omvat hun algemene verzorging het volgende.

Temperatuur en leefruimte

Hoewel hun ras bestand is tegen extreme temperaturen, in de winter is het van essentieel belang dat je ze een schuilplaats bouwt met hooi op de grond, waar geen tocht kan binnenkomen. In de zomer daarentegen hebben ze extra water en schaduw nodig.

Baden

Het is een populair geloof geworden dat eenden een grote vijver nodig hebben om vrij te kunnen zwemmen. De waarheid is dat ze ten minste een waterplas nodig hebben die diep genoeg is om zich te reinigen. Omdat het roofdieren zijn, is hygiëne een belangrijk deel van hun routine.

Schoonmaken en ontsmetten

Pekingeenden zijn, net als elk ander ras, niet vrij van het oplopen van ziekten. Daarom is het van het grootste belang het hok en de kippenren schoon te houden, want ze kunnen ziek worden via hun uitwerpselen.

Veiligheid tegen roofdieren

Hoewel het roofdieren zijn, zijn Pekingeenden ook kwetsbaar voor meer vaardige jagers. Het is belangrijk te weten welke andere soorten in de buurt van hun leefgebied rondzwerven, zoals honden van naburige boerderijen, wasberen, of, in ernstiger gevallen, beren, vossen, coyotes, enzovoort. Hoe het ook zij, het is belangrijk maatregelen te nemen om te voorkomen dat je opgejaagd wordt.

Hoe Pekingeenden grootbrengen

Het kweken van pekingeenden is een zeer winstgevende bedrijfstak, maar ze moeten wel in zeer specifieke omstandigheden gehouden worden. Pekingeenden broeden zelden hun eieren uit, dus is het gebruikelijk om alternatieve methoden te gebruiken zoals broedmachines om de toekomstige kuikens te verzorgen, hoewel leghennen ook nuttig kunnen zijn om eieren uit te broeden.

Eieren van pekingeenden doen er ongeveer 28 dagen over om uit te komen, en daarvoor moeten ze op een plaats met een constante temperatuur en vochtigheid gehouden worden. Bovendien moeten ze het ei de hele dag omdraaien, zodat de automatische broedmachine de meest effectieve optie is voor broedkasten.

Wat het paren betreft, is het prima dat één mannetjeseend bij vijf vrouwtjes in huis is. Het is geen goed idee om te veel mannetjes bij elkaar te zetten, want die kunnen agressief worden en de vrouwtjes verwonden. Het proces is voor iedereen veel zachter als het binnen in een kleine poel gebeurt, waar de vrouwtjes meer ontspannen zijn.

Hoe kun je zien of een pekingeend mannelijk of vrouwelijk is?

Het is bijna onmogelijk om het geslacht van een pekingeend te bepalen voor hij acht weken oud is. De gemakkelijkste manier om te weten of het een mannetje of een vrouwtje is zonder het pijn te doen (bv, door seksuele ventilatie) is goed te luisteren naar zijn gek waak; mannetjes kwaken stiller, terwijl vrouwtjes luider kwaken.

Een andere manier waarop men een mannetjeseend kan herkennen is aan een gekrulde veer aan het uiteinde van de staart. Dit is echter geen erg nauwkeurige indicator.

Rassen die op pekingeenden lijken

Sommige rassen lijken erg op de pekingeend , zelfs in die mate dat ze verward kunnen worden. Hier zijn er een paar.

Amerikaanse pekingeend

Dit is de meestvoorkomende tamme eend in de Verenigde Staten. Deze zeer grote, krachtige vogel kwam in 1873 in het land, geïntroduceerd door James E. Palmer. Hij wordt ook veel gezien in parken, vijvers en op commerciële boerderijen.

Amerikaanse pekingeenden leggen ongeveer 200 eieren per jaar, en voor het broeden gebruiken hun verzorgers meestal de broedmachine.

Aylesbury

Aylesbury-eenden lijken qua uiterlijk erg op pekingeenden, maar ze komen oorspronkelijk uit Aylesbury, Engeland. Wat zijn culinaire gebruik betreft, wordt de Aylesbury beschouwd als een van de lekkerste eenden die er bestaan, want zijn vlees is zeer overvloedig en minder vet dan dat van de pekingeend.

Duitse pekingeend

De Duitse Pekingeend, die in 1872 door Walter Steward geïmporteerd werd, is een variant van de pekingeend na zijn aankomst in Duitsland uit Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Het is echter een bedreigde soort. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt hij in Duitsland niet meer voor commerciële doeleinden gefokt.

Zijn houding is rechtop, erg gelijkend op die van de Indische race-eend, en de weinige die er bestaan zijn huisdieren of exemplaren die men op tentoonstellingen laat zien.

Jumbo pekingeend

Dit is het resultaat van het kruisen van een vlezige pekingeend met een middelgrote pekingeend. Het is het grootste ras dat bestaat, maar het heeft een genetisch probleem. Zijn buitensporige groei is niet evenredig met het gewicht dat zijn poten kunnen dragen. Daardoor is zijn levenscyclus korter dan die van andere soorten pekingeenden.

Grimaud hybride pekingeend

Zijn uiterlijk lijkt sterk op dat van de Amerikaanse pekingeend, behalve dat het door genetische modificatie tot stand kwam door Grimaud Frères in Frankrijk. Het doel van dit ras is om vruchtbare eieren te verkrijgen. Omdat het een gepatenteerde creatie is, is het erg moeilijk om informatie over het ras te krijgen. Behalve wat via de website van de maker bekend gemaakt is.

Zoals je gezien hebt, hebben pekingeenden kenmerken die ze tot een heel interessant en bijzonder deel van het dierenrijk maken.