De verschillen tussen wolven, vossen en coyotes

Hoewel ze op het eerste gezicht vergelijkbaar zijn, zijn deze hondachtigen gemakkelijk te onderscheiden. De grootte en fysieke huidskleur zijn belangrijke aspecten om de essentiële verschillen tussen vossen, coyotes en wolven vast te stellen.

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Francisco Morata Carramolino.

Laatste update: 22 december, 2022

Hondachtigen zijn een zeer diverse familie van vleesetende zoogdieren, met ongeveer 34 huidige soorten. De meeste van hen hebben een zeer vergelijkbare lichaamsbouw, waardoor het heel gemakkelijk is om ze te identificeren als leden van dezelfde familie. Deze eigenschap kan het echter moeilijk maken om ze van elkaar te onderscheiden. Weet jij de verschillen zien tussen wolven, vossen en coyotes?

In dit artikel bespreken we de belangrijkste. Opgemerkt moet worden dat onder de algemene namen een hele reeks verschillende soorten samenkomen. Om verwarring te voorkomen, bespreken we in het bijzonder 3 soorten: de grijze wolf (Canis lupus), de rode vos (Vulpes vulpes) en de coyote (Canis latrans). Blijf lezen en je zult deze soorten perfect kunnen onderscheiden.

Geografische distributie

Weten waar dieren leven, vergemakkelijkt hun identificatie enorm. Daarom is dit de eerste van de verschillen tussen wolven, vossen en coyotes die we zullen bespreken.

Vossen en wolven hebben een van de grootste verspreidingsgebieden van alle zoogdieren en beslaan het grootste deel van het noordelijk halfrond. Wolven komen voor in bijna heel Eurazië, behalve op de Britse eilanden. Ze worden ook waargenomen in Canada en de meest noordelijke staten van de VS: Alaska, Minnesota, Wisconsin, Montana, Wyoming, Idaho, Washington en Oregon.

Vossen zijn verspreid over heel Eurazië, enkele Noord-Afrikaanse landen (Marokko, Tunesië, Egypte, Soedan en Libië), heel Canada en de Verenigde Staten, en zelfs Australië. In sommige van deze gebieden zijn ze door mensen geïntroduceerd.

Daarentegen hebben coyotes zich over heel Noord-Amerika verspreid, met uitzondering van de koudere delen van Canada, en ze komen ook voor in sommige gebieden van Midden-Amerika. Daarom zal geen enkele hond die wordt waargenomen in Europa, Azië of Afrika een coyote zijn.

Grootteverschillen tussen wolven, vossen en coyotes

Een van de duidelijkste verschillen tussen wolven, vossen en coyotes is ongetwijfeld de grootte. Wolven zijn verreweg de grootste, met een gewicht van ongeveer 18 kilo van de kleinste exemplaren tot 79 kilo van de grootste.

Zijn lichaam is tussen de 90 centimeter en 1,6 meter lang zonder de staart mee te tellen, die ongeveer 40 centimeter kan meten. In de hoogte kunnen wolven ongeveer 80 centimeter bereiken. In het echt zijn deze dieren waarschijnlijk veel groter dan je verwacht.

Op het eerste gezicht lijken coyotes op wolven, maar dan veel kleiner. Deze zoogdieren wegen tussen de 9 en 22 kilogram. Ze zijn tussen de 81 en 94 centimeter lang tot aan de staart, die op zijn beurt 40 centimeter kan zijn. Bovendien bereiken ze een hoogte van 58 en 66 centimeter.

Vossen zijn de kleinste van allemaal, iets groter dan een huiskat. Ze wegen slechts 3 tot 10 kilogram, hun lichaam is tussen de 45 en 86 centimeter lang en de staart heeft een bereik van 30 tot 55 centimeter. De hoogte is ongeveer 40 centimeter.

Verschillen in fysieke aspecten tussen vossen, coyotes en wolven

Niet alleen hun grootte onderscheidt deze dieren, ook hun kleuren en verhoudingen zijn verschillend. Vossen zijn evolutionair gezien verder verwijderd van de andere 2 soorten, wat resulteert in een gemakkelijker waarneembaar uiterlijk.

Deze kleine carnivoren hebben een zeer opvallende vacht, die in de winter lang, dicht en intens oranje is op het grootste deel van hun lichaam. De poten en oren zijn zwart, terwijl de punt van de staart, de romp en het gezicht witachtig zijn. In de zomer is de vacht vergelijkbaar, maar korter en minder opvallend.

In termen van hun proporties zijn vossen langwerpiger en kortbeniger dan de rest. De staart is het langst in verhouding tot het lichaam en het dikst vanwege de dichte vacht.

Aan de andere kant zijn wolven de meest robuuste, brede en gespierde exemplaren van deze hondachtigen. Zijn hoofd, groot en zwaar, heeft sterke kaken en een snuit die breder is dan die van de rest. De oren zijn kleiner en driehoekig. Vooral in de winter is de vacht dicht, maar niet zo lang als die van vossen.

De coyote is aanzienlijk sierlijker en slanker dan de wolf. Hij heeft grote oren en een fijne, lange en puntige snuit. Hun vacht, die korter en minder dicht is, heeft meestal wat oranjebruine en min of meer lichtgrijze tinten.

Gedrag en voeding

Wolven zijn zeer sociale dieren die in hiërarchische groepen leven. Daarentegen zijn vossen bij uitstek solitair. Coyotes zitten tussen beide in: ze kunnen solitair zijn, maar ze vormen ook groepen. Deze sociale strategieën vertalen zich in zeer verschillende gedragingen tussen de drie soorten die we hier bespreken.

De wolven organiseren hun roedels perfect om prooien te vangen die ze niet afzonderlijk kunnen doden en die de hele groep kunnen voeden. Ze zijn voornamelijk gespecialiseerd in grote en middelgrote hoefdieren, zoals herten, wilde zwijnen of elanden.

Toch aarzelen ze niet om andere kleine dieren te eten en een belangrijk bestanddeel van hun dieet bestaat uit fruit, bessen en groenten. Daarnaast zijn het aaseters.

Coyotes zijn zeer veelzijdige roofdieren. Het zijn voornamelijk carnivoren die zich voeden met elk klein of middelgroot dier dat ze kunnen vangen, of het nu vogels, zoogdieren, reptielen, insecten, enzovoort zijn. Het zijn ook aaseters, veel meer nog dan wolven.

In de buurt van menselijke populaties profiteren coyotes van stedelijk afval of hulpbronnen om zichzelf te voeden. Ze kunnen zelfs op katachtigen jagen, zoals studies (Engelse link) aangeven.

Ten slotte zijn vossen alleseters. De dieren die ze consumeren zijn voornamelijk kleine prooien, zoals verschillende knaagdieren, vogels, reptielen of ongewervelde dieren. Planten en vruchten kunnen een groot deel van hun dieet uitmaken en omvatten bessen, fruit, kruiden en knollen.

Met deze details in gedachten – en met een beetje oefening – zal het gemakkelijk zijn om elk van deze hondachtigen correct te identificeren. Hoewel ze vaak verkeerd worden begrepen, zijn ze alle drie fascinerende, waardevolle en respectwaardige dieren. Hoezeer hondachtigen mensen soms ook in de weg zitten, moeten ze absoluut worden behouden.