De gevaren van laminaatvloeren voor honden
Er zijn veel redenen waarom huiseigenaren laminaatvloeren verkiezen boven andere, meer traditionele opties. Als je kinderen of huisdieren hebt, dan klinkt dit waarschijnlijk als de meest kosteneffectieve en gemakkelijk te onderhouden keuze. Het is echter ook belangrijk om je bewust te zijn van de gevaren die laminaatvloeren voor honden met zich meebrengen. Zij zijn tenslotte degenen die het grootste deel van hun leven thuis en in direct contact met je vloer zullen doorbrengen.
De gevaren van laminaatvloeren voor honden
Een gebrek aan grip
Laminaatvloeren hebben een afwerking die bijzonder glanzend en glad is. Dit oppervlak is voor honden bijzonder moeilijk vast te pakken met hun poten, waardoor ze uitglijden en glijden.
Als gevolg daarvan kunnen honden bulten, verstuikingen, verrekkingen en zelfs breuken oplopen. Als honden over laminaatvloeren rennen en proberen van richting te veranderen, komt het vaak voor dat ze schade aan hun rug oplopen.
In die zin is dit type vloerbedekking vooral schadelijk voor oudere honden. Voor oudere honden kan het lopen op laminaat of houten vloeren bijzonder moeilijk zijn. Ze schrikken op als ze uit de hand glijden en dit kan hen extreem angstig maken. Na een blessure kunnen ze erg terughoudend worden om een gladde vloer over te steken, wat dan hun beweging in huis beperkt.
Het verhoogde risico op heupdysplasie
Zoals we hierboven al vermeldden, krijgen honden vaak rugblessures na het uitglijden op laminaatvloeren. Dit soort letsel vereist altijd behandeling en speciale therapie om te genezen.
De hondenrassen die het meest vatbaar zijn voor heupdysplasie zijn Duitse herders. Lopen op gladde vloeren kan dit risico vergroten en hun aandoening verergeren.
Als je in een huis woont met laminaatvloeren, dan moet je ervoor zorgen dat je de nagels van je hond regelmatig knipt. Vermijd bovendien vocht op de vloeren en op de poten van je hond. Leg antislipdekens rond de vloer, vooral in probleemgebieden.
Blootstelling aan vluchtige organische stoffen
Vluchtige organische stoffen (VOS) zijn gassen die vrijkomen als materialen verouderen en na verloop van tijd afbreken. Er zijn honderden VOC’s, waaronder verbindingen die bestaan uit formaldehyde. De meeste zijn veel voorkomende componenten in vinyl, lijm en vernis.
Dergelijke verbindingen komen vaak voor in allerlei gewone huishoudelijke elementen. Daartoe behoren verf, schoonmaakmiddelen en vloerbedekking. Ja… tapijten, hout en laminaatvloeren kunnen allemaal schadelijk zijn voor je gezondheid en die van je huisdieren.
Laminaatvloeren lijken op hardhout. In werkelijkheid bestaan ze echter uit verschillende lagen materiaal, waaronder houtvezels en een fotografische afbeelding van hout. De lijmen en harsen die in laminaatvloeren worden gebruikt bevatten vaak formaldehyde .
Blootstelling aan formaldehyde kan allergische reacties veroorzaken zoals astma, hoofdpijn, problemen met de bovenste luchtwegen, uitslag en zelfs kanker.
Zijn er minder gevaarlijke alternatieven voor laminaatvloeren?
Op dit punt vraag je je waarschijnlijk af of er opties zijn die veiliger zijn voor je harige vriend. Gelukkig is het antwoord ja. Er zijn veel vloeropties die niet giftig zijn. De beste opties zijn echt hardhout, gepolijst beton en tegels. Ook kun je op zoek gaan naar specifieke gecertificeerde merken tapijt, natuurlijk linoleum en technisch hout.
Andere niet-giftige alternatieven voor mensen en dieren met allergieën zijn bamboe, kurk en gerecycled glas. Om de VOS in kleefstoffen te minimaliseren, kies je producten met een laag VOS-gehalte of op waterbasis.
Let er ook op dat vinyl en synthetische tapijten een hoog VOS-gehalte hebben. In plaats daarvan kun je kiezen voor natuurlijke vezels zoals wol, sisal en katoen.
Ftalaten kunnen fungeren als hormoonontregelaars en de schildklierhormoonspiegels veranderen. Ze kunnen ook obesitas en een weerstand tegen insuline veroorzaken.
Hoe zit het met andere soorten vloeren?
Er bestaan mogelijke gezondheidsproblemen die ook door andere vloermaterialen kunnen ontstaan. Vinyl vloeren bevatten vaak ftalaten – of ftalaten esters. Dit is een familie van chemische verbindingen die vaak voorkomen in weekmakers. Hun belangrijkste functie is het flexibeler maken van stijve polymeren.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Coon, R. A., Jones, R. A., Jenkins Jr, L. J., & Siegel, J. (1970). Animal inhalation studies on ammonia, ethylene glycol, formaldehyde, dimethylamine, and ethanol. Toxicology and applied pharmacology, 16(3), 646-655.
- Montes, P. B., Soberanis, B. L., Fernández, G. O., & Moreno, F. V. (2001). Ftalatos y efectos en la salud. Revista internacional de contaminación ambiental, 17(4), 205-215.