Credelio voor katten: dosering en bijwerkingen

Credelio voor katten maakt deel uit van een nieuwe effectieve behandeling tegen teken en vlooien. Leer hier hoe het werkt tegen deze parasieten.

Credelio voor katten is de naam die gegeven is aan de eerste orale tablet voor de behandeling van teken- en vlooienbesmettingen voor deze soort.

Het doel van de creatie van dit ontwormingformaat is de toediening van het geneesmiddel te vergemakkelijken bij tamme katachtigen, die berucht zijn om hun stress bij de behandeling door de dierenarts in de kliniek en thuis.

Credelio wordt gemaakt in de vorm van kleine, kauwbare, en smakelijke tabletten. Daarom is het bij eigenaars een van de populairste medicijnen geworden, hoewel het aan te bevelen is dat de toediening altijd onder toezicht van een dierenarts gebeurt. In dit artikel lees je over de eigenschappen en de voorzorgsmaatregelen die je bij dit antiparasiticum in acht moet nemen. Lees verder om meer te weten te komen.

Wat is credelio voor katten?

Het werkzame bestanddeel van credelio voor katten is lotilaner, een enantiomeer van de isoxazoline klasse. Deze chemische verbinding is werkzaam tegen vlooien, die binnen 8 uur sterven, en teken, die er ongeveer 18 uur over doen om na blootstelling te sterven en los te komen van de huid van de kat.

Lotilaner wordt werkzaam wanneer het zijn piekconcentratie bereikt in de bloedbaan van de kat. Parasieten die zich op het moment van de behandeling met het bloed van de kat voedden (zoals vlooien) nemen het chemische middel tegelijk op. Ze sterven als het hun primitieve zenuwstelsel aantast.

Het effect van credelio houdt ongeveer een maand aan, dus moet het het hele jaar door regelmatig toegediend worden. Afhankelijk van het gebied kan het nodig zijn het alleen toe te dienen in de maanden met het grootste risico (zoals de zomer of de lente als de temperaturen stijgen). De dierenarts bepaalt deze richtlijn.

Gebruik van credelio voor katten

Credelio wordt preventief voorgeschreven of wanneer de kat daadwerkelijk last heeft van een besmetting met uitwendige parasieten. Het is specifiek tegen vlooien van de soorten Ctenocephalides felis  en Ctenocephalides canis en teken van de soort Ixodes ricinus. De laatste zijn de enige mijten waartegen het middel werkzaam is.

Credelio: dosering voor katten

Credelio wordt op de markt gebracht in kauwtabletten voor orale toediening en moet de kat bij de gebruikelijke maaltijd of tot 30 minuten daarna aangeboden worden om de werkzaamheid te (Engelse link) verzekeren. Afhankelijk van het gewicht van het dier is het er in verschillende vormen:

• Credelio 12 milligram. Voor katten die tussen 0,5 en 2 kilo wegen.
• Credelio 38 milligram. Aangewezen voor katten die tussen 2 en 8 kilo wegen.

Voor katachtigen die meer dan 8 kilo wegen, zal de dierenarts het aantal toe te dienen tabletten aanpassen. De aanbevolen dosis kan echter in geen geval minder dan 6 milligram en niet meer dan 24 milligram per kilogram gewicht van het dier zijn.

Contra-indicaties van het middel

De toediening van dit middel wordt niet aanbevolen bij tekenbesmettingen bij kittens jonger dan 5 maanden. Dat is onder meer omdat de werkzaamheid in deze leeftijdsgroep niet bewezen is. Evenmin kan het gegeven worden aan kittens jonger dan 8 weken of die minder dan 0,5 kg wegen. De dierenarts zal echter beslissen of de specifieke situatie van het dier dit geneesmiddel nodig zou kunnen hebben.

Er zijn ook onvoldoende gegevens over drachtige of zogende katten. Ook in deze situatie is het aan de dierenarts om de risico’s te beoordelen bij de behandeling van een kat in deze toestand.

Bijwerkingen van credelio voor katten

Credelio is een vrij veilig geneesmiddel en er zijn geen ernstige bijwerkingen van het gebruik vastgesteld. Er zijn ook geen aanwijzingen dat het een wisselwerking kan hebben met andere medicijnen die de kat op het moment van de besmetting kan gebruiken. In de bijsluiter staat echter dat het in zeer zeldzame gevallen enkele van deze bijwerkingen kan veroorzaken:

• Braken
• Diarree
• Gebrek aan eetlust (anorexie)
• Zwakte

Deze zijn van voorbijgaande aard en vereisen geen specifieke behandeling. In zeer zeldzame gevallen zijn neurologische stoornissen gemeld, zoals trillen, ataxie (moeite met gecoördineerd bewegen), of stuiptrekkingen. Gelukkig zijn ook dit verschijnselen die vanzelf verdwijnen.

Waarschuwingen en voorzorgen

Om werkzaam te zijn, moeten de parasieten zich met het bloed van de kat kunnen voeden. Doen ze dat niet, dan nemen ze het werkzame bestanddeel niet op. Dan worden ze dus niet door het farmacologische proces aangetast.

Dit heeft een groot nadeel. Ondanks de werkzaamheid wordt de kat bij het bijten nog steeds blootgesteld aan ziekten die door vlooien en teken worden overgebracht, zoals ehrlichiose, tularemie, of de ziekte van Lyme. De beste preventie om door vectoren overgebrachte infecties te vermijden zijn daarom afweerhalsbanden en pipetten.

Het is je misschien opgevallen dat in dit artikel vaak over veterinaire oordelen gesproken wordt. Dat komt omdat, ook al is het een vrij verkrijgbaar geneesmiddel, er toch een oordeel van een dierenarts nodig is om het toe te dienen. Wanneer je een besmetting bij je katachtige ontdekt of een preventieprogramma wilt beginnen, ga dan naar je plaatselijke kliniek.