10 dodelijke ziekten bij honden
Hoewel de gemiddelde levensverwachting van een tamme hond 10 tot 13 jaar is, zijn er bepaalde dodelijke ziekten bij honden die hun dood sterk versnellen. Sommige soorten kanker, bepaalde aangeboren afwijkingen, en verschillende stofwisselingsstoornissen kunnen dodelijk worden bij deze huisdieren. Dat geldt nog duidelijker als ze niet op tijd behandeld worden.
In dit artikel vertellen we je in het kort over de 10 meestvoorkomende dodelijke ziekten bij honden en hoe je ze op tijd kunt opsporen. Mis het niet, want de snelheid van de diagnose betekent bij deze dieren vaak het verschil tussen leven en dood.
10 dodelijke ziekten bij honden
1. Hondsdolheid
Zoals aangegeven door het portaal VCA Ziekenhuizen (Engelse link), is hondsdolheid de meest dodelijke virusziekte bij wilde en gedomesticeerde zoogdieren, waaronder honden.
De ziekteverwekker wordt overgedragen door bijten en de symptomen verschijnen in 3 verschillende fasen (prodromaal, neurologisch, en comateus). De ziekte is in alle gevallen dodelijk en veroorzaakt de dood binnen 5 dagen na het begin van de verschijnselen.
Geleidelijk verliest de aangetaste hond psychomotorische vaardigheden, en verlamming van de ledematen, vervorming van het gezicht, en moeilijkheden bij het slikken kunnen worden waargenomen. Helaas is de dood onvermijdelijk als de symptomen eenmaal beginnen.
Omdat er geen behandeling is als de ziekte eenmaal is opgelopen, is het rabiësvaccin altijd de beste preventie.
2. Ziekte van Carré
De ziekte van Carré is een andere dodelijke virale infectieziekte bij honden. De ziekteverwekker treft dieren van alle leeftijden, maar puppy’s en bejaarde honden zijn de meest kwetsbare groepen. Algemene symptomen bij de getroffen hond zijn koorts, verlies van eetlust, uitdroging, hoesten, en ademnood. Er is geen specifieke behandeling voor, dus wordt de voorkeur gegeven aan ondersteunende therapie.
Het sterftecijfer van de ziekte van Carré is 50% van de getroffenen dieren. Gelukkig is er een vaccin beschikbaar.
3. Kanker
Naar schatting zal 1 op de 4 honden tijdens zijn leven aan een of andere vorm van kanker lijden, een kans die oploopt tot 50% in het seniorenstadium. Alle ziekten die onder de term “kanker” vallen hebben iets gemeen: de mutatie van een celstreng die zijn ongebreidelde groei veroorzaakt. De tumor verschijnt vroeg of laat en kan zich door metastase over het hele lichaam verspreiden .
Er zijn veel soorten kanker bij honden, want tumoren kunnen in bijna elk deel van het lichaam verschijnen. Hieronder zullen we enkele van de ernstigste en dodelijkste kankersoorten beschrijven.
Mastceltumoren
Deze kankers vormen de meestvoorkomende neoplasmata bij de hond en openbaren zich in de vorm van cutane knobbeltjes onder de huid van de hond. Mastcelderivaten maken meer dan 20% uit van de oppervlakkige maligniteiten bij de soort en slechts 50% van de aangetaste honden leeft 6 maanden na de diagnose.
Osteosarcoom
Osteosarcoom is de meestvoorkomende vorm van botkanker bij hondachtigen (en jonge kinderen). De tumor ontstaat bijna altijd in het benige materiaal van de ledematen en manifesteert zich daarom meestal met kreupelheid, moeilijk lopen, en hevige pijn in een poot. De behandeling bestaat bijna altijd uit amputatie van de ledemaat, maar slechts 2% van de honden leeft 2 jaar na de operatie.
Lymfoom
Lymfomen zijn atypische kankers, omdat ze het gevolg zijn van een overmatige proliferatie van witte bloedcellen in de bloedbaan en de bijbehorende organen. Gezwollen lymfeklieren vormen het meestvoorkomende symptoom van de ziekte. De getroffen hond vertoont echter ook vaak apathie, gebrek aan eetlust, en duidelijk gewichtsverlies.
De gemiddelde overleving van patiënten na de diagnose van lymfoom bij honden is meestal niet meer dan anderhalf jaar.
Leverkanker
Dit type maligniteit komt bijna uitsluitend voor bij oudere honden, met een gemiddelde leeftijd van 10 jaar voor de diagnose. Het manifesteert zich met aspecifieke symptomen, hoewel geelzucht (vergeling van de ogen en slijmvliezen) het onderscheidt van andere kankers. Bij de diffuse en agressieve varianten leeft de hond niet veel langer dan 3 maanden na de ontdekking van de tumor.
Kankers vormen een van de dodelijkste ziekten bij honden, omdat de symptomen meestal verschijnen als de tumor al naar andere delen van het lichaam is uitgezaaid. Behalve dat de behandeling ingewikkeld is, zijn de meeste honden die eraan lijden al vrij oud.
Tot 50% van de honden zal ten minste één soort kanker hebben als ze de leeftijdsgrens voor hun ras bereiken.
4. Maagtorsie
Deze aandoening treedt op wanneer de maag van de hond zich met gas vult en “op zichzelf draait.” Het komt vooral voor bij grote rassen met een diepe borstkas, zoals aangegeven door de Amerikaanse Kennel Club (AKC – Engelse link). De cumulatieve incidentie van deze aandoening is 5,7% van alle honden en het risico neemt toe met de leeftijd.
Angst, ademhalingsproblemen, hypersalivatie, en een opgeblazen buik zijn de meestvoorkomende symptomen van deze aandoening. Als hij niet snel behandeld wordt, kan door de verdraaiing van de maag het bloed in dit orgaan niet goed meer stromen. Daardoor sterft het weefsel onherroepelijk af.
In deze toestand moet de patiënt minstens 48 uur in de kliniek blijven.
5. Nierfalen
Nierfalen bij honden is niet per se een dodelijke ziekte, maar vertegenwoordigt een zeer ernstige onderliggende conditie die de hond op elk moment het leven kan kosten. Deze nierinsufficiëntie is ofwel acuut ofwel chronisch. Het uit zich met symptomen als braken, diarree, gewichtsverlies, verlies van eetlust, en veranderingen in de urinefrequentie.
Acute aandoeningen zijn gemakkelijker te behandelen, maar chronische nierbeschadiging is onomkeerbaar. Na verloop van tijd zal het immuunsysteem het nierweefsel vernietigen en met littekens bedekken. Daardoor zal een goede werking van het orgaan in alle gevallen onmogelijk zijn. Op dit punt is palliatieve zorg de enige optie.
6. De ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme wordt overgebracht door vectoren, met name bepaalde soorten teken. Eenmaal besmet met de oorzakelijke bacterie ontwikkelen honden koorts, gevoelloosheid van de ledematen, onhandigheid, en gezwollen lymfeklieren. Deze ziekte wordt behandeld met langdurige antibiotica en ontstekingsremmers.
Als de ziekte van Lyme niet op tijd behandeld wordt, kan ze leiden tot ernstig nierfalen en de dood.
7. Parvovirus
Het parvovirus is de belangrijkste virale moordenaar van honden, vóór rabiës en de ziekte van Carré. Het treft vooral pups, en veroorzaakt een karakteristieke verandering van de darmvlokken. Dit leidt tot dodelijke diarree, braken, uitdroging en zelfs hartproblemen.
Zonder een goede ondersteunende behandeling in de kliniek sterft 90% van de besmette honden binnen enkele uren na het begin van de symptomen. Gelukkig wordt de overlevingskans sterk vergroot als het dier door een gespecialiseerde dierenarts wordt behandeld.
Net als alle andere virale ziekten kan men de ziekte van Lyme voorkomen door vroege vaccinatie.
De dodelijkste ziekten bij honden en hun preventie
Zoals je gezien hebt, hebben we je in dit artikel een totaal van 10 dodelijke ziekten bij honden laten zien, met speciale nadruk op kanker en met vermelding van de meestvoorkomende soorten bij de soort. Kwaadaardige gezwellen nemen een van de eerste plaatsen in wat veterinaire noodgevallen betreft.
Behalve kwaadaardige gezwellen worden virale ziekten meestal voorkomen met goede vaccinatie. Andere problemen kan men verlichten met vroege opsporing en ingrijpen. Ongetwijfeld is je hond naar de dierenarts brengen bij eventuele atypische verschijnselen altijd de beste aanpak.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Rabies, VCA Hospitals. Recogido a 31 de agosto en https://vcahospitals.com/know-your-pet/rabies-in-dogs
- Dog Bloat, Kennel Club. Recogido a 31 de agosto en https://www.thekennelclub.org.uk/health-and-dog-care/health/health-and-care/a-z-of-health-and-care-issues/bloat/
- Khanna, C., Lindblad-Toh, K., Vail, D., London, C., Bergman, P., Barber, L., … & Withrow, S. (2006). The dog as a cancer model. Nature biotechnology, 24(9), 1065-1066.
- Withrow, S. J., Powers, B. E., Straw, R. C., & Wilkins, R. M. (1991). Comparative aspects of osteosarcoma. Dog versus man. Clinical orthopaedics and related research, (270), 159-168.
- León, J. M. R., & Espín, A. (2008). Linfoma multicéntrico en el perro: revisión a partir de dos casos clínicos. Argos: Informativo Veterinario, (99), 38-40.