De oorzaken van leverlipidose bij katten
Leverlipidose bij katten is een ziekte van de lever die ontstaat wanneer zich in dit orgaan een enorme overmaat aan vetten in de vorm van triglyceriden ophoopt. Deze lipiden concentreren zich in de hepatocyten, de typische levercellen.
Dit resulteert in intrahepatische cholestase – een concentratie van gal in de lever. Het blijft daar achter in plaats van zijn normale route te volgen naar de twaalfvingerige darm, het eerste deel van de dunne darm. Zonder onmiddellijke en agressieve behandeling sterft de kat aan leverfalen.
Een ziekte die samenhangt met een sedentaire levensstijl
Aanvankelijk werd leverlipidose bij katten beschreven als een 100% idiopathische ziekte, d.w.z. verschijnend door onbekende oorzaken. Tegenwoordig weten we echter dat katten met een extreem sedentaire levensstijl een verhoogd risico lopen om aan dit syndroom te lijden.
Wanneer dierenartsen vermoeden dat een kat aan leverlipidose kan lijden, is het essentieel om te onderscheiden of dit een gevolg is van een andere primaire pathologie. Of, zo niet, of het een feline idiopathische leverlipidose is.
In 85 tot 95% van de gevallen hebben katachtigen een eerdere ziekte die lipidose veroorzaakt als secundaire ziekte.
Feline idiopathische leverlipidose
Leverlipidose is idiopathisch als dierenartsen de oorzaak niet kunnen achterhalen. Met andere woorden, ze hebben bij de katachtige patiënt geen andere ziekte gevonden die het zou kunnen hebben veroorzaakt. Niettemin verschijnt dit syndroom meestal bij katten die zwaarlijvig zijn en onder chronische stress staan.
Gewoonlijk veroorzaken episodes van stress bij katten anorexia of een gebrek aan eetlust. Deze beperking van eiwitten en koolhydraten veroorzaakt de mobilisatie van de vetreserves van het dier naar de lever. Maar omdat er een eiwittekort is, is het onmogelijk het vet uit dit orgaan te transporteren, waar het zich uiteindelijk ophoopt.
Daarom is het uiterst belangrijk te controleren of een kat goed eet. Allereerst is het controleren van de hoeveelheid voedsel die de kat consumeert cruciaal om over- of ondervoeding te voorkomen. Daarnaast is de kwaliteit van de voeding essentieel, want voedsel met een hoge concentratie vetten is niet gezond voor katachtigen.
Tot slot is het belangrijk om katten aan te moedigen dagelijks te bewegen door middel van spel, een zeer belangrijke activiteit om hun lichamelijke en geestelijke gezondheid te behouden. Zoals we al zeiden zijn zwaarlijvige katten vatbaarder voor leverlipidose.
Diabetes bij katten als oorzaak van leververvetting
Diabetes mellitus bij katten is een hormonale ziekte die wordt veroorzaakt door insulinetekort. Behalve bij mensen komt deze ziekte ook veel voor bij katachtigen met overgewicht.
Insuline stimuleert, naast andere functies, een enzym dat de opslag van vetzuren in vetweefsel bevordert. Als er niet genoeg van dit hormoon is, blijft het vet vrij in de bloedbaan. Dan hoopt het zich via andere mechanismen uiteindelijk op in de lever, waardoor leverlipidose ontstaat.
Leverlipidose door pancreatitis
Pancreatitis is een ontsteking van een specifiek gebied van de alvleesklier, namelijk het exocriene gedeelte. Als gevolg daarvan komen er veel enzymen, gifstoffen en andere stoffen vrij, waardoor de kat hevige pijn krijgt.
Deze toestand zorgt ervoor dat de kat stopt met eten, d.w.z. het veroorzaakt ernstige anorexie. Dit is de belangrijkste factor voor een abnormaal vetmetabolisme en de oorzaak van leverlipidose.
Hyperthyreoïdie en leverproblemen bij katten
Af en toe kan leverlipidose optreden als gevolg van hyperthyreoïdie bij katten. Hoewel het mechanisme niet goed begrepen wordt, denken deskundigen dat de oorzaak ligt in de problemen die te maken hebben met gewichtsverlies en anorexie bij katten met hyperthyreoïdie. Bovendien kan een teveel aan schildklierhormoon leververgiftiging veroorzaken.
De levergezondheid van een kat
De lever is een essentieel orgaan in de algehele stofwisseling van dieren. Veel ziekten zijn in hun eerste stadium – als er nog een eenvoudige oplossing voor is – op te sporen door middel van een eenvoudig bloedonderzoek. Daarom is het essentieel dat eigenaren ervoor zorgen dat hun dierenarts minstens eenmaal per jaar een biochemische test bij hun katten uitvoert.
Op dezelfde manier is overgewicht bij katten – net als bij andere dieren – een voorloper van tientallen zeer schadelijke ziektebeelden. Het vermijden van overvoeding en het actief houden van je huisdier zijn de sleutel om ervoor te zorgen dat hij vele jaren aan je zijde blijft.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Armstrong, P. J., & Blanchard, G. (2009). Hepatic lipidosis in cats. Veterinary Clinics: Small Animal Practice, 39(3), 599-616.
- Center, S. A. (2005). Feline hepatic lipidosis. Veterinary Clinics: Small Animal Practice, 35(1), 225-269.
- Pérez, E. G. (2007). Entender y tratar la lipidosis hepática felina. Revista complutense de Ciencias Veterinarias, 1(2), 490.
- Sánchez, E., & López, M. (2008). Revisión y actualización de la lipidosis hepática. Clínica veterinaria de pequeños animales, 28(3), 183-189.
- Tella, S. K., Tavera, F. J. T., & Mayagoitia, A. L. (2001). Lipidosis hepática idiopática felina. Veterinaria México, 32(2), 109-116.