Feline calicivirus: symptomen en behandeling

Dit virus infecteert katten wereldwijd en kan ziekte veroorzaken bij zowel inheemse als uitheemse soorten.
Feline calicivirus: symptomen en behandeling

Laatste update: 20 september, 2022

Feline calicivirus is een van de meestvoorkomende infecties die ademhalingsaandoeningen bij katten kunnen veroorzaken. Hoewel ook andere virussen en bacteriën besmettelijk kunnen zijn en dit soort aandoeningen bij je katachtige vriend kunnen bevorderen.

Typische klinische verschijnselen van een infectie van de bovenste luchtwegen betreffen de neus en keel, zoals niezen, neusverstopping, conjunctivitis (ontsteking van de ooglidmembranen) en neus- of ooguitvloeiing.

De neusuitvloeiing kan helder zijn of groengeel van kleur worden. Naast deze typische symptomen ontwikkelen katten met een infectie met het feline calicivirus vaak zweren op de tong, het gehemelte, het tandvlees, de lippen of de neus.

Tekenen of symptomen

Katten die getroffen zijn door het katachtige calicivirus zullen meestal overmatig kwijlen, omdat de zweren erg pijnlijk zijn. Andere niet-specifieke tekenen van een infectie van de bovenste luchtwegen zijn anorexie, lusteloosheid, koorts, en vergrote lymfeklieren. Ze zullen ook last hebben van overgevoeligheid voor licht, dus je zult ze zien loensen.

Sommige stammen van het calicivirus kunnen bij een besmette kat een plotselinge, pijnlijke slapte in een of meer gewrichten veroorzaken. Dit komt het vaakst voor bij jongere kittens. Hoewel zeldzaam, is er een specifieke stam van het feline calicivirus die ernstige gegeneraliseerde ziekte veroorzaakt.

De eerste symptomen treffen de ogen, neus en mond, maar de besmette kat ontwikkelt al snel hoge koorts, ernstige depressie, oedeem van de poten en/of het gezicht, geelzucht, en symptomen van meervoudige orgaanziekte. Deze stam is zeer besmettelijk en het sterftecijfer bedraagt tot 67%.

A cat on its bed.

Hoe krijgt een kat een infectie met het feline calicivirus?

Feline calicivirus is zeer besmettelijk en besmette katten kunnen het virus verspreiden in speeksel of afscheidingen uit de neus of de ogen. Als een besmette kat niest, kunnen virusdeeltjes in de lucht enkele meters door de lucht worden gespoten.

Er wordt gespeculeerd dat het virus ook in urine of uitwerpselen kan worden uitgescheiden, maar dit wordt niet als een belangrijke besmettingsbron beschouwd. Vatbare katten kunnen besmet raken door direct contact met een andere besmette kat of door blootstelling in de omgeving aan voorwerpen die besmet zijn met besmettelijke afscheidingen.

Het virus kan tot een week overleven in een besmette omgeving en mogelijk langer op een koele, vochtige plaats. Hoewel alle vatbare katten een calicivirus infectie kunnen oplopen, zijn de symptomen meestal ernstiger bij jonge kittens.

Hoe lang duurt een typische infectie met het feline calicivirus?

Als een kat eenmaal aan het calicivirus (Engelse link) is blootgesteld, doorloopt ze een incubatieperiode van 2 tot 6 dagen voordat ze klinische verschijnselen ontwikkelt die meestal 14 tot 21 dagen duren. Gedurende deze hele tijd zal de kat mogelijk besmettelijk zijn voor andere katachtigen. Minstens 2 tot 3 weken lang geven besmette katten het virus af in hun lichaamsafscheidingen.

Na schijnbaar herstel van de ziekte kan tot de helft van alle besmette katten een dragertoestand ontwikkelen waarin ze het virus blijven afgeven. Bij sommige van deze dieren kan de dragerschapstoestand slechts enkele maanden duren. Bij een klein percentage kan ze echter levenslang aanhouden.

Dragerkatten kunnen al dan niet tekenen van infectie vertonen als ze actief calicivirus uitscheiden. Ze zijn een belangrijke besmettingsbron voor vatbare katten. Vrouwtjeskatten die drager zijn van dit virus kunnen de infectie op hun pasgeboren kittens overbrengen.

Behandeling van feline calicivirus

De meeste katten met een ongecompliceerde calicivirus infectie kunnen thuis symptomatisch behandeld worden. Je dierenarts kan een oogmedicijn voorschrijven dat plaatselijk aangebracht moet worden als je kat een groene of gele purulente ooguitvloeiing heeft.

Breedspectrum antibacteriële medicijnen kunnen voorgeschreven worden om te voorkomen dat secundaire bacteriële infecties de ziekte verergeren, vooral bij jonge kittens. Virusinfecties reageren echter niet op dit soort medicijnen.

De dierenarts kan ontstekingsremmende medicijnen toedienen om de symptomen van kreupelheid te verlichten. Katten met hardnekkige zweren kunnen ook baat hebben bij behandelingen die het immuunsysteem ondersteunen.

Katten met verstopte neus of luchtwegen kunnen baat hebben bij meer omgevingsbevochtiging, zoals meerdere malen per dag 10 tot 15 minuten in een stoombad gaan liggen. Het is echter verstandig over deze techniek met een specialist te overleggen.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.



Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.