Gedilateerde cardiomyopathie bij fretten

Gedilateerde cardiomyopathie is een aandoening die vooral bij oudere fretten voorkomt. Het manifesteert zich met een breed scala van zeer aspecifieke klinische verschijnselen.

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez.

Laatste update: 22 december, 2022

Gedilateerde cardiomyopathie bij fretten is de meest gediagnosticeerde hartaandoening bij deze dieren. Deze ziekte wordt gekenmerkt door progressief verlies van contractiliteit van het hart, met een aantal vrij algemene klinische verschijnselen tot gevolg.

Denk bijvoorbeeld aan symptomen zoals lusteloosheid, verlies van eetlust, en lusteloosheid. Het kan gemakkelijk verward worden met de gevolgen van het ouder worden. Het is echter een pathologische aandoening.

Gedilateerde cardiomyopathie is slechts een van de veelvoorkomende aandoeningen bij fretten. Je moet naar de dierenarts gaan zodra je bepaalde specifieke symptomen bij je fret opmerkt, dus lees verder. Hier lees je hoe je hartfalen bij je huisdier kunt opsporen voor het te laat is.

Wat is gedilateerde cardiomyopathie?

De term gedilateerde cardiomyopathie wordt bij gewervelde dieren gebruikt om een specifieke aandoening van de hartspier aan te duiden. Bij deze aandoening is er rek en verminderde kracht in het myocardium (hartspierweefsel).

Daardoor is het voor het hart moeilijker om het bloed door het hele lichaam te verplaatsen. Daardoor krijgen sommige weefsels niet meer het aantal voedingsstoffen en zuurstof dat ze nodig hebben.

Gedilateerde cardiomyopathie is de meestvoorkomende hart- en bloedsomlooppathologie bij volwassen fretten, samen met verworven valvulaire pathologieën en bepaalde soorten ritmestoornissen. Anderzijds worden myocarditis, infectieziekten van het hart, endocarditis en hartneoplasmata geacht een lage incidentie te hebben bij deze marterachtigen.

Deze aandoening komt vaker voor bij volwassen fretten ouder dan 4 jaar (zeker als je bedenkt dat hun gemiddelde levensverwachting tussen 5 en 10 jaar ligt). Anderzijds is er geen voorkeur voor een van beide geslachten. Mannetjes en vrouwtjes zijn even vatbaar voor cardiomyopathie.

Na verloop van tijd kan de verzwakking van het hart leiden tot plotseling hartfalen. Het leidt ook tot vaatproblemen, aritmieën (onregelmatige hartslag), en ernstige trombose. Het dier moet onmiddellijk gediagnosticeerd worden. Deze toestand beschouwt men als een medische noodsituatie.

Oorzaken van gedilateerde cardiomyopathie bij fretten

De oorzaak van gedilateerde cardiomyopathie bij fretten is onbekend. Bij katten blijkt de verzwakking van de hartspier samen te hangen met een tekort aan aminozuren in de voeding (vooral taurine), maar dit lijkt bij fretten niet het geval te zijn. Een mogelijke voedingsoorsprong kan echter niet worden uitgesloten.

Symptomen

De meeste fretten jonger dan 2 jaar vertonen geen tekenen van gedilateerde cardiomyopathie. De hartschade verergert echter langzaam en gestaag in de loop van de tijd, waardoor een aantal niet-specifieke verschijnselen bij het dier verschijnen. Daaronder kunnen we de volgende naar voren halen:

• Sinus tachycardie: De normale slagen per minuut bij deze soort liggen tussen 180 en 250, maar bij een DCM conditie kunnen ze tot boven de 250 oplopen.
• Sneller dan normaal ademhalen en ademhalingsmoeilijkheden.
• Blauwachtig tandvlees: De weefsels worden blauwachtig of cyanotisch door zuurstofgebrek als gevolg van hartfalen.
• Verlies van eetlust en anorexia.
• Algemene lusteloosheid
• Vochtophoping in borst en buik (zwelling).

Helaas verschijnen de bovengenoemde verschijnselen meestal pas als het hart al aanzienlijke schade vertoont. Daarom is behandeling van het huisdier op dit moment moeilijk.

Diagnose

Eenmaal in de kliniek zal de dierenarts een algemeen lichamelijk onderzoek van de fret uitvoeren. Dit omvat het luisteren naar hartritme en abnormale ademhalingsgeluiden met een stethoscoop. Met een oppervlakkig onderzoek kan echter geen differentiële diagnose gesteld worden.

Thoracale röntgenfoto’s zijn heel nuttig bij het opsporen van aandoeningen als deze. Dat komt omdat ze een beoordeling mogelijk maken van de grootte van het hart en de eventuele schade die het in de loop van de tijd opgelopen kan hebben. Anderzijds maakt echocardiografie het mogelijk om in real time te observeren hoe het bloed wordt rondgepompt. Dat is een aanwijzing voor de algemene conditie van het hart.

Behandeling van gedilateerde cardiomyopathie bij fretten

Deze aandoening beschouwt men als een medische noodsituatie. De dierenarts moet de fret op de juiste manier en volgens zijn behoeften behandelen zodra de diagnose gesteld is. De klinische aanpak heeft twee specifieke doelen:

• het hart van het dier het bloed beter door het hele lichaam laten verdelen.
• de hoeveelheid vocht die zich in de thorax en buik heeft opgehoopt verminderen.

Om de vermindering van opgehoopt vocht te bereiken zal de dierenarts diuretische middelen voorschrijven om het urineren te vergemakkelijken. Anderzijds zijn digoxine en enalapril nuttig om de bloedsomloop te helpen verbeteren door de contractiele capaciteit van het hart te vergroten en de weerstand die de bloedvaten bieden te verminderen.

De standaarddoseringen zijn 0,005-0,01 milligram digoxine per kilogram lichaamsgewicht om de 12-24 uur. Voor enalapril is het advies 0,25-0,5 milligram per kilogram lichaamsgewicht in dezelfde tijdsinterval. Sommige fretten reageren niet goed op het laatste. Daarom moet je het dier goed in de gaten houden.

Prognose en thuisverzorging

De prognose voor gedilateerde cardiomyopathie is wisselend, omdat de meeste fretten pas tekenen beginnen te vertonen als de hartschade al onomkeerbaar is. Een aanvaardbare kwaliteit van leven kan je echter handhaven met veranderingen in het dieet en het toedienen van voorgeschreven medicijnen.

Zo is het aan te bevelen de aangetaste fret een natriumarm dieet te geven, dat het vasthouden van vocht vermindert. Het is ook aangewezen een vetarm dieet te geven (vooral als het dier zwaarlijvig is).

Het dier zal enige tegenzin hebben om te bewegen en calorieën te verbranden. Als je de aanwijzingen van de arts opvolgt, zal de kwaliteit van leven van je huisdier goed zijn in de tijd die het nog te leven heeft.