Leukemie bij honden: oorzaken en symptomen

Leukemie bij honden veroorzaakt een overmatige toename van witte bloedcellen. Hoewel het zeldzaam is, is het toch belangrijk om de oorzaken en symptomen van deze ziekte te kennen.
Leukemie bij honden: oorzaken en symptomen

Geschreven door Camila O.Thomas

Laatste update: 25 mei, 2023

Leukemie bij honden is een vorm van kanker die gelukkig niet al te vaak voorkomt. Toch is het belangrijk dat je op de algemene gezondheid van je hond let. Zo kun je de ziekte snel herkennen en behandelen als die zich voordoet.

Weet je wat leukemie is? Ken je de oorzaken en kenmerkende symptomen? Hier geven we je antwoord op die vragen en nog veel meer.

Wat is leukemie?

Leukemie is een soort kanker die een toename van witte bloedcellen in het bloed en beenmerg veroorzaakt. Er zijn twee typen bij honden: lymfatische en myeloïde leukemie.

Lymfatische leukemie wordt veroorzaakt door kankercellen in de lymfeklieren, die weefsel beschadigen en het aantal witte bloedcellen doen toenemen. Daarentegen wordt myeloïde leukemie veroorzaakt door de ontwikkeling van kankercellen in het beenmerg.

In het algemeen beschouwen deskundigen acute myeloïde leukemie als de gevaarlijkste van de twee. Je moet het gevaar echter niet uitsluiten alleen omdat een van de typen chronisch blijkt te zijn.

Je moet altijd in gedachten houden dat de symptomen van leukemie bij honden kunnen verergeren. Zonder de juiste behandeling kan deze ziekte fataal zijn voor je huisdier. Gelukkig zijn er duidelijke tekenen waarmee je goed en tijdig kunt handelen.

Als je symptomen van leukemie vaststelt, raadpleeg dan onmiddellijk je dierenarts om een plan van aanpak op te stellen. Hier zijn enkele van de oorzaken, symptomen en diagnose van leukemie bij honden.

Hond wordt geopereerd door een dierenarts

Oorzaken van leukemie bij honden

Helaas moeten deskundigen de oorzaken van leukemie bij honden nog nauwkeurig vaststellen. In de meeste gevallen zijn dierenartsen het erover eens dat het spontaan ontstaat. Leukemie zou dus een cellulaire mutatie in het beenmerg (Spaanse link) zijn.

Niettemin zijn veel dierenartsen het erover eens, ondanks het feit dat ze de precieze oorzaken niet kunnen aangeven, dat er enkele elementen bestaan die honden voor deze ziekte predisponeren. Enkele van de factoren die leukemie kunnen veroorzaken zijn blootstelling aan straling (waaronder radiogolven geproduceerd door huishoudelijke apparaten).

Daarnaast kunnen sommige virusziekten en blootstelling aan giftige chemicaliën (waaronder sommige schoonmaakmiddelen) ook factoren zijn.

Omdat wetenschappers de oorzaken van leukemie bij honden nog niet hebben kunnen achterhalen, is het niet helemaal te voorkomen. Maar een evenwichtige voeding en bewegingsroutine kunnen aanleg voor de ontwikkeling ervan grotendeels voorkomen.

Symptomen van leukemie bij honden

De symptomen variëren enigszins, afhankelijk van het type leukemie dat je huisdier treft. Bovendien zullen ze ook afhangen van de vraag of het chronisch of acuut is. In het geval van acute leukemie verergeren de symptomen snel en is onmiddellijke behandeling nodig.

Aan de andere kant zijn de symptomen van chronische leukemie in het begin wat moeilijker te herkennen. Naarmate de pathologie zich in de loop van de tijd uitbreidt, ontwikkelen deze verschijnselen zich heel geleidelijk.

Sommige honden met chronische leukemie vertonen helemaal geen symptomen. In deze gevallen is de enige manier om de ziekte te ontdekken routinematig bloedonderzoek. Daarom is het heel belangrijk dat je je huisdier meeneemt voor een routinecontrole bij je dierenarts.

Leukemie treft meestal volwassen of oudere huisdieren, meestal na de leeftijd van zes jaar. Enkele van de meestvoorkomende symptomen om op te letten zijn:

  • Bleek tandvlees
  • Witachtig gekleurde tong
  • Plotseling verlies van eetlust of gewichtsverlies
  • Zwakte
  • Koorts
  • Braken
  • Overmatige toename van dorst of plotselinge uitdroging
  • Onregelmatige ademhaling of hartslag
  • Blauwe plekken of overmatig bloeden uit kleine wondjes
  • Constante infecties
  • Langzame genezing
  • Veranderingen van humeur of agressie

Helaas zijn deze symptomen bijna hetzelfde als die van veel andere soorten aandoeningen. Bijvoorbeeld veel soorten kanker en auto-immuunziekten. Voor een juiste diagnose moet je je dierenarts raadplegen.

Leukemie

De diagnose van leukemie bij honden

In veel gevallen ontwikkelt de aandoening zich langzaam en verschijnen de uiterlijke en duidelijke symptomen ervan niet in het beginstadium. Hierdoor wordt leukemie in de meeste gevallen ontdekt door een routinematig bloedonderzoek.

Als het bloedonderzoek van je hond een hoog aantal witte bloedcellen laat zien, zal je dierenarts waarschijnlijk meer tests uitvoeren. Deze tests zullen bepalen of de witte bloedcellen wijzen op een infectie, leukemie, of andere aandoeningen.

Als je die hebt, moet je je dierenarts de resultaten geven van de vorige bloedtesten van je hond. Zo kan de deskundige de “normale” niveaus van het dier vóór de ziekte bepalen.

In het geval dat je dierenarts je hond diagnosticeert met leukemie, zal hij of zij de beste behandeling bepalen. Over het algemeen kunnen de meeste symptomen verlicht worden. Hoewel leukemie nooit volledig kan worden genezen, overleven veel honden jarenlang.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Fabián, A., Carmen, M., & Gasccón, M. (2001). Las alteraciones de la médula ósea en el perro y el gato. Clínica veterinaria de pequeños animales, 21(3), 0232-249.
  • Flores, E. (1986). Epidemiología del cáncer en perro y gato. Monografias de Medicina Veterinaria, 8(2).
  • Martínez, E. M., Fragío, C., & Díez Bru, N. (1995). Leucemia linfocítica crónica y su respuesta al tratamiento en un perro. Clínica veterinaria de pequeños animales, 15(4), 0217-220.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.