Papillomen bij honden: oorzaken, symptomen en behandelingen

Papillomen bij honden zijn formaties op de huid of in slijmvliezen die op kleine tumoren lijken. Hoewel ze niet ernstig zijn, vereisen ze een veterinaire evaluatie.
Papillomen bij honden: oorzaken, symptomen en behandelingen
Samuel Sanchez

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez.

Laatste update: 21 december, 2022

Papillomavirussen zijn een groep pathogene virussen die gewervelde dieren infecteren. Alleen al bij de mens zijn meer dan 100 verschillende typen geïsoleerd. Sommige zijn ongevaarlijk van aard en andere veroorzaken baarmoederhalskanker bij vrouwen (HPV-16 en HPV-18). Wist je dat papillomen bij honden ook kunnen voorkomen?

Papillomen bij honden zijn inderdaad goedaardige tumoren die worden veroorzaakt door het papillomavirus. De tumoren die ze veroorzaken zijn echter niet hetzelfde als de tumoren die bij mensen symptomen veroorzaken. De verschillende soorten virussen in deze groep zijn zeer specifiek in termen van het replicatiemechanisme, dus ze “springen” meestal niet tussen soorten.

Wat zijn papillomen bij honden?

Het woord papilloma klinkt misschien een beetje technisch. Als we echter de term ‘wrat’ gebruiken, geeft het je een idee waar we het over hebben. Papillomen bij honden en andere dieren, zijn goedaardige tumoren. Ze worden veroorzaakt door papillomavirussen. In dit geval die virussen die gespecialiseerd zijn in het infecteren van hondencellen.

Het mondslijmvlies en de mondhoeken zijn de meestvoorkomende plaatsen waar papillomen worden gevormd. Ze kunnen echter ook op de huid en zelfs op de geslachtsdelen verschijnen. Dat laatste komt vooral voor als de overdracht is gebeurd door seksueel contact met een besmet dier. De aard van het virus bepaalt meestal waar de infectie plaatsvindt.

Kenmerken van het virus

Papillomavirussen (PV) zijn DNA-pathogenen met ongeveer 8.000 basenparen geïntegreerd in hun genoom. Die worden op hun beurt bedekt door een niet-omhulde icosahedrale capside. Omdat deze virussen geen organellen en cellulaire structuren hebben, moeten ze de cellen van de gastheer “kapen.” Ze zullen zichzelf erin integreren om zich te vermenigvuldigen en zich onder individuen te verspreiden.

Het doelwit van PV zijn epitheelcellen, hoewel alleen die met proliferatief potentieel worden binnengedrongen, omdat dit een vereiste is om de infectie persistent te maken. Opgemerkt moet worden dat, zodra de virussen het lichaam van de hond binnenkomen, een asymptomatische fase wordt vastgesteld. Die duurt minstens 4 weken.

Soorten honden papillomavirus

Zoals we al zeiden, zijn er bij mensen meer dan 100 soorten papillomavirussen. Waarschijnlijk heeft dit ermee te maken doordat dit bij onze soort het meest is bestudeerd. Hoewel meer dan de helft van de beschreven PV’s afkomstig is van infecties bij Homo sapiens, kunnen we de volgende varianten bij honden benadrukken:

  • CPV1. Veroorzaakt meestal asymptomatische infecties, hoewel het ook de oorzaak kan zijn van geïnternaliseerde of meer externe laesies – respectievelijk endofytisch en exofytisch.
  • CPV2. Veroorzaakt endofytische en exofytische laesies, maar is ook de boosdoener voor de ontwikkeling van invasieve plaveiselcelcarcinomen.
  • Typen CPV3, CPV4, CPV5. Alle 3 typen veroorzaken het ontstaan van pigmentplaques.
  • CPV6. Veroorzaakt endofytische papillomen.
  • CPV 7. Veroorzaakt exofytische papillomen.
Een papillomavirus in 3D

Symptomen van papillomen bij honden

Zoals aangegeven door het portaal van VCA Ziekenhuizen ( Engelse link ) , kunnen papillomen bij honden in verschillende gebieden voorkomen. Bij puppy’s en jonge honden vormen zich clusters in het mondslijmvlies en de mondhoeken. Daarentegen verschijnen ze bij honden van alle leeftijden als enkele wratten overal op de huid.

Sommige meer specifieke soorten PV’s kunnen in clusters in het genitale gebied voorkomen. Andere kunnen op de oogleden of aan de rand van het traankanaal verschijnen. Ze hebben echter allemaal één ding gemeen. Ze veroorzaken droge poliepen (wratten), schilferende plaques of harde structuren die naar binnen groeien.

Afhankelijk van de grootte en locatie van de papillomen kunnen ze volledig onschadelijk zijn of enkele symptomen veroorzaken. Onder de mogelijke klinische symptomen kunnen we het volgende benadrukken:

  • Moeite met eten. Dit komt voor in gevallen waarin zich veel papillomen vormen op het gehemelte, de orofarynx of de hoek van de lippen.
  • Bloeden. De hond kan een papilloma op zijn huid krabben en ervoor zorgen dat het gaat bloeden. Soms bijten puppy’s op de korstjes die in hun mond groeien als ze eten en deze bloeden ook.
  • Pijn. Papillomen die “naar binnen” groeien, kunnen pijnlijk zijn, vooral als ze op de voetzolen van één been verschijnen. In dit geval zal de hond hinken en het gebied likken.

Sommige infecties zijn volledig asymptomatisch. Het hangt allemaal af van het type papillomavirus en de gezondheidsstatus van het dier.

Hoe verspreidt het?

Zoals we hierboven al zeiden, verschijnen papillomen bij honden door besmetting met enkele van de varianten van het papillomavirus van de hond (Engelse link). De toegangsroute kan echter heel verschillend zijn, afhankelijk van de ziekteverwekker en de algemene gezondheid van het dier.

Deze virussen zijn zeer resistent en kunnen overleven in een omgeving buiten hun gastheer. Om deze reden kan de hond niet alleen besmet raken wanneer hij in direct contact komt met een andere besmette hond. Dit kan ook gebeuren als hij speelt met besmette voorwerpen of als hij bepaalde hygiëne-elementen deelt met andere dieren.

Papillomavirussen komen meestal binnen via de wonden van het dier, dus vlooien of teken kunnen hen helpen.

Diagnose van papillomen bij honden

Papillomen lijken erg op elkaar, maar kunnen soms worden verward met talgtumoren en andere epidermale aandoeningen. Om een nauwkeurige diagnose te krijgen, gebruikt de dierenkliniek meestal aspiratie- injectie. Met deze techniek kan een groep cellen uit de laesie op een minimaal invasieve manier worden verzameld. Daarna kan men deze cellen onder een microscoop bekijken.

In sommige gevallen is het monster verkregen na injectie niet voldoende onthullend. In dit scenario wordt een volledige resectie van de wrat aanbevolen. Deze zal vervolgens op laboratoriumbasis worden geanalyseerd. Zo zijn melanomen en ernstiger aandoeningen uitgesloten.

Behandeling

De behandeling van papillomen bij honden hangt af van de locatie van de wratten en de algemene gezondheid van het dier. Sommige van deze formaties worden bijvoorbeeld binnen 1 of 2 maanden vanzelf weer opgenomen. Dat komt doordat het immuunsysteem van het dier de infectie bestrijdt en het doodt.

In gevallen waar dit niet gebeurt, kan directe chirurgische verwijdering of verwijdering door elektrochirurgie of radiochirurgie worden gebruikt. Bij gezonde exemplaren is het zeer zeldzaam dat een wrat terugkeert nadat de behandeling is uitgevoerd.

Als het dier immunosuppressie heeft, kunnen er meer papillomen op het lichaam verschijnen. In deze gevallen zijn meer specifieke behandelingen nodig.

Een dierenarts maakt het oog van een hond schoon

Dit zijn geen ernstige problemen. Ook al blijven ze enige tijd op de huid van het dier, als ze niet groeien of zich verspreiden, is er niets aan de hand. Aan de andere kant, als een groep laesies is vastgesteld in het mondslijmvlies van de hond, kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn. Dat is vooral van belang als ze het slikken of kauwen bemoeilijken.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Papillomas of the skin, VCA Hospitals. Recogido a 20 de julio en https://vcahospitals.com/know-your-pet/papilloma-of-the-skin
  • Regalado Ibarra, A. M., Legendre, L., & Munday, J. S. (2018). Malignant transformation of a canine papillomavirus type 1-induced persistent oral papilloma in a 3-year-old dog. Journal of veterinary dentistry, 35(2), 79-95.
  • Lane, H. E., Weese, J. S., & Stull, J. W. (2017). Canine oral papillomavirus outbreak at a dog daycare facility. The Canadian Veterinary Journal, 58(7), 747.
  • Orbell, H. L., Munday, J. S., Orbell, G. M., & Griffin, C. E. (2020). Development of multiple cutaneous and follicular neoplasms associated with canine papillomavirus type 3 in a dog. Veterinary Dermatology.
  • Thaiwong, T., Sledge, D. G., Wise, A. G., Olstad, K., Maes, R. K., & Kiupel, M. (2018). Malignant transformation of canine oral papillomavirus (CPV1)-associated papillomas in dogs: An emerging concern?. Papillomavirus Research, 6, 83-89.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.