Slijm in hondenuitwerpselen: oorzaken en behandeling

Hoewel slijm in de uitwerpselen van honden heel gewoon en noodzakelijk is, als het in buitensporige hoeveelheden voorkomt en gepaard gaat met diarree, is een bezoek aan de dierenarts gerechtvaardigd.
Slijm in hondenuitwerpselen: oorzaken en behandeling
Luz Eduviges Thomas-Romero

Geschreven en geverifieerd door biochemie Luz Eduviges Thomas-Romero.

Laatste update: 29 oktober, 2022

Allereerst moet opgemerkt worden dat het slijm in hondenuitwerpselen een noodzakelijk element is. In feite is het volkomen gezond dat de ontlasting vaak slijm bevat. Er is dus niets om je zorgen over te maken als je een kleine hoeveelheid ziet. Het helpt in feite om de ontlasting van de hond te smeren en helpt hem zijn “nummer twee” te doen zonder al te veel inspanning te hoeven leveren.

In sommige gevallen is dit slijm echter in grotere hoeveelheden dan normaal aanwezig. En, je moet je nog meer zorgen maken als dit bijvoorbeeld gepaard gaat met veranderingen in de consistentie, bloed, en buikpijn bij de hond. Hier laten we je zien wanneer slijmerige ontlasting zorgwekkend is en hoe je moet handelen.

Slijm is een stof die door het darmslijmvlies wordt afgescheiden – vergelijkbaar met de stof die door het epitheel van de luchtwegen wordt geproduceerd – en die als functie heeft de bekleding van de dikke darm gesmeerd en vochtig te houden.

Hoe ziet normale hondenontlasting eruit?

Om overtollig slijm in de hondenontlasting te ontdekken, moet je eerst weten hoe normale ontlasting van een gezonde hond eruit ziet. We laten het je zien in de volgende lijst:

  • Kleur: het moet chocoladebruin zijn. Een rode tint wijst op een darmbloeding, terwijl een zwarte wijst op een bloeding in de maag. Groen is ook sporadisch normaal en is meestal het gevolg van het feit dat de hond wat gras gegeten heeft.
  • Vorm: cilindrisch en langwerpig. Als de hond poept in de vorm van “korreltjes” is het mogelijk dat hij uitgedroogd is of constipatie heeft.
  • Consistentie: vergelijkbaar met plasticine, d.w.z. vast maar kneedbaar. Ontlasting die onmogelijk op te rapen is en uit elkaar valt alleen al door ze aan te raken wijst op diarree.
  • Samenstelling: glad en niet korrelig. De aanwezigheid van witte vlekken op het oppervlak kan erop wijzen dat de hond darmparasieten heeft. Deze laatste waarde varieert echter sterk met de voeding.

Zoals je ziet wordt een normale ontlasting niet gekenmerkt door de aanwezigheid van een heel duidelijk slijmlaagje dat de ontlasting bedekt. Het is natuurlijk dat ze enigszins gesmeerd zijn, maar nooit overmatig. Ga naar je dierenarts als je een onevenwichtigheid in de ontlasting van je hond opmerkt.

Een hond heeft gepoept

Wat veroorzaakt overtollig slijm in hondenuitwerpselen?

Het is belangrijk op te merken dat de aanwezigheid van een overmatige hoeveelheid slijm in de ontlasting (Engelse link) van de hond een aanwijzing van ziekte kan zijn. Zoals we al zeiden, is de bevinding vooral van belang als ze gepaard gaat met bloed of een radicale verandering in de consistentie van de ontlasting van je hond.

In deze gevallen is het advies onmiddellijk medische hulp van een dierenarts in te roepen. Je dierenarts zal beter in staat zijn de onderliggende oorzaak vast te stellen en een passende kuur aan te bevelen. Hier zijn enkele veelvoorkomende oorzaken van overtollig slijm in de hondenuitwerpselen.

Intestinale infecties

Een veelvoorkomende oorzaak is dat ziekteverwekkers – of het nu bacteriën, virussen of schimmels zijn – het maag-darmstelsel (GI) van de hond infecteren. Bacteriële overgroei (b.v. Salmonella) kan een onevenwicht in het darmmicrobioom van de hond veroorzaken.

De meeste honden zullen ook diarree, braken, verlies van eetlust, of andere symptomen ontwikkelen. Ondersteunende zorg en medicijnen die de infectie aanpakken zullen nodig zijn. Ook een probiotica supplement kan helpen, als het door een dierenarts wordt voorgeschreven.

Antibiotica zijn nuttig, maar alleen als de infectie bacterieel is. Bij virale is de enige optie in veel gevallen een ondersteunende behandeling.

Parasieten

Trichuriasis, giardiasis, lintwormen en andere darmparasieten kunnen slijm in hondenuitwerpselen veroorzaken. Deze ziekteverwekkers nemen hun intrek in de wanden van de darm van je hond, en voeden zich met zijn bloed of met de voedingsstoffen uit zijn voedsel. Een ontlastingsonderzoek kan de soort parasiet vaststellen die aanwezig is en een geschikt ontwormingsmiddel lost dit probleem op.

De aanwezigheid van eitjes of lichaamssegmenten (witte stippen) in de ontlasting van de hond bevestigt de diagnose.

Eitjes van een parasiet


Vreemd voorwerp

Als een hond iets ongewoons eet, kan dat het maag-darmkanaal ontregelen en een verhoogde slijmproductie in de ontlasting veroorzaken. Milde gevallen lossen na verloop van tijd op. Ernstiger gevallen, die gepaard gaan met braken en diarree, kunnen ondersteunende zorg, antibiotica, vochttherapie, en soms zelfs een operatie vereisen om het vreemde materiaal te verwijderen.

Verandering in dieet of ongunstige reactie op voedsel

Een plotselinge verandering in dieet kan slijm in de ontlasting van honden veroorzaken. In deze gevallen is het aan te bevelen terug te keren naar het oorspronkelijke dieet. Om de dieetverandering door te voeren, bied je geleidelijk toenemende hoeveelheden van het nieuwe voer gemengd met het oude voer aan. Dit lost het probleem meestal op.

Als de symptomen van de hond aanhouden, kan een voedselallergie (Engelse link) of -intolerantie de schuldige zijn. In deze gevallen kan het nodig zijn over te schakelen op een hypoallergeen dieet dat door een dierenarts wordt voorgeschreven.

Prikkelbare darmsyndroom

Het prikkelbare darmsyndroom (IBS) is een aandoening waarbij een deel van het spijsverteringskanaal van de hond voortdurend ontstoken raakt. Dit beschadigt de weefsels van de betrokken segmenten, waardoor het erg moeilijk wordt om voedingsstoffen en mineralen op te nemen. Het is chronisch en kent niet altijd een definitieve genezing.

Bij deze aandoening wordt verondersteld dat stress een belangrijke factor is bij deze uitbraken. De behandeling bestaat uit stressverlichting, verandering van dieet, en medicijnen – bijvoorbeeld sulfasalazine – die de ernst van de symptomen van de hond verminderen.

Kanker

Kanker overal in het maagdarmkanaal, tumoren, en poliepen – zoals rectale poliepen – kunnen slijm in de ontlasting veroorzaken. De behandeling van deze aandoeningen omvat meestal een operatie, chemotherapie, bestraling, of palliatieve therapie. De prognose hangt sterk af van de aard van de tumor (of hij neoplastisch of goedaardig is).

Andere ontstekingsaandoeningen

Ook andere aandoeningen dan het prikkelbare darmsyndroom kunnen slijm in de ontlasting veroorzaken, meestal gepaard gaand met braken of diarree. Behandeling met immunosuppressieve medicijnen en dieetveranderingen zal de symptomen van een hond vaak verminderen.

Immunosuppressieve medicijnen zijn een tweesnijdend zwaard. Door het immuunsysteem van de hond te onderdrukken, verminderen ze de ontsteking, maar ook de werkzaamheid ervan om infecties te stoppen.

Hemorragische gastro-enteritis

Als de ontlasting van een hond veel bloed en slijm bevat (vaak beschreven als frambozenjam), kan hemorragische gastro-enteritis de boosdoener zijn. De behandeling omvat ondersteunende zorg, medicijnen tegen misselijkheid, vochttherapie en antibiotica.

Algemene behandelingen tegen slijm in hondenuitwerpselen

Hoewel we bij elk geval enkele medicijnen en medicamenten op een rijtje hebben gezet, vinden we het nuttig om alle effectieve behandelingen tegen overmatig slijm in de ontlasting van je hond samen te vatten. We vertellen je erover in de volgende lijst:

  • Antibiotica: deze mogen alleen worden toegepast als de oorzaak van het slijm bevestigd is als een bacteriële infectie, zoals Salmonella.
  • Anthelmintica: dit zijn de meestgebruikte middelen om infecties veroorzaakt door inwendige endoparasieten te behandelen. Ze werken snel en zijn zeer effectief.
  • Chirurgie: een operatie kan nodig zijn als er een impactie is opgetreden, als de hond iets onverteerbaars gegeten heeft, als er een tumor is, of als de bal darmparasieten te groot is.
  • Veranderingen in het dieet: dit is de meest voorkomende “behandeling,” want in de meeste gevallen is de aanwezigheid van slijm in de ontlasting van de hond het gevolg van indigestie of voedselintolerantie.
  • Immunosuppressiva: zoals we al zeiden, helpen deze medicijnen de ontsteking van het maag-darmkanaal te verminderen als de oorzaak immuungemedieerd is. Zorg dat je strikt de aanwijzingen van de dierenarts opvolgt.

Op dit punt is het nodig te benadrukken dat alleen een professionele dierenarts de diagnose kan stellen van de aandoening die je hond teistert. Je kunt je hond thuis helpen met probiotica en preventieve dieetveranderingen, maar een bezoek aan de dierenarts is bijna altijd dringend nodig.

 

Zoals je ziet zijn er veel redenen waarom er slijm in de ontlasting van honden verschijnt. De meeste zijn anekdotisch en mild, maar andere vereisen een uitgebreide langdurige behandeling. Alleen de dierenarts kan je vertellen wat de situatie met je hond is.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Verlinden, A., Hesta, M., Millet, S., & Janssens, G. P. J. (2006). Food allergy in dogs and cats: a review. Critical reviews in food science and nutrition, 46(3), 259-273.
  • Glass, G. J., & Slomiany, B. L. (1977). Derangements of biosynthesis, production and secretion of mucus in gastrointestinal injury and disease. In Mucus in health and disease (pp. 311-347). Springer, Boston, MA.
  • Marks, S. L., & Kather, E. J. (2003). Bacterial-associated diarrhea in the dog: a critical appraisal. Veterinary Clinics: Small Animal Practice, 33(5), 1029-1060.
  • Tanimoto, M. A., Torres-Villalobos, G., Fujita, R., Santillan-Doherty, P., Albores-Saavedra, J., Gutierrez, G., … & Valdovinos, M. A. (2010). Endoscopic submucosal dissection in dogs in a World Gastroenterology Organisation training center. World Journal of Gastroenterology: WJG, 16(14), 1759.
  • Gue, M., Peeters, T., Depoortere, I., Vantrappen, G., & Bueno, L. (1989). Stress-induced changes in gastric emptying, postprandial motility, and plasma gut hormone levels in dogs. Gastroenterology, 97(5), 1101-1107.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.