Spierspasmen bij honden: wat te doen?
Spierspasmen bij honden kunnen verschijnen als gevolg van een gelokaliseerd probleem. Vaak komen ze voort uit overmatige inspanning, neurologische schade, of lichamelijk letsel.
Hoewel spierspasmen op zichzelf niet gevaarlijk zijn, kunnen ze pijnlijk zijn – vooral als ze lang aanhouden. Ze kunnen ook een indicatie zijn van een ernstiger aandoening, zoals een beknelde zenuw, een hernia of hersenbeschadiging.
Sommige zaken die spierspasmen bij honden veroorzaken zijn direct gerelateerd aan neurologische aandoeningen die vaak stuiptrekkingen veroorzaken.
Wat zijn spierspasmen bij honden?
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat stuiptrekkingen bij honden, epileptisch of niet, worden gevormd door een veelheid aan terugkerende spierspasmen. De oorsprong van deze krampen heeft te maken met elektrische activiteit in de hersenen .
Tegelijkertijd kunnen spierspasmen die bij honden optreden helemaal geen verband hebben met stuiptrekkingen. Als ze op een geïsoleerde manier plaatsvinden, dan zijn ze meestal een minder ernstig symptoom.
Daarom is het belangrijk om de specifieke oorzaak van spierspasmen bij honden te kennen voordat je op eigen houtje probeert een behandeling te geven. Als je daarom vermoedt dat je hond spasmen heeft, dan moet je zo snel mogelijk naar een dierenarts gaan. In het onderstaande artikel praten we over aspecten die je in gedachten moet houden voor je afspraak.
De oorzaken van spierspasmen bij honden
Het eerste wat je moet begrijpen is dat er niet slechts één oorzaak is voor spierspasmen bij honden. Elke oorzaak heeft zijn eigen reeks systemen en soorten behandeling.
1. Spiercontracties tijdens het slapen
Tijdens de diepe slaapfase ervaren de hersenen van de hond een grotere activiteit. Dit zou kunnen verklaren waarom sommige honden (en mensen) de neiging hebben te stuiptrekken in hun slaap.
Als je vermoedt dat je hond een stuiptrekking heeft tijdens de slaap, probeer je huisdier dan voorzichtig wakker te maken. Wanneer er niets aan de hand is, zullen de dieren meteen wakker worden. Als je hond echter een niet-epileptische aanval heeft, zal het veel moeilijker zijn om je huisdier wakker te maken.
2. Letsels
Spieren, botten, aderen en kraakbeen bij honden komen samen tot een complex systeem. Daarom vallen problemen met spieren vaak samen met of veroorzaken ze problemen met de gewrichten van een dier.
Als een hond een verwonding aan een gewricht of spier heeft opgelopen, zullen de omliggende spieren zich aanspannen en verharden, wat kan leiden tot spierspasmen. In het algemeen zullen deze letsels ertoe leiden dat honden mank lopen of de manier waarop ze lopen veranderen.
In het geval van hoofdtrauma kan een veranderd vermogen van de hersenen om bewegingen van de ledematen te berekenen bij honden spierspasmen veroorzaken.
3. Hypoglykemie
Hoewel dit een ongewoon neveneffect is, kan een lage bloedsuikerspiegel bij hypoglykemische honden spierspasmen en stuiptrekkingen veroorzaken.
4. Overbelasting
Als honden te hard of te lang spelen of rennen, kunnen hun spieren lijden onder de intense activiteit. De tijd die dieren buiten doorbrengen zonder water kan bij honden ernstige uitdroging en een hitteberoerte veroorzaken, wat ook mogelijke oorzaken van stuiptrekkingen of spierspasmen zijn.
5. Vergiftiging
Vergiftiging komt vaak voor bij honden, omdat ze geneigd zijn stoffen te proberen die niet veilig zijn voor consumptie.
Wiebelen is een bepalend kenmerk als het gaat om vergiftiging bij honden, maar eigenaren verwarren dit symptoom vaak met spierspasmen. Als vergiftiging bij honden onbehandeld blijft, dan kan het leiden tot nierfalen en ernstige complicaties.
6. Canine distemper
Dit is een virale ziekte die voorkomt bij pups en honden waarvan de vaccins niet up-to-date zijn. Distemper kan symptomen geven waaronder spierspasmen.
7. Canine stress syndrome
Dit is een neurologische aandoening waar bepaalde rassen, zoals labrador retrievers, gevoelig voor zijn. Studies hebben aangetoond dat overmatige lichaamsbeweging bij honden ook tot deze aandoening kan leiden.
Veterinaire aandacht voor spierspasmen bij honden
Tenzij je zeker weet dat spierspasmen bij honden op zichzelf staan, moet je meteen met een dierenarts spreken. Het is vooral urgent als de spasmen constant zijn of als je hond braakt of lusteloos is.
- Als je dierenarts vergiftiging vermoedt, dan krijgt je huisdier injecties om braken op te wekken en intraveneuze hydratatie.
- Telkens als een hond spierspasmen of stuiptrekkingen heeft, zal het diergeneeskundig personeel bloedonderzoek doen om de enzymspiegels van belangrijke interne organen te controleren.
- Als je hond mank loopt of geleden heeft onder een recente val of een ander soort letsel, zal de dierenarts röntgenfoto’s of CAT-scans bestellen.
- In het geval dat een dierenarts epilepsie of een andere neurologische aandoening vermoedt, zal de professional waarschijnlijk tests uitvoeren zoals een EEG (Engelse link). Deze tests observeren en registreren elektrische activiteit in de hersenen van het dier.
- Als de dierenarts vaststelt dat je huisdier epilepsie heeft, dan zal hij of zij een behandeling toepassen met anti-epileptische medicijnen om het dier te stabiliseren. Deze medicatie probeert de aanvalsdrempel van je hond zoveel mogelijk te verlagen.
- Andere laboratoriumonderzoeken kunnen bestaan uit urineonderzoek, ontlastingsonderzoek en de analyse van hersenvocht.
Hoe je je hond thuis kunt verzorgen
Met de diagnose en begeleiding van een dierenarts kun je de juiste maatregelen toepassen om je hond te ontlasten. Deze maatregelen kunnen zelfs helpen voorkomen dat je hond in de toekomst last krijgt van spierspasmen.
Afhankelijk van de bron van de spierspasmen kan een aanvullende behandeling nodig zijn om de onderliggende oorzaak aan te pakken. Deze kunnen bestaan uit fysiotherapiesessies, massage of een operatie om de aangetaste zenuw of bron van kramp weg te nemen.
De beste manier om spierspasmen bij honden te behandelen is ze te voorkomen. Zorg er zowel tijdens het sporten als erna voor dat je hond toegang heeft tot veel water en gehydrateerd blijft, vooral op warmere dagen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Molina, V. M. (2014). Manejo terapéutico de la intoxicación con fluoracetato de sodio (guayaquil®) en caninos: reporte de cinco casos–2012-2013–. Revista de la Facultad de Medicina Veterinaria y de Zootecnia, 61(I), 83-96.
- Waldorf Gewirtz, E., Herod Nuccio, J., (2009) The Everything Natural Health for Dogs Book: The healthy, affordable way to ensure a long, happy life for your pet. Simon and Schuster Editores ISBN1605507148,
- Luengo, M., & Gutiérrez-Aragón, J. (2013). Tratamiento de urgencia de las intoxicaciones más frecuentes en perros y gatos parte I. VET-UY Agro y Veterinaria.
- Thomas, WB (2017). “Chapter 31: Movement disorders”. In Ettinger, SJ; Feldman, EC; Cote, E (eds.). Textbook of Veterinary Internal Medicine (8th ed.). Elsevier Health Sciences. ISBN 9780323312394.
- Thrift, E., Wimpole, J. A., Child, G., Brown, N., Gandolfi, B., & Malik, R. (2017). Exercise-induced hyperthermia syndrome (canine stress syndrome) in four related male English springer spaniels. Veterinary Medicine: Research and Reports, 8, 59.
- Lindig, A. M., McGreevy, P. D., & Crean, A. J. (2020). Musical dogs: A review of the influence of auditory enrichment on canine health and behavior. Animals, 10(1), 127.
- Lowrie, M., & Garosi, L. (2017). Classification of involuntary movements in dogs: myoclonus and myotonia. Journal of veterinary internal medicine, 31(4), 979-987.