Colomera: de buitengewone reis van een zeeschildpad van 100 kilo

Colomera, de vorig jaar vrijgelaten onechte karetschildpad, heeft de Middellandse Zee afgereisd op een verbazingwekkende route voor verzorgers en onderzoekers.

Vanaf het moment dat ze uit het ei komen tot het moment dat ze terugkeren naar hetzelfde strand waar ze voor het eerst het maanlicht zagen, zullen sommige schildpadden honderden kilometers afgelegd hebben. Dit is ook het geval met Colomera, een schildpad die in de Middellandse Zee werd vrijgelaten nadat ze in een sleepnet gevangen was.

Dankzij het volgapparaat dat in het dier geïmplanteerd is, is het mogelijk om haar route sinds zijn vrijlating vast te leggen.

Wil je meer weten over dit dier en wat het zo bijzonder maakt, lees dan verder om er alles over te weten te komen, en ook over de beschermingsstatus van de soort.

Lees zeker ook over de geweldige reis die deze schildpad maakt, want het is een gouden kans om meer te weten te komen over de mysteries van de mariene fauna.

Uiterlijke kenmerken van de onechte karetschildpad

De onechte karetschildpad (Caretta caretta) is de enige soort van het geslacht Caretta, zelf behorend tot de familie van de zeeschildpadden Cheloniidae. Ze bewoont de Atlantische (vanwaar ze naar de Middellandse Zee trekt), Stille en Indische Oceaan.

Deze soort is de grootste schildpad met harde schaal ter wereld: volwassen schildpadden kunnen tot 200 kilo wegen en bijna een meter lang worden. Het record staat tot nu toe echter op 545 kilogram en 213 centimeter.

De onechte karetschildpad kan zijn ledematen niet in zijn schild terugtrekken. Dit ondanks het feit dat het schild hard is en uit grote platen of schilden bestaat. Achter elk oog heeft hij lacrimale klieren die hem helpen overtollig zout uit het drinken van zeewater te verwijderen. Daardoor lijkt hij te huilen als hij dat op het land doet.

Het is een soort die in zijn volwassen stadium geslachtsdimorfie vertoont. Mannetjes Caretta caretta hebben langere staarten en klauwen dan vrouwtjes, en ook een korter plastron.

Vrouwtjes, daarentegen, hebben een boller kopborststuk dan mannetjes en een kleinere kop. Bij uitgekomen jongen kan het geslacht alleen bepaald worden door technieken als laparoscopie of celanatomie.

Bevrijding van de schildpad Colomera

Colomera, de schildpad in ons verhaal van vandaag, was gevangen in een sleepnet van vissers uit Burriana en Benicarló in Valencia, Spanje. Na haar redding bracht ze enige tijd door in het ARCA del Mar del Oceanogràfic om te herstellen.

Toen ze eenmaal fit was om teruggebracht te worden naar haar omgeving, werd ze voorzien van een volgapparaat. Vervolgens liet men haar op 25 juni 2020 vrij in Oropesa del Mar (Valencia, Spanje).

Colomera weegt 100 kilo (220 pond) en meet ongeveer 87 centimeter. Dit vrouwtje is de grootste van alle die in de loop van de geschiedenis in de ARCA del Mar van de Oceanogràfic werden geregistreerd. Bovendien werd ze per ongeluk gevangen in 2015 en 2019, en beide keren passeerde ze het schildpaddencentrum.

De route van de schildpad Colomera

Na haar vrijlating passeerde Colomera de Columbretes Eilanden en vervolgde haar reis naar de Balearen. Daar reisde ze langs de kusten van Palma de Mallorca. Half juli was ze in het Siciliaanse Kanaal, tussen de kusten van Tunesië en Sicilië.

De snelheid en de route van Colomera hebben de verzorgers en onderzoekers van de ARCA zeer verheugd, want uit de gegevens die haar apparaat doorgaf blijkt dat haar gedrag binnen het normale bereik ligt. Voorzichtig kan bevestigd worden dat haar behandeling en aanpassing aan de zee succesvol zijn geweest, kritieke stappen in haar bevrijding.

6 maanden voor de kust van Griekenland

Na haar komst in het Siciliaanse Kanaal vervolgde Colomera haar route naar Griekenland. Daar bleef ze 6 maanden. Nauwkeuriger gezegd in de Golf van Ciparisia. Deze is gelegen aan de westkust van het schiereiland Peloponnesos (bij de Ionische Zee).

Daarna begon ze koers te zetten naar de Straat van Messina, op de punt van de laars van Italië en het eiland Sicilië. Daarna keerde Colomera terug naar het Siciliaanse Kanaal, ditmaal bij het eiland Malta. Deze laatste gegevens zijn van 10 maart 2021.

Beschermingsstatus

De Caretta Caretta verkeert , ondanks zijn verspreiding over de meeste oceanen, momenteel in een kwetsbare toestand (Engelse link). Menselijke activiteiten, samen met de late geslachtsrijpheid van deze schildpad (op 19 jarige leeftijd), maken het herstel van de populaties tot een moeilijke opgave. De belangrijkste bedreigingen voor de karetschildpad zijn de volgende.

Jacht

Er wordt intensief op gejaagd voor zijn vlees en eieren. Paradoxaal genoeg is gebleken dat de consumptie ervan schadelijk is voor de gezondheid. Dat komt door de ophoping van bacteriën en giftige metalen.

Visserij

Onduurzame visserij in de visgronden waar ze zich voeden: Dit laat de schildpadden niet alleen zonder voedsel, maar verhoogt ook de kans op het per ongeluk vangen van karetschildpadden.

Het gebruik van vistechnieken zoals trawlvisserij en pelagische beugvisserij: Dit is de belangrijkste bedreiging voor schildpadden in het noorden van de Stille Oceaan, waar ze sterven door verstrikking of ernstige verwondingen.

Vervuiling

Zwerfvuil in de oceaan: Elk jaar wordt ongeveer 24.000 ton plastic in de oceaan gedumpt. Schildpadden (en andere dieren) krijgen allerlei van dit drijvend afval binnen wanneer ze het verwarren met voedsel, zoals plastic zakken.

Lichtvervuiling

Kunstmatige verlichting van broedoevers: Pas uitgekomen schildpadden, die zich bij maanlicht oriënteren om de zee te bereiken, raken bij de geboorte in de war en zoeken door de kunstmatige verlichting hun weg naar de steden.

Onderweg worden ze opgegeten, worden ze het slachtoffer van verkeersongelukken, en raken ze uitgedroogd, naast andere problemen.

Bedreigingen leefgebied

Invasie en vernietiging van hun leefgebied. Zowel de bezetting als de verstedelijking van de broedstranden van de karetschildpad dwingen hen hun eieren dichter het water te leggen, of ze kunnen dat niet meer door de sedimentatie van het zand.

Klimaatverandering

Het geslacht van schildpadden wordt bepaald door de temperatuur van het nest. Hogere temperaturen als gevolg van de opwarming van de aarde doen de populaties naar vrouwtjes neigen. Nesten die zich in de schaduw van kustgebouwen bevinden zullen meer mannetjes opleveren.

Deze schildpad, Colomera, is maar een voorbeeld van vele die het heel goed gedaan hebben. Maar het behoud van deze soort kent veel vijanden, veel frustraties en veel tranen. De mensen die echter strijden voor schone en veilige oceanen voor hun bewoners geven zeker niet op!