Een man deed een schokhalsband om om te ervaren hoe dat voelt
Schokhalsbanden of anti-blaf halsbanden worden vaak aanbevolen aan mensen met honden die te veel blaffen. Voordat hij echter een schokhalsband bij zijn hond omdeed, besloot een man om het eerst zelf te proberen om te zien hoe dat voelde.
De man die een schokhalsband zelf uitprobeerde
WoodysGamertag is een Youtube-kanaal dat wordt beheerd door een man die Woody heet. Hij begon eerst met zichzelf te filmen tijdens het spelen van videospellen, maar begon vervolgens zijn content te verbreden. Tegenwoordig gaan zijn video’s meestal over zijn dagelijks leven thuis met zijn vrouw.
“Velen van jullie weten dus dat ik een Deense dog als puppy heb,” zegt hij aan het begin. “Hij is 9 of 10 maanden oud, en hij is een schot in de roos. Maar wat je misschien niet weet is dat hij luidruchtig is. Hij blaft veel.” Dus kocht Woody een schokhalsband. Hij kocht er een zonder afstandbediening. Deze gaan aan wanneer ze trillingen in de keel van een hond waarnemen.
Alvorens echter de halsband zijn hond om te doen, besloot Woody het zelf eens uit te proberen om te ontdekken hoe dat was. Dus ging hij zitten met de halsband om. Vervolgens imiteerde hij het geblaf van een hond. De halsband ging meteen aan en begon hem schokken te geven.
Je kunt de schokken door zijn hele lichaam zien gaan elke keer als hij blaft. Zijn armen spannen aan, zijn voeten tikken op de grond en zijn gezicht vertoont onvrijwillige uitdrukkingen. Woody houdt het ongeveer een minuut vol totdat hij de kraag afdoet en zegt: “Het werkt. Ik wil niet meer blaffen.”
Gezondheidsproblemen veroorzaakt door schokhalsbanden
Woody besloot om na ongeveer 4 of 5 schokken binnen een minuut zijn halsband af te doen. Maar als zijn hond hem om had gehad, zou hij die beslissing niet hebben kunnen nemen. Ten eerste zou hij moeten kunnen beseffen dat zijn geblaf de oorzaak is van de pijn in zijn hele lichaam. Het probleem is dat niet alle honden dat kunnen.
Bovendien zijn de gevolgen van het dragen van de halsband ernstiger voor een hond dan voor een mens. Aan de ene kant dragen honden ze langer en krijgen ze meer schokken. Aan de andere kant hebben honden kleinere lichamen dan wij. De elektrische schokken hebben dus een grotere invloed op hen.
Woody is een volwassen man die waarschijnlijk tussen de 80 en 90 kilo weegt. Hoe groot die ook moge zijn, zijn Deense dog puppy kan nooit meer dan 40 kilo wegen. Kortom, Woody voelt maar ongeveer de helft van de intensiteit die zijn puppy zou voelen.
Studies hebben aangetoond dat schokhalsbanden, of ze nu op afstand of automatisch worden bediend, veel negatieve gevolgen hebben. De schokken veroorzaken niet alleen spierkrampen, maar hebben ook een invloed op de hormonale klieren in de nek, zoals de schildklier.
De schokken kunnen zelfs het immuunsysteem van een hond op verschillende manieren beïnvloeden. Ze activeren herhaaldelijk en onnodig de stressmechanismen, blokkeren de productie van serotonine (het gelukshormoon) en verhogen de oogdruk, wat onomkeerbare oogproblemen kan veroorzaken.
En dat is alleen de fysieke kant van de zaak. Er zijn net zoveel psychologische gevolgen. Zoals bijvoorbeeld meer stress, verwarring en een gebrek aan vertrouwen in het gezin van de hond en in zichzelf. De schokken leiden vaak tot paniek en angst. Als klap op de vuurpijl kan die angst ervoor zorgen dat een hond meer blaft, in plaats van minder.
Effectieve alternatieven
“Veel mensen vragen zich af hoe het met de halsband is afgelopen. Het werkte niet erg goed. Het leidde niet tot een gedragsverandering”, zei Woody in de beschrijving van de video.
Hij zegt ook dat ze wel een oplossing hebben gevonden, maar dan wel een zonder schokhalsband. “Onze volgende stap was het inhuren van een trainer”, zei Woody, “en toen leerden we dat hij meer gesocialiseerd moest worden.
We hebben hem bij onze lokale kennel in de ‘hondenopvang’ geplaatst om met de andere honden om te kunnen gaan. We zijn ook meer gaan wandelen met hem.”
Woody sluit de beschrijving af door te zeggen: “Die maatregelen hadden veel meer succes dan de kraag ooit had.” Hij sloeg de spijker op zijn kop: het is onmogelijk om de gedragsproblemen van een hond op te lossen door de symptomen te behandelen. In dit geval is dat het geblaf.
Wanneer een hond gedragsproblemen heeft, of het nu gaat om blaffen, het vernielen van dingen, of zelfs agressiviteit, dan is er altijd sprake van een onderliggend probleem. Dat negatieve gedrag is slechts een symptoom. Als je het wilt oplossen, moet je de echte oorzaak vinden. Je hond straffen voor de symptomen zal niets uithalen.
Je kunt deze video bekijken op Woody’s Youtube-kanaal, samen met de rest van zijn video’s. We zijn blij dat hij het geüpload heeft, want het is een waardevolle les: de schokhalsband hielp niet bij het oplossen van het probleem van zijn hond. Het was namelijk training en socialisatie die zijn hond echt nodig had.