"Gigantische kakkerlak" ontdekt op de bodem van de zee

In de diepten van de zeeën leven de meest fantastische wezens die je je maar kunt voorstellen. Hier is een nieuwe vondst.

Geschreven en geverifieerd door de psychologe Sara González Juárez.

Laatste update: 25 oktober, 2022

Sinds enkele jaren is de abyssale fauna populair geworden, vooral door het bizarre uiterlijk van sommige ervan! Dit is het geval met dit schaaldier, dat lijkt op een gigantische kakkerlak die op de bodem van de zee leeft. De verrassingen die de natuur ons geeft houden nooit op.

In dit artikel kun je meer te weten komen over de vondst van deze gigantische kakkerlak, de soort en zijn kenmerken. Mis niets, want het is slechts een voorbeeld van alles wat de planeet nog voor ons verborgen houdt. Laten we eens kijken.

De ontdekking van de “gigantische kakkerlak” van de zeebodem

Het is zeldzaam om mooie dieren (volgens onze menselijke manier om schoonheid te definiëren) te vinden in de diepten van de oceaan. In juli 2020 ontdekte men opnieuw bewijs: een enorm schaaldier, bijna een halve meter lang. Het heeft een nauwe gelijkenis met kakkerlakken.

De ontdekking werd gedaan in Indonesische wateren, ten zuiden van Java, door een groep wetenschappers die dat gebied onderzochten. De diepte van het onderzoek lag op gemiddeld 800 meter, maar het diepste punt bereikte 2100 meter.

Deze soort werd geïdentificeerd binnen het geslacht Bathynomus, dat 19 soorten grote schaaldieren met vergelijkbare vormen als onze gigantische kakkerlak van de zeebodem groepeert. Laten we er in detail kennis mee maken.

Het geslacht Bathynomus, reusachtige wolluizen

Het geslacht Bathynomus bestaat uit isopoden. Dit zijn wezens die (meestal) in diepe wateren leven en platte lichamen hebben die zijn aangepast aan de omstandigheden van zee-afgronden. Hun uiterlijk lijkt op dat van luizen of wolluizen, zoals ze in de volksmond worden genoemd. Of, in dit specifieke geval, op kakkerlakken.

Van de 19 bestaande soorten leven er 16 in de Indo-Stille Oceaan. Van deze 16 classificeerde de wetenschappers er 7 als “superreus.” Dit omdat ze meer dan 150 millimeter groot zijn als ze volwassen zijn en 500 millimeter kunnen bereiken.

Deze nieuwe soort kreeg de naam Bathynomus raksasa (Engelse link), en werd toegevoegd aan deze lijst van “superreuzen”. In het volgende gedeelte kun je er meer over te weten komen.

Bathynomus raksasa, reusachtig en abyssaal

Dit schaaldier behoort tot de orde van de isopoden, de grootste en meest diverse van de soorten die er bestaan. Ze komen voor in alle soorten omgevingen en groeperen meer dan 10.000 soorten. Het lichaam van de isopoden bestaat uit kop, borststuk en achterlijf. Het borststuk is op zijn beurt verdeeld in 8 segmenten, elk met een bijbehorend paar poten.

Welnu, de Bathynomus raksasa deelt al deze kenmerken en voegt daar zijn enorme omvang aan toe. Toch is het niet de grootste die bekend is, maar komt het op de tweede plaats na Bathynomus giganteus (Engelse link).

Dit dier, dat lijkt op de gigantische kakkerlak die op de bodem van de zee leeft, heeft enkele specifieke kenmerken ontwikkeld om de omstandigheden van de zee-afgrond te weerstaan. Mis ze niet, want ze zijn fascinerend.

Aanpassingen van Bathynomus raksasa aan het ecosysteem van de afgrond

Het leven op de zeebodem is zwaar. De druk is extreem hoog, licht is schaars of niet bestaand en voedsel is voor veel soorten schaars. Daarom is het gemakkelijk om dieren te vinden die deze extreme omgevingen tot hun voordeel hebben gemaakt, zoals het geval is bij Bathynomus raksasa (Engelse link).

• Door zijn afgeplatte lichaam is hij beter bestand tegen de hoge druk van de abyssale zones. Bovendien beweegt dit dier zich over de zeebodem, dus zijn morfologie helpt hem zich gemakkelijker te verplaatsen.
• Zijn dieet is necrofaag. Hij voedt zich met de resten van dode dieren die op de zeebodem vergaan of van het oppervlak vallen. Dit maakt hem tot een waardevolle opruimer van het ecosysteem. Anderzijds zorgt dit dieet voor zijn voortbestaan.
• Grote ogen en lange antennes. In de omgevingen waar hij zich beweegt is er weinig of geen licht, dus deze aanpassingen vergemakkelijken zijn ontwikkeling.

Waarom zo enorm groot?

Aan de andere kant wordt de kwestie van zijn grootte enigszins besproken door wetenschappers. Dit omdat de rest van zijn soortgenoten gedurende de evolutie zijn gekrompen. De waarheid is dat er 3 theorieën zijn:

• Deze isopoden moeten meer zuurstof vervoeren vanwege de zuurstofschaarste in de diepzee. Bedenk dat veel van de zuurstof in het water wordt geleverd door microalgen, die zonder zonlicht voor fotosynthese niet kunnen woekeren.
• Ze hebben niet veel roofdieren. In tegenstelling tot andere soorten van het geslacht Bathynomus heeft deze soort zijn omvang niet hoeven te verkleinen om te kunnen overleven tegen andere dieren.
• Hun metabolisme is ongelooflijk traag om hun energie te optimaliseren in een omgeving met schaarse hulpbronnen. Dit vereist een groter dan gemiddeld lichaam.

Zoals je ziet is deze op de bodem van de zee ontdekte gigantische kakkerlak niet de eerste van zijn geslacht, noch van zijn grootte. Maar elk nieuw stukje van de puzzel is weer een stap naar een dieper begrip van dit gigantische ecosysteem dat Aarde heet.