10 honden die geschiedenis schreven

Loyaliteit is een van de bekendste eigenschappen van honden, en dit heeft hen ertoe gebracht ondenkbare grenzen te bereiken en zelfs zichzelf op te offeren. Dankzij acties als deze is de menselijke geschiedenis talloze malen beïnvloed.

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Cesar Paul Gonzalez Gonzalez.

Laatste update: 24 november, 2022

Honden zijn prachtige dieren die opvallen door hun ongelooflijke fysieke vermogens. Alsof dat nog niet genoeg is, hebben ze een grote loyaliteit aan hun baasjes. Daardoor hebben ze al zo vaak erkenning gekregen voor hun daden. Hierdoor zal het je niet verbazen dat verschillende honden de geschiedenis zijn ingegaan. Ontdek in dit artikel 10 honden die geschiedenis schreven!

Hun reukvermogen en de waarneming van menselijke lichaamstaal zijn vermogens die honden ongelooflijke vaardigheden geven. Dankzij hen zijn ze in staat tot complexe hoogstandjes die mensen alleen niet zouden kunnen uitvoeren. Als je enkele van de honden wilt ontmoeten die ons hebben weten te verbazen en te inspireren, lees dan verder en ontdek enkele van de honden die geschiedenis schreven.

Honden die geschiedenis schreven

1. Balto en Togo

In 1925 brak er een difterie-epidemie uit in een afgelegen dorp in Alaska. Door hevige sneeuwstormen en de afgelegen ligging was het bijna onmogelijk om voldoende medicijnen te leveren om de bevolking te redden. De enige hoop was om 20“mushers” te sturen. Dit zijn honden die getraind waren om voorwerpen en mensen per slee te vervoeren.

Het doel van deze honden was om meer dan 1.000 kilometer af te leggen en temperaturen van 30 graden onder nul te overleven. Dit alles met het doel om de medicijnen op tijd in het dorp te krijgen. Tegen alle verwachtingen in slaagden Balto (de leider) en Togo (tweede leider) erin hun metgezellen succesvol te begeleiden in wat bekend werd als de grote race der barmhartigheid (Engelse link).

Vanwege hun prestatie en grote moed werd in Central Park, New York, een standbeeld opgericht waar Balto wordt afgebeeld en de ontembare geest van zijn metgezellen wordt herdacht. Vanwege hun populariteit werden zelfs verschillende speelfilms gemaakt die het ongelooflijke verhaal vertellen van deze honden die geschiedenis schreven.

2. Barry de redder

Het ras van de Sint Bernard-honden heeft een eigenaardige en nogal merkwaardige oorsprong, want ze werden gefokt als gespecialiseerde bergredders. In de 11e eeuw stichtten enkele monniken een schuilplaats voor reizigers die de bergpas van de Grote Berg St. Bernhard (St. Bernard) overstaken. De grote hoogte en de sneeuwstormen maakten de plek echter tot een constant risico voor iedereen.

Om te proberen de situatie te verhelpen en te voorkomen dat nog meer reizigers zouden verdwalen, fokten de monniken in hun hospice een hondenras met een dichte vacht en een groot reukvermogen. Deze hond zou er op uit gaan om verloren mensen te zoeken en hen warmte te bieden terwijl de storm voorbij trok.

Een van deze honden kreeg de naam Barry, die opviel door het redden van meer dan 40 mensen tijdens zijn korte leven. Hierdoor verdiende hij de titel “de legendarische Barry” (Engelse link) en men gelooft dat zijn nakomelingen de basis vormden voor het creëren van het Sint Bernard ras dat we nu kennen.

3. De honden van de Amundsen-expeditie

De Noorse expeditie van Roald Amundsen was de eerste die de Zuidpool bereikte en “veroverde.” Deze reis zou echter onmogelijk zijn geweest zonder de ongeveer honderd honden die hij meenam. Hij koos verschillende Groenlandse honden die zich kenmerkten door hun grote spiermassa en dichte vacht. Daardoor konden ze de omstandigheden van het gebied aan.

Natuurlijk moest Roald, voordat hij land kon bereiken en de tocht per slee kon maken, vanuit Noorwegen uitvaren om de “grote ijsbarrière” te bereiken. Tijdens de lange reis moest het team het vertrouwen van de honden winnen. Ze waren namelijk nogal schuw en elk klein conflict kon hen het leven kosten.

Zodra ze vaste grond hadden bereikt, sloeg Roald zijn kamp op en ging met zijn honden op weg om de Zuidpool te bereiken. Hoewel ze daarin slaagden en het team vrijwel ongeschonden was teruggekeerd, kon men niet hetzelfde zeggen over zijn honden.

Van de 100 die op pad gingen, keerden er slechts 39 terug naar huis. In feite behielden ze allemaal, ondanks hun succes, een enorm gevoel van verdriet om hun verlies en de sterke band die ze hadden gevormd.

4. Hachiko

Het is duidelijk dat we onder de honden die geschiedenis schreven ook Hachiko moeten rekenen, een akita die in Japan erkend werd om zijn grote loyaliteit.

In 1923 adopteerde een universiteitsprofessor in Tokio hem en nam hem mee naar huis om voor hem te zorgen. Terwijl hij opgroeide, raakte de hond eraan gewend om elke dag naar het Shibuya Station te gaan om te wachten tot zijn baasje thuiskwam van zijn werk.

Hoewel zijn leven twee jaar lang rustig verliep, overleed Hachiko’s baasje in 1925 plotseling aan een hersenbloeding. Natuurlijk kon de hond niet verwerken wat er was gebeurd, dus zette hij zijn gewoonte voort om naar het station te gaan om op de terugkeer van zijn baasje te wachten.

In tegenstelling tot wat men zou verwachten, ging Hachiko de rest van zijn leven naar het station. Hij deed dit in de hoop zijn geliefde baasje terug te zien. Vanwege deze grote daad van loyaliteit en vriendelijkheid werd ter nagedachtenis aan Hachiko een standbeeld opgericht. Dat staat net buiten de ingang van Shibuya Station.

5. Lampo de reiziger

Lampo was een hond die een grote intelligentie en oriëntatievermogen toonde. Hij verscheen plotseling op het treinstation van Campiglia Marittima. Daar vond de stationschef hem leuk en adopteerde hem als zijn huisdier. Na verloop van tijd begon Lampo mee te gaan met sommige treinen en vergezelde zelfs de dochter van zijn baasje op haar dagelijkse reizen.

Verschillende werknemers vonden het echter niet juist dat een hond met de trein reisde. Daarom sloten ze hem op in een goederentrein naar Napels. Ze waren verbaasd toen ze merkten dat Lampo zonder problemen zelfstandig terugkwam op het station.

Om te voorkomen dat Lampo dezelfde beproeving nog eens zou meemaken, besloot zijn baasje hem naar een vriend van hem te sturen die in Barletta woonde (ongeveer 550 kilometer verderop). Echter, 5 maanden later had de hond zijn weg teruggevonden! Blijkbaar had de hond geleerd de treinlijnen te gebruiken, wat de reis voor hem gemakkelijker maakte.

Vanaf dit moment legden de meeste werknemers zich neer bij de situatie en adopteerden Lampo als de officiële mascotte van het station.

6. Laika de astronautenhond

Laika is misschien wel een van de beroemdste honden op aarde, want zij was de eerste hondachtige astronaut die bestond.

In het midden van de 20e eeuw waren de Sovjets van plan verschillende diersoorten te gebruiken om te leren over de effecten van speciale reizen op levende organismen. Hoe wreed het ook lijkt, de enige manier om tot deze kennis te komen zonder een mensenleven te riskeren was om het met dieren uit te voeren.

7. Old Drum en de erkenning van dierenrechten

De oorsprong van de uitdrukking “dogs are a man’s best friend” wordt bevestigd in het geval van de hond Old Drum. Die stierf in 1869 aan een schotwond veroorzaakt door een buurman van zijn eigenaar. Omdat dierenrechten in die tijd nog niet erkend werden, spotten veel mensen toen zijn eigenaar probeerde gerechtigheid te krijgen volgens de wet.

Natuurlijk nam men de eerste klacht niet serieus en wees men deze gemakkelijk af. Maar zodra een prestigieuze advocaat uit de omgeving op de hoogte raakte van de zaak, begon hij de rollen om te draaien. Hij slaagde er uiteindelijk in om de zaak voor de rechter te krijgen.

Dankzij zijn vaardigheden merkte de advocaat in zijn toespraak op de kwaliteiten van honden, hun trouw, loyaliteit en genegenheid. Dit was het moment waarop de beroemde uitdrukking “dogs are a man’s best friend” werd geboren.

Tegen alle verwachtingen in wonnen de advocaat en de eigenaar voor de rechter en verkregen gerechtigheid voor Old Drum. Zonder het specifiek te zoeken, zou de zaak ook dienen om een deur te openen naar de erkenning van dierenrechten. Een duidelijk voorbeeld van hoe een enkel exemplaar hondengeschiedenis heeft gemaakt.

8. Sergeant Stubby

Hoewel het ongelooflijk klinkt, hebben sommige honden zelfs actief deelgenomen aan oorlogen en zelfs onderscheidingen gekregen. In het geval van Stubby nam een soldaat hem mee naar het Amerikaanse leger toen hij in opleiding was. Daar kreeg hij de waardering van de belangrijkste commandanten.

Na verloop van tijd begon de hond actief deel te nemen aan de aanvallen. Dit omdat hij dankzij zijn reukvermogen de gasaanvallen van de vijand opspoorde en ervoor waarschuwde.

Toen hij eenmaal een expert was geworden, nam zijn populariteit enorm toe toen hij een Duitse spion onder de strijdkrachten ontdekte. Die prestatie was genoeg om hem de rang van sergeant te bezorgen. Ook voegde het nog een medaille aan zijn uniform toe.

9. Frida de redder

Frida is een van de honden die door de Mexicaanse marine werden getraind voor zoek- en reddingsactiviteiten. Tijdens de aardbeving van 7,1 op de Schaal van Richter die Mexico in 2017 trof en die veel instortingen van gebouwen veroorzaakte, viel dit hondje op door haar reddingsactiviteiten ijverig uit te voeren.

Na deze gebeurtenis groeide Frida’s populariteit nog meer, toen men meldde dat ze ook zou deelnemen aan reddingsoperaties in Haïti, Guatemala en Ecuador. Vanwege haar acties werd ze gedecoreerd door de Mexicaanse marine en werd er een standbeeld ter ere van haar opgericht.

10. Chonino, de heldenhond

Hoewel de meeste van deze verhalen van honden die geschiedenis schreven eindigden met een happy end, is het geval van Chonino een uitzondering. Deze prachtige hond maakte deel uit van de Federale Politie van Argentinië, waar hij was getraind als beveiligingshond.

Op een nacht op 2 juni 1983 was Chonino op zijn ronde met zijn twee geleiders. Zij merkten twee mensen op die zich vreemd gedroegen in de omgeving. Zodra ze naderden om hun identiteit te bevestigen, weigerden de verdachten mee te werken.

Ze begonnen een schietpartij waarbij beide hondengeleiders gewond raakten. Als gevolg daarvan gaf een van hen het bevel om aan te vallen en de hond sprong op de aanvaller af.

Helaas schoot de tweede verdachte van dichtbij op Chonino, die stierf terwijl de criminelen ontsnapten. Tijdens de beet had de hond echter een zak van zijn moordenaar weten te scheuren waarin men een identiteitsbewijs vonden. Dankzij dit werden de moordenaars vijf dagen later gevonden en door justitie opgepakt.

Het offer van Chonino zou niet alleen dienen om de moordenaars voor het gerecht te brengen. Het bracht ook het belang van politiehonden in de samenleving onder de aandacht. Ter herdenking viert Argentinië 2 juni als Dag van de Hond ter ere van Chonino’s offer.

Honden die geschiedenis hebben geschreven zullen voor altijd herinnerd worden door de verhalen en verslagen van hun prestaties. Het is echter duidelijk dat er, net als zij, in de toekomst nog veel meer honden zullen zijn die opvallen door hun prestaties en vaardigheden. Uiteindelijk zijn alle honden indrukwekkende wezens, elk op hun eigen manier.