Spanje, toegangspoort voor de illegale dierenhandel
Door het gebrek aan politiek verzet blijft illegale dierenhandel een winstgevende handel in Spanje. Volgens het WNF is Spanje de toegangspoort geworden voor het smokkelen van exotische dieren naar Europa.
Spanje, spanning in de strijd tegen de illegale dierenhandel
Het laatste rapport van de NGO maakt het duidelijk: Spanje moet als natie wetten handhaven om de illegale dierenhandel te bestrijden. De internetverkoop neemt toe vanwege beperkte bronnen en een gebrek aan weerstand tegen dit probleem.
Europeanen willen nog steeds exotische dieren en Spanje vergemakkelijkt hun verkoop door heel weinig weerstand te bieden.
Er is een gebrek aan coördinatie vanuit de autoriteiten en ze bieden ook geen speciale training voor illegale dierenhandel in veel van de autonome gemeenschappen. Er lijkt voor dit probleem in Europa ook een gebrek te zijn aan bewustzijn en gevoeligheid. Veel mensen weten bijvoorbeeld nog steeds niet dat het illegaal is om apen als huisdier te hebben.
De cijfers van de illegale dierenhandel in Spanje
WNF definieert de illegale dierenhandel als een bloederige zaak die sterk lijkt op mensenhandel, prostitutie en drugshandel. Volgens natuurbeschermers is het verschil dat autoriteiten overtreders zelden vervolgen, ondanks het feit dat de boetes jaarlijks 20 miljard euro zouden kunnen bedragen.
Deze handel is de tweede belangrijkste oorzaak van het wereldwijde verlies aan biodiversiteit. Bedreigde soorten zoals tijgers en neushoorns zijn door de illegale dierenhandel ernstig in gevaar.
De cijfers in de studie zijn alarmerend. Spanje is bijvoorbeeld de leidende koper van huiden die afkomstig zijn van slangen, krokodillen en andere reptielen. Daarom vindt een derde deel van de handel in deze huiden op Spaans grondgebied plaats.
Met betrekking tot de illegale dierenhandel in Spanje heeft het land 92.000 zoogdieren en 2,5 miljoen reptielen geïmporteerd, naast miljoenen planten. De meeste van deze dieren leefden, dus het is waarschijnlijk dat ze huisdieren zijn geworden.
Soorten die lijden door de illegale dierenhandel
Spanje is voor dit soort handel een toegangspoort geworden. Afrikaanse dieren, zoals de berberaap of de zwarte schildpad, worden vanuit Spanje naar de rest van Europa getransporteerd.
Dieren kunnen ook per vliegtuig naar Spanje reizen. Exotische soorten uit Latijns-Amerika komen naar Spanje door ze in koffers te stoppen. Dit gebeurt meestal met papegaaien, maar er zijn ook primaten of reptielen die ook in koffers verpakt zitten.
De studie van het WNF belicht jachtproducten en trofeeën, met speciale nadruk op ivoor en andere delen van de Afrikaanse olifanten. Spaanse autoriteiten hebben de laatste jaren 1.095 trofeeën van deze soort in beslag genomen.
Een van de meest alarmerende slachtoffers van illegale dierenhandel is de paling. Deze dieren zijn vrij winstgevend in landen als China, omdat ze te koop zijn voor 1.500 euro per kilo.
Spaanse opvangcentra, de grote verliezers
Het WNF rapporteert de twijfelachtige omstandigheden van opvangcentra voor exotische soorten. Van de 35 bestaande centra hebben er slechts vijf een samenwerkingsovereenkomst die slechts 10% van de onderhoudskosten van de dieren subsidieert.
Voor de duidelijkheid, deze diersoorten kunnen, nadat de autoriteiten ze in beslag hebben genomen, niet terugkeren naar hun habitat. De dieren moeten dus de rest van hun leven in een van deze centra in gevangenschap blijven leven.
Wanneer ze worden gered, dan worden deze dieren het eigendom van de Spaanse overheid. In plaats van centra te maken om deze dieren te huisvesten, staat de regering deze centra toe om de dieren te houden. Ze bieden ze echter geen financiële hulp.
Deze opvangcentra omvatten verschillende dierentuinen die een deel van hun faciliteiten gebruiken om slachtoffers van illegale dierenhandel te redden. Ze bestaan ook uit speciale plaatsen, zoals toevluchtsoorden voor primaten.
De regering heeft het Spaanse actieplan tegen illegale handel en internationale stroperij van wilde soorten goedgekeurd en het werkt goed. Het WNF verbindt zich er echter toe om meer financiële en menselijke middelen toe te wijzen aan particuliere reddingscentra, milieueducatie en de strijd tegen illegale dierenhandel.