Leer alles over de Ninja-slak
Weekdieren zijn een zeer diverse en aantrekkelijke taxonomische groep, want er zijn exemplaren van allerlei verschillende maten, vormen en kleuren. Hoewel deze organismen hun grootste diversiteit bereiken in aquatische milieus, is het in terrestrische ecosystemen ook mogelijk om ongelooflijke soorten te vinden, zoals de ninja-slak.
De wetenschappelijke naam van deze soort is Ibycus rachelae. Hij behoort tot de familie Helicarionidae. Deze familie groepeert verschillende landslakken die in staat zijn een “liefdespijltje” naar hun partner te gooien. Lees verder om meer te weten te komen over de ninja-slak.
De merkwaardige ontdekking van de ninja-slak
In 2007 tekenden verschillende autoriteiten uit Brunei, Indonesië en Maleisië (Engelse link) voor het behoud van een zeer divers gebied in het hart van Borneo. Het gebied wordt gekenmerkt door slecht onderzochte tropische ecosystemen. De verwachting was dus dat er nog veel nieuwe soorten onontdekt waren.
Alleen al tussen 2007 en 2010 werden in het hart van Borneo 123 nieuwe soorten (Engelse link) ontdekt. Dit betekent dat sinds de instelling van de beschermingszone elke maand gemiddeld 3 nieuwe soorten werden ontdekt. Alsof dat nog niet genoeg was, hadden vele daarvan unieke en eigenaardige kenmerken, zoals de ninja-slak en zijn merkwaardige “liefdespijltje.”
Habitat en verspreiding
De ninja-slak werd ontdekt in de regio Sabah, Maleisië, op de berg Kinabalu. Dat betekent dat hij op meer dan 1.900 meter boven de zeespiegel leeft. Hoewel zijn habitat zich op een berg bevindt, komt het bioom overeen met een tropisch regenwoud. Daardoor is er voldoende vochtigheid voor de slak om zijn levenscyclus te ontwikkelen.
Fysieke kenmerken van de ninja-slak
Hoewel hij bekend staat als slak, lijkt het uiterlijk van deze soort meer op dat van een slak met een klein schelpje op zijn rug. Hij heeft een langwerpig en in het midden verbreed lichaam, dat gemiddeld 4 centimeter lang is. Zijn staart is echter het meest verlengde deel van zijn lichaam. Deze kan tot 3 keer langer zijn dan zijn kop.
De kleur van zijn lichaam behoudt verschillende transparante groene tinten die lijken te camoufleren met de vegetatie. Er zijn echter ook exemplaren met gele kleurschakeringen. In feite is de grote effectiviteit van zijn schutkleur een van de redenen waarom het niet zo gemakkelijk is om ongewervelde dieren van dit type te vinden.
Voedsel
Hoewel er niet veel gegevens zijn over zijn biologie, is het waarschijnlijk dat de ninja-slak hetzelfde herbivoor dieet aanhoudt als zijn soortgenoten.
Dat wil zeggen dat hij zich voedt met de bladeren in zijn omgeving. We moeten opmerken dat slakken noch naaktslakken kaken hebben. In plaats daarvan hebben ze een harde, gekartelde structuur, radula genaamd, waarmee ze plantenmateriaal kunnen “afschrapen.”
Voortplanting van de ninja-slak
Net als andere slakken en naaktslakken is de ninja-slak een hermafrodiet dier. Dit betekent dat hij beide voortplantingsapparaten in zijn lichaam heeft. Hij is echter niet in staat tot zelfbevruchting en heeft een partner nodig om de ene als mannetje en de andere als vrouwtje te laten fungeren.
Om te beslissen wie de rol van mannetje en vrouwtje op zich neemt, is er meestal een gevecht. Dat bestaat uit het naar elkaar gooien van “liefdespijltjes” en kijken wie die als eerste ontvangt.
De “liefdespijltjes” (Engelse link) zijn kleine “harpoenen” gemaakt van chitine bevattende hormonen, die de vruchtbaarheid van de doelslak verhogen. Hierdoor zal het exemplaar dat deze pijl ontvangt de rol van het vrouwtje moeten spelen.
Zodra de rollen zijn bepaald, injecteert de slak die als mannetje optreedt zijn partner met een zakje dat al zijn sperma (spermatofoor) bevat. Op deze manier is de copulatie voltooid en is het exemplaar dat als vrouwtje optreedt klaar voor ovipositie.
Zoals je misschien al geraden hebt, is het door het gebrek aan informatie over de natuurlijke historie van de ninja-slak nog niet mogelijk om al zijn gewoonten volledig te beschrijven. Maar dankzij het Borneo Heartland Conservation Project zullen we in de toekomst waarschijnlijk alle geheimen van deze soort kunnen onthullen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Lodi, M., & Koene, J. M. (2016). The love-darts of land snails: integrating physiology, morphology and behaviour. Journal of Molluscan Studies, 82(1), 1-10.
- Persoon, G. A., & Osseweijer, M. (Eds.). (2008). Reflections on the Heart of Borneo (Vol. 24). Wageningen, The Netherlands: Tropenbos International.
- World Wide Fund For Nature. (2010). Borneo’s New World: Newly Discovered Species in the Heart of Borneo. Recuperado el 8 de octubre de 2022, disponible en: http://awsassets.panda.org/downloads/wwfborneosnewworldspecies.pdf
- Schilthuizen, M., & Liew, T. S. (2008). The slugs and semislugs of Sabah, Malaysian Borneo (Gastropoda, Pulmonata: Veronicellidae, Rathouisiidae, Ariophantidae, Limacidae, Philomycidae). Basteria, 72(4/6), 287-306.