Alles over de Karpatische herdershond

De Karpatische herdershond is een prachtig ras dat weinig bekend is in de wereld, maar met een oude en nogal merkwaardige afstamming.

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Cesar Paul Gonzalez Gonzalez.

Laatste update: 21 december, 2022

De Karpatische Herdershond is een herdershond die gekenmerkt wordt door een lange vacht en een mooie houding. Dit ras wordt nogal gewaardeerd in zijn plaats van herkomst, want ze werden gefokt met het doel de kudde in de bergen te bewaken. Bovendien is hun temperament vrij kalm en zijn ze gemakkelijk te trainen.

Het ras werd in 2005 erkend door de Fédération Cynologique Internationale, wat betekent dat het betrekkelijk nieuw is in de internationale gemeenschap. Daarom is het meestal niet zo bekend in andere landen dan Roemenië. Lees verder en leer meer over de KarpatischeHerdershond.

Oorsprong van het ras

De Karpatische herdershond werd selectief gefokt in het Karpatengebergte, waar men een ras wilde fokken dat goed voor de kudde zou zorgen tijdens het grazen. Jarenlang werd het beschouwd als de beste herdershond van Roemenië, zodat het in zijn geboortestreek grote populariteit verwierf.

Dit ras wordt beschouwd als een van de oudste Roemeense rassen, waarvan de oorsprong te vinden is in oude Aziatische honden. De Karpatische herdershond werd echter pas in 1935 aan de wereld voorgesteld op een tentoonstelling in Boekarest. Deze gebeurtenis was niet erg bekend vanwege de Tweede Wereldoorlog, zodat het lange tijd anoniem bleef.

Pas in 1981 werd het ras geregistreerd door de Roemeense Kynologische Vereniging, maar pas in 2002 werd het internationaal voorgesteld. Tegenwoordig wordt het door de Fédération Cynologique Internationale (Engelse link) vereniging het erkend als een geldig ras dat deel uitmaakt van groep 1 (herdershonden).

Kenmerken van de Karpatische herdershond

Kenmerkend voor dit ras zijn een energieke houding, grote afmetingen, en een lange vacht. Hun lichaam is rechthoekig van vorm, met lange schouders, een grote kop, en lichtbruine ogen. Ze hebben gemiddeld een schofthoogte van tussen de 60 en 80 centimeter, terwijl hun gewicht meer dan 60 kilogram bedraagt.

De vacht van deze hond is vrij dicht en volumineus, maar voelt ruw aan. Hij vertoont witte of grijze kleurschakeringen, hoewel het ook mogelijk is een combinatie van beide tinten te hebben. In tegenstelling tot wat men zou denken, verhaart de vacht van deze hond niet erg gemakkelijk. Hij wordt echter niet als hypoallergeen beschouwd.

Gedrag

Het fokproces dat de Karpatische herdershond onderging, heeft het ras omgevormd tot een van de trouwste, gehoorzaamste en aanhankelijkste rassen die er bestaan. Dankzij dit is het in staat op te treden als beschermer van de kudden en ze veilig te leiden. Bovendien heeft hij de neiging een bijzonder hechte band met gezinsleden te vormen.

De energieke houding van deze hond komt door de grote hoeveelheid lichaamsbeweging die men van hem vraagt. Daarom moet je ze, om ze als huisdier te houden, veel wandelingen laten doen, en ook beweging en spelletjes die hun energie verbruiken. Landelijke omgevingen zijn daarvoor wellicht het beste, want stedelijke omgevingen hebben te weinig ruimte en beperken hun vrijheid.

In het algemeen heeft het ras (Engelse link) evenwichtige eigenschappen die het tot een uitstekende en aanhankelijke metgezel maken. Wel heeft het een goede training nodig om al zijn beschermende gedrag onder controle te krijgen. Anders zou hij problemen van agressie tegen vreemden kunnen gaan vertonen.

Verzorging van de Karpatische herdershond

Zoals je je kunt voorstellen, staat bij de verzorging van dit ras de verzorging van zijn vacht en het geven van voldoende beweging centraal. De lengte van zijn vacht verplicht de verzorgers hem dagelijks te borstelen om klitten te voorkomen. Ook moet de hond minstens een keer per dag gaan wandelen, naast zijn speelsessies.

De Karpatische herdershond is niet geschikt voor het leven in kleine huizen of appartementen, want hij heeft een grote ruimte nodig waar hij kan rennen en van zijn vrijheid genieten. Bedenk dat ze gewend zijn op het platteland te leven, dus ze zullen opsluiting niet goed accepteren. Adopteer er geen als je ze deze omstandigheden niet kunt bieden.

Gezondheidsproblemen bij het ras

Deze hond is vatbaar voor de ziektebeelden die de meeste grote honden treffen, zoals heupdysplasie, elleboogdysplasie, en maagtorsie. Afgezien van deze problemen vertoont het ras momenteel geen ernstige of genetische aandoeningen.

Als ze als werk(herders)hond in dienst genomen worden, is het natuurlijk nodig om hun lichaam steeds grondig te controleren als ze terugkomen.

Zo kun je eventuele wonden of doornen opsporen die ze tijdens het hoeden opgelopen kunnen hebben. Het is vooral belangrijk om hun poten en oren te controleren, want dit zijn de meest blootgestelde plaatsen en het meest vatbaar voor beschadiging.

Sommige mensen vinden de Karpatische herdershond vrij gezond en winterhard. Het is echter altijd goed om hun gezondheid met behulp van een dierenarts te controleren om te bevestigen dat alles in orde is. Bedenk dat de vacht een factor kan worden die tot de aanwezigheid van parasieten kan leiden; maar met preventieve verzorging zou dat hun gezondheid niet mogen aantasten.

Zoals je ziet is de Karpatische herdershond een nogal eigenaardig en ostentatief ras. Zijn fysieke kenmerken zijn echter meer afgestemd op het leven in een landelijke omgeving. Niet zomaar iedereen  kan hem dus als huisdier houden. Toch is het duidelijk dat het een goede levensgezel is. Elke eigenaar blij zou maken hem een kans te geven.