De bracco italiano: een van de populairste honden

De bracco italiano is een van de populairste honden in Italië.

Geschreven en geverifieerd door de biologe Elsa M. de Arribas.

Laatste update: 09 november, 2022

De bracco italiano is een hond afkomstig uit Noord-Italië, die samen met de eveneens Italiaanse spinone italiano tot de jachtrassen van dat land behoort. Vroeger waren er twee varianten van het ras, maar tegenwoordig is er nog maar één.

Oorsprong van de bracco italiano

De bracco italiano is een jachthond met een oude oorsprong en aanvankelijk gericht op de jacht op vogels. In de loop der tijd heeft zijn jachtgedrag zich aangepast aan de huidige jachtstijl.

Deze hond staat bekend als de oudste jachthond van Europa, hoewel zijn oorspronkelijke voorouder onbekend is. Wel neemt men aan dat hij het resultaat is van een kruising tussen twee rassen, de Italiaanse jachthond en de Aziatische mastiff.

Uit het bracco italiano-ras zijn twee verschillende varianten ontstaan: de Piemontese variant en de Lombardische variant. De Piemontese variant is wit en oranje van kleur. De Lombardische variant gekenmerkt wordt door een bruine en roodachtige kleur.

Tijdens de Middeleeuwen kreeg het ras voet aan de grond in Italië en verspreidde zich dankzij de aristocratie over de hele Oude Wereld. Zijn populariteit bleef stijgen tot het begin van de 20e eeuw, toen het begon af te nemen.

In de 19e eeuw stond de bracco italiano op het punt van uitsterven door onsuccesvolle kruisingen en ziekelijke nakomelingen. Dit resulteerde in honden die te zwaar waren voor de jacht en diverse gezondheidsproblemen hadden.

Twee rassen verenigd

Dankzij de zorg en selectie van de gekruiste honden kon het ras zich herstellen. Maar om problemen met genetische diversiteit te voorkomen, besloot men in de jaren 1920 de twee varianten van het ras te verenigen.

Door de twee rassen in één ras te verenigen, vulden ze elkaar aan, met hun fouten en deugden. Zo had de Piemontese hond, gewend om in de bergen te werken, een kleine bouw en een karakteristiek temperament dat hij in het ras inbracht.

De Lombardische hond daarentegen had een breder lichaam en was gewend te draven door moerassige gebieden. Deze hond toonde een groot gezichtsvermogen en een natuurlijk jachtvermogen.

In 1949 verklaarde de bracco italiano Society het tot een standaardras, met de kenmerken die door beide varianten werden ingebracht. Vroeger had de rasstandaard al andere kenmerken.

Lichaamsverhoudingen

De bracco italiano is een krachtig dier, gedefinieerd door slanke ledematen, gebeeldhouwde kop waarbij zowel de schedel als de snuit even lang zijn. Anderzijds heeft de romp van de hond een lengte die gelijk of iets groter is dan de schofthoogte.

Dit ras is groot, met een hoogte tussen 56 en 66 cm, evenals een gewicht tussen 25 en 36 kilogram. De bracco italiano is een hond met een langzame draf die overgaat in een galop als hij gelukkig is.

Bovendien heeft hij een korte, glanzende vacht. Deze gaat over het hele lichaam, behalve op de oren en het hoofd, evenals op de benen, waar het fijner is. Met betrekking tot zijn lichaamskleur wordt hij gekenmerkt door een witte tint, waar ook oranje of bruin bij kan zitten.

Persoonlijkheid van de bracco italiano

Wat betreft het karakter van deze hond, wordt hij gekenmerkt als volgzaam, gewetensvol en gemakkelijk te trainen. Daarnaast omschrijft men dit ras meestal als zeer intelligent, efficiënt en gehard.

Honden van dit ras zijn zeer sociaal en zachtaardig met kinderen en andere huisdieren. Dit gebeurt als ze van jongs af aan gewend zijn aan de aanwezigheid van beide groepen.

Dit ras houdt van interactie met mensen, van gezinnen tot individuen. Het maakt niet uit of ze nu een film kijken op de bank of een wandeling maken.

Ze vinden het ook niet erg om een oogje in het zeil te houden terwijl het erf wordt schoongemaakt, alert op elk dier dat hun jachtvaardigheden activeert. Over het geheel genomen beschouwt men de bracco italiano als de oudste jachthond van Europa.