Zwangerschapstest voor honden en bevestigingstechnieken

Wist je dat er zwangerschapstesten zijn voor honden, net als voor onze mensen? Hier vertellen we je erover en over andere zwangerschapsopsporingstechnieken.
Zwangerschapstest voor honden en bevestigingstechnieken
Sara González Juárez

Geschreven en geverifieerd door de psychologe Sara González Juárez.

Laatste update: 25 september, 2022

Een positief resultaat bij een zwangerschapstest voor honden legt een grote verantwoordelijkheid op de schouders van de eigenaar. Plotseling moet je een thuis vinden voor de pups, het huis voorbereiden op de geboorte, en je klaarmaken voor dierenartsbezoeken. Het is beter je zo snel mogelijk voor te bereiden!

Maar zijn zwangerschapstesten voor honden de meestgebruikte techniek? Welke signalen geeft een hond als ze zwanger is? Kun je het zien zonder tussenkomst van een dierenarts? We gaan antwoord geven op deze en vele andere vragen. Mis het niet!

Hoe weet je of een hond zwanger is?

Zwangere hond

De dracht bij honden duurt gemiddeld 58 tot 68 dagen. Dit hangt af van het ras van de moeder (een mastiff zal een langere dracht hebben dan een chihuahua). Desalniettemin zijn er, net als bij alle zoogdieren, tekenen die je moeten helpen kennen:

  • Een uitpuilende buik: de meest opvallende lichamelijke verandering.
  • Zwelling van de borsten: Zelfs als ze niet vol melk zitten, zul je merken dat haar borsten in de eerste dagen van de zwangerschap opzwellen. De tepels worden roze en nemen in omvang toe.
  • Vaginale afscheiding: Deze zal helder of rozig van kleur zijn.
  • De hond brengt meer tijd slapend door.
  • Stemmingswisselingen.
  • De neiging zich af te zonderen van andere honden.
  • Veranderingen in eetlust.

Hoewel veel van deze tekenen vroeg en schijnbaar onmiskenbaar zijn, vergeet niet om altijd naar de dierenarts te gaan. Het opzwellen van de borsten, bijvoorbeeld, komt ook voor bij pseudo dracht.

Dit is een toestand die de dierenarts moet behandelen om problemen te voorkomen. Denk hierbij aan ziekten zoals pyometra (een baarmoederontsteking met etterige afscheiding). Professioneel advies is onontbeerlijk.

Methoden om zwangerschap bij honden op te sporen

Hoewel je de tekenen misschien met het blote oog kunt waarnemen, kun je je vermoedens het beste bevestigen met de juiste veterinaire technieken. In de volgende rubrieken vind je de meest gebruikelijke, die ook het betrouwbaarst zijn.

Een zwangerschapstest voor honden: serologie

Serologische testen meten de concentratie van bepaalde hormonen om de dracht bij de hond vast te stellen. Bij vrouwelijke honden ligt dat echter ingewikkelder, omdat ze geen specifiek hormoon hebben dat een voortgaande zwangerschap signaleert (zoals progesteron bij mensen zou zijn).

Progesteron, prolactine en andere eiwitten, zoals fibrinogeen, zijn als indicatoren uitgesloten, omdat ze ook op andere momenten aanwezig zijn.

De meest betrouwbare maat is een follikelstimulerend hormoon, dat een piek vertoont tussen 16 en 18 dagen dracht. Een alternatief hiervoor is te kijken naar het peil van oestrogeen in de urine, dat na 21 dagen na de paring stijgt.

Toch is het gebruik van een zwangerschapstest voor honden duur en onbetrouwbaar als een 100% betrouwbare diagnose nodig is. Daarom wordt hij meestal aangevuld met andere tests, zoals die hieronder.

Palpatie

De vruchtzak waarin elke pup zit, is door middel van palpatie voelbaar vanaf 22-30 dagen zwangerschap. Deze methode is het goedkoopst. Het moet echter door een dierenarts uitgevoerd worden om betrouwbaar te zijn.

Deze methode geeft alleen geldige resultaten in de hierboven genoemde periode en tegen het einde van de dracht, want in de tussenliggende periode vullen de vruchtzakken zich met vloeistof en zijn ze niet meer afzonderlijk palpabel. Bij zwaarlijvige honden is deze methode moeilijk.

Ultrasonografie

Vanaf 19-21 dagen dracht is het mogelijk om foetussen op te sporen met ultrasonografie, soms al vanaf dag 25. Het is een minimaal invasieve, nauwkeurige en vrij effectieve techniek om te tellen hoeveel pups er zijn. De test is ook nuttig om hun ontwikkeling te evalueren.

Het is aan te bevelen dat de teef met een volle blaas komt om de beeldvorming te vergemakkelijken.

Radiografie

Deze techniek wordt vooral gebruikt aan het eind van de dracht, als de foetussen al botten gevormd hebben. Anders is alles wat te zien is de uitzetting van de baarmoeder door de vruchtwaterzakjes, wat ook kan wijzen op problemen als pyometra.

Hoewel het niet geldig is als zwangerschapstest voor honden, geeft deze test informatie over het aantal pups, hun ontwikkelingsstadium, of zelfs of er kleintjes gestorven zijn. Daarom is het meestal de gekozen techniek vóór de bevalling.

Een zwangerschapstest voor teven: relaxine meten

Relaxine is een polypeptide hormoon. De functie ervan is de bekkenbanden en het geboortekanaal te ontspannen om de doorgang van de foetussen te vergemakkelijken. Daarnaast om de groei van de baarmoeder tijdens de dracht te bevorderen. Dit hormoon wordt in de placenta aangemaakt. Het komt dus het dichtst in de buurt van een specifiek hormoon voor vleesetende zoogdieren tijdens de zwangerschap.

Een paar jaar geleden werd een sneltest voor dit hormoon op de markt gebracht, die ook thuis gebruikt kan worden. We moeten echter opmerken dat relaxine 21-30 dagen na de bevruchting van het dier wordt ontdekt. Het is raadzaam de test een week na de eerste te herhalen om vals-negatieven te voorkomen.

Raadpleeg bij twijfel altijd een dierenarts

Een zwangere beagle

De dracht is altijd een delicate periode, en daarom besluiten veel eigenaars het dier te laten steriliseren. Maar als het zover is, bedenk dan altijd dat een zwangerschapstest voor honden niet voldoende is; een veterinaire follow-up is essentieel. Dit is de enige manier om de gezondheid en het welzijn van de moeder en de pups van begin tot eind te verzekeren.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Angulo, S. M. (2006). EL PARTO DE LA PERRA. Profesión veterinaria16(63), 34-38.
  • Peñalosa Royo, V., & Serrano Serrano, M. Progesteronemia en perras gestantes y viabilidad de la camada.
  • Orozco, S. C., Quiroz, V. H., Gómez, L. F., & Villegas, J. P. (2005). Piómetra y gestación simultáneos en una perra: reporte de un caso. Revista Colombiana de Ciencias Pecuarias18(2), 176-181.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.