5 ciekawostek o smilodonie

Smilodon zamieszkiwał ziemię w okresie od pliocenu do plejstocenu, ale dzięki znalezionym skamieniałościom odkryto kilka interesujących faktów na temat jego życia.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Georgelin Espinoza Medina.

Ostatnia aktualizacja: 09 listopada, 2022

Wśród najbardziej fascynujących zwierząt, jakie kiedykolwiek istniały, jest tygrys szablozębny. Okrutny i symboliczny kocur, ale nie pomylcie się, nie przypomina żyjących dziś tygrysów. Najbardziej charakterystyczną cechą tygrysa były jego długie kły wystające z pyska. O jego życiu znane są jednak inne niezwykłe fakty. Czy chcesz poznać kilka ciekawostek o Smilodonie?

Ten wymarły rodzaj należał do podrodziny Machajrodonów (Machairodontinae). Obejmuje on 3 gatunki, którymi są: S. fatalis, S. populator i S. gracilis. Oto kilka fizycznych aspektów tego kręgowca, a także kilka niesamowitych faktów z jego życia, nie przegap ich.

Charakterystyka tygrysa szablozębnego

Zanim poznamy kilka ciekawostek o Smilodonie, zobaczmy kilka cech jego wyglądu. Zwierzę to było podobne z wyglądu do dzisiejszych kotów, choć miało bardziej masywną budowę. Jego nogi były krótsze, ale szersze i potężniejsze, co sugeruje, że miał dużą siłę w kończynach.

Wielkość ciała tygrysa szablozębnego była różna w zależności od gatunku i wynosiła od 55 do 300 kilogramów wagi. Smilodon gracilis był najmniejszy, miał masę od 55 do 100 kilogramów i przypominał jaguara. Za nim plasuje się S. fatalis, ważący od 160 do 280 kilogramów, podobny do tygrysa syberyjskiego. Największy był S. populator, ważący 220-360 kg. Chociaż uważa się, że niektóre osobniki miały ponad 400 lat.

Niewątpliwie najbardziej uderzającym aspektem jego budowy były długie kły. Występowały one zarówno u samic, jak i u samców. Ponadto rozmiary i waga obu osobników były podobne, więc nie stwierdzono dymorfizmu płciowego. Smilodony mierzyły około 1,15 metra wysokości, a ich kły mogły osiągać 18, a nawet 26 centymetrów.

Ciekawostki o Smilodonie

Przejdźmy teraz do 5 ciekawostek o tych niesamowitych zwierzętach. Są następujące:

1. Miał słaby zgryz

Co dziwne, jedną z ciekawostek dotyczących Smilodona było to, że jego zgryz był nie tyle silny, co raczej słaby w porównaniu ze współczesnymi kotami. Pomimo dużych rozmiarów kłów, badania przeprowadzone przy użyciu modelu komputerowego wykazały, że siła ugryzienia odpowiada jednej trzeciej siły lwa (Panthera leo). Uważa się, że wyniki te są związane ze sposobem, w jaki każda z nich zabija swoją ofiarę.

2. Sposób polowania był inny niż u znanych nam kotów

Sposób polowania rodzaju Smilodon był inny niż u dzisiejszych kotów. Machajrodony gryzły swoje ofiary w szyję, po tym jak obezwładniały je swoim silnym ciałem. Jednak ugryzienie nie miało na celu uduszenia, ale kły służyły do przecięcia tchawicy i ważnych naczyń krwionośnych. Dzięki tej strategii ofiara traciła przytomność i szybko umierała dzięki głębokim i śmiertelnym ranom.

Niektóre kły szablozębnych miały również ząbkowane krawędzie, aby ułatwić śmiertelne cięcia, które zadawały swoim ofiarom. Dzięki temu zmniejszyły się koszty czasu i energii. Metoda ta różni się od tej stosowanej przez współczesne drapieżniki kocie, które dążą do uduszenia swoich ofiar, co wymaga od tych łowców ogromnego nakładu energii.

3. Żywiły się dużymi zwierzętami roślinożernymi

Strategia polowania i zabijania stosowana przez te stworzenia pozwoliła im wyspecjalizować się w chwytaniu dużych zwierząt. Były wśród nich żubry, mastodonty, łosie, leniwce olbrzymie, a nawet młode mamuty.

4. Smilodon ma takie samo wspólne pochodzenie jak dzisiejsze tygrysy

Popularne przekonanie, że tygrysy szablozębne są przodkami dzisiejszych tygrysów i lwów, jest błędne. Dzieje się tak dlatego, że obie grupy zwierząt mają wspólne pochodzenie. W szczególności, około 23 milionów lat temu, kiedy istniał pierwszy znany kot, zwany Proailurus. W ten sposób od tego stworzenia, porównywalnego wielkością do rysia iberyjskiego, wywodzą się dwie linie – dzisiejsze kotowate i machajrodony.

5. Wyginięcie nastąpiło około 12 milionów lat temu

Przyczyny wyginięcia tych super drapieżników nie są znane na pewno, ale istnieją dwie główne hipotezy. Uważa się, że w tamtym czasie kluczem do ich zniknięcia była zmiana rozmieszczenia dużych ofiar, w polowaniu na które specjalizowały się smilodony.

Z jednej strony, w wyniku gwałtownych zmian środowiskowych w tamtym czasie. Z drugiej strony, z powodu wprowadzenia do środowiska pierwszych ludzi, którzy konkurowali z innymi drapieżnikami w ekosystemie.

W ten sposób kończymy 5 ciekawostek o Smilodonie, dzikim drapieżniku o mocnej budowie i dużych, ostrych kłach, zdolnym do zadawania głębokich i śmiertelnych ran na szyi swojej ofiary. Jak widzieliśmy, to emblematyczne zwierzę miało bardzo ciekawe życie, z którego wiele jeszcze nie zostało odkryte.