Dziwna galaretowata ryba wydobyta z mroźnych głębin na Alasce

Głębia oceanu nigdy nie przestaje zadziwiać. Przyjdź i zobacz nowe odkrycie dokonane na bezświetlnych wodach.
Dziwna galaretowata ryba wydobyta z mroźnych głębin na Alasce
Sara González Juárez

Napisane i zweryfikowane przez psychologa Sara González Juárez.

Ostatnia aktualizacja: 02 sierpnia, 2022

Tam, gdzie nie dociera światło słoneczne, ukrywają się najbardziej niesamowite stworzenia, jakie może sobie wyobrazić nasz gatunek. Odkąd ludzie rozwinęli technologię potrzebną do penetrowania oceanicznych otchłani, znajdujemy tylko niespodzianki godne najśmielszych wyobrażeń:  oto galaretowata ryba, którą znaleziono na Alasce.

To odkrycie zostało ogłoszone na początku tego roku i zrewolucjonizowało sieci. Nie przegap niczego w tym miejscu, bo choć wciąż niewiele wiadomo o tym zwierzęciu, znajdziesz tu kilka najbardziej interesujących informacji na jego temat. Zacznijmy.

Ryby głębinowe: jak żyć bez światła

Niektóre obszary oceanu są tak głębokie, że światło słoneczne nie dociera do dna. Podobnie jak w jaskini, przychodzi taki moment, w którym ciemność jest absolutna. Ta strefa, zwana afotyczną, zaczyna się na głębokości 200 metrów i otrzymuje mniej niż 1% światła słonecznego.

Zwierzęta żyjące w tej strefie będą więc miały wiele cech, które pozwolą im przystosować się do braku światła i przetrwać. Przyjrzyjmy się niektórym z nich:

  • Wiele z nich nie ma szkieletu kostnego, większość ma szkielet chrzęstny lub nie mają go wcale. Przy braku silnych prądów w głębokich wodach i braku światła ryby nie potrzebują solidnej struktury kostnej i nie potrzebują syntezy wapnia z witaminy D. Dzięki temu nie są narażone na wysokie ciśnienie panujące na dnie morza.
  • Nie są jaskrawo ubarwione: ponieważ żyją w całkowitej ciemności, ryby głębinowe nie muszą przyciągać uwagi (ani odstraszać drapieżników) swoim wyglądem.
  • Nie mają pęcherza pławnego: oznacza to, że ciśnienie zewnętrzne i ciśnienie własnego ciała są wyrównane. Ryby te nie poruszają się od strony dna morskiego, więc utraciły ten mechanizm pływalności.
  • Niektóre gatunki mają bioluminescencję: te plamy światła są jedyną rzeczą, która świeci na tych głębokościach. Obecność organów bioluminescencyjnych u tych zwierząt jest odpowiedzią na strategie łowieckie lub reprodukcyjne.
  • Ich pyski są bardzo duże w stosunku do ciała: często widuje się ryby, których pyski zajmują duży procent ich całkowitej wielkości, a nawet rozszerzają się lub powiększają ich żołądki. Ta adaptacja jest przydatna podczas łapania dużych ofiar, ponieważ pokarm na dnie morza jest rzadkością.
  • Duże lub nieistniejące oczy: Brak światła w strefie afotycznej powoduje dwie radykalne adaptacje. Jedno z nich jest większe niż normalne oczy, co zwiększa wrażliwość na światło. Drugim jest utrata narządu wzroku w wyniku nieużywania go w trakcie ewolucji gatunku.

Dziwna galaretowata ryba z alaskańskich głębin

Otchłanne wody północnego Pacyfiku są nie tylko ciemne, ale też bardzo zimne. Tam, podczas ekspedycji w pobliżu Aleutów, zespół badawczy Sarah Friedman odkrył w lodowatych wodach Alaski niezwykły przypadek: galaretowata ryba.

To zwierzę należy do gatunku Crystallichthys cyclospilus, ryby należącej do rodziny Liparidae i rzędu Scorpeniformes. Ogólnie rzecz biorąc, są to ryby o wydłużonym, galaretowatym ciele, pozbawione łusek i pęcherza pławnego. Większość z nich to gatunki denne, ale niektóre, jak ten, o którym mowa, mogą żyć na głębokości ponad 7000 metrów.

W rzeczywistości Crystallichthys cyclospilus, odkryty 19 czerwca 2022 roku w tych wodach, żyje wyłącznie na Północnym Pacyfiku na minimalnej głębokości 830 metrów. Jej ciało ma galaretowatą strukturę, dzięki czemu zachowuje neutralną pływalność, wytrzymując wysokie ciśnienie na tej głębokości.

Osobliwości ryby alaskańskiej, Crystallichthys cyclospilus

Oprócz galaretowatej struktury, Crystallichthys cyclospilus ma wiele innych cech, które czynią ją wyjątkową. Na przykład jej ciało jest praktycznie półprzezroczyste, co pozwala jej wtopić się w otoczenie (zwłaszcza przy słabym oświetleniu).

Ponadto jej płetwy brzuszne są zmodyfikowane w taki sposób, że wyglądają jak przyssawki. To, według badaczy, pozwala jej przylgnąć do powierzchni dna morskiego, dzięki czemu nie musi walczyć z prądami. To ciekawe przystosowanie do oszczędzania energii.

Ryba galaretowata

Co kryje przed nami dno morskie

Jeśli wydaje Ci się, że ziemia jest ogromna i że wciąż istnieją zakątki do odkrycia, powinieneś wiedzieć, że ocean jest jeszcze większą tajemnicą. W rzeczywistości znanych jest tylko 30% szacowanej ilości życia w oceanach.

Oceany zawierają informacje, które mogą obalić wiele dotychczasowych teorii na temat ewolucji, ekologii morskiej i przyszłości naszej planety. Woda jest kolebką życia i tajemnicą, której niestety wielu z nas może nie dożyć. Mimo to droga zawsze będzie bardziej fascynująca niż cel.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Burke, V. (1930). Revision of the fishes of the family Liparidae. Bulletin of the United States National Museum.
  • Hernández-Urcera, J. & Guerra, Á. (2014). La vida en las grandes profundidades. Dendra médica. Revista de humanidades, 13(1), 34-48.
  • Napazakov, V. V., & Chuchukalo, V. I. (2005). Feeding of liparids (Liparidae) in the western Bering Sea. Journal of Ichthyology45(4), 313-317.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.