Progestageny u psów: czy ich stosowanie jest ryzykowne?

Z powodu poważnych skutków ubocznych stosowanie progestagenów u psów jest kwestionowane. Dowiedz się, dlaczego uważa się je za ryzykowne, czytając poniższe materiały.

Napisane i zweryfikowane przez lekarza weterynarii i zootechniki Sebastian Ramirez Ocampo.

Ostatnia aktualizacja: 13 maja, 2023

Progestageny są stosowane u psów jako metoda antykoncepcji w celu zahamowania początku rui u suk. Jednak mimo że praktyka ta spełnia swoje zadanie, jest uważana za ryzykowną ze względu na liczbę działań niepożądanych, jakie może wywołać.

Z tego powodu zarówno lekarze weterynarii, jak i odpowiedzialni za nią weterynarze powinni ponownie rozważyć jej podawanie w celu kontrolowania cykli rozrodczych u suczek. Czytaj dalej i poznaj wszystkie aspekty związane ze stosowaniem tych hormonów u zwierząt domowych.

Cykl rujowy suczek

Zanim zaczniemy zajmować się tak istotnym zagadnieniem zdrowotnym, warto zapoznać się z częścią procesu reprodukcyjnego u suk. Po pierwsze, ruja jest definiowana jako stan, w którym suka jest gotowa do krycia.

Okres ten występuje w momencie osiągnięcia dojrzałości płciowej, która jest osiągana między 8 a 15 miesiącem życia, w zależności od rasy osobnika. W przeciwieństwie do innych gatunków zwierząt, ruja u suk jest niesezonowa, monoseksualna. Oznacza to, że w każdym cyklu rujowym występuje tylko jedna ruja i to w dowolnym momencie roku.

Zjawisko to występuje zazwyczaj co 6-12 miesięcy, chociaż u niektórych ras, takich jak owczarek niemiecki, może występować co 4 miesiące. Ten okres rozrodczy składa się z czterech faz lub etapów:

Fazy rui

• Proestrus: Jest to pierwsza faza cyklu rujowego. Trwa od 3 do 20 dni i charakteryzuje się wystąpieniem krwawienia u suki oraz zwiększeniem rozmiaru sromu. W tym okresie rozpoczyna się wzrost pęcherzyków dzięki hormonowi stymulującemu pęcherzyki (FSH).
• Estrus: Etap, w którym suka staje się podatna na krycie. Chociaż nie ma standardowego czasu trwania tego etapu, trwa on od 3 do 20 dni, a średnio 9 dni. Dzięki działaniu estrogenu i progesteronu owulacja następuje w ciągu 24 do 48 godzin od rozpoczęcia rui.
• Metestrus: Zwana również fazą lutealną, rozpoczyna się, gdy samica nie akceptuje już samca. Jeśli doszło do zapłodnienia, etap ten trwa około 63 dni. Z drugiej strony, jeśli nie doszło do zapłodnienia, trwa średnio 100 dni.
• Anestrus: jest to okres pomiędzy końcem Metestrus a początkiem proestrus. W bardziej praktycznym ujęciu jest to etap braku aktywności reprodukcyjnej.

Po zidentyfikowaniu różnych etapów cyklu płciowego u suk, sprawdźmy, czym są progestageny, jaka jest ich klasyfikacja i zastosowanie w medycynie weterynaryjnej.

Czym są progestageny?

Progestageny to grupa hormonów steroidowych o ważnym działaniu w procesie ciąży i rui u suk. Ich główną funkcją jest przygotowanie endometrium do implantacji i utrzymania ciąży. Hamują również ruchliwość macicy podczas ciąży i stymulują rozwój tkanki gruczołu mlekowego.

Ponadto działają razem z estrogenami w celu wywołania zachowań rujowych lub rui. Zgodnie z ich pochodzeniem można je sklasyfikować w następujący sposób:

• Progesteron: produkowany naturalnie przez organizm. Ciała stałe syntetyzują i wydzielają ten hormon podczas fazy lutealnej cyklu rujowego. W czasie ciąży funkcję tę przejmuje łożysko. Ze względu na szybki metabolizm jest on mało przydatny w medycynie.
  
• Progestyny: Są to syntetyczne leki stosowane w celach terapeutycznych, ponieważ mają działanie podobne do progesteronu. Główne z nich to octan medroksyprogesteronu (MPA), octan megestrolu (MA) i chlormadinon.

Jakie są zastosowania progestagenów u psów?

Progestageny są stosowane w leczeniu różnych zaburzeń behawioralnych i dermatologicznych u psów. Jednak głównym obszarem ich stosowania jest zarządzanie rozrodem.

Zgodnie z artykułem Estrus Suppresion in Dogs, pierwsze badania oceniające wpływ progestyn na zahamowanie cyklu rujowego u suk pochodzą z 1952 roku. Od tego czasu wielu hodowców stosuje te leki jako metody antykoncepcyjne.

Jak wspomniano powyżej, progestageny odgrywają kluczową rolę w okresie rui i ciąży. Wykazano jednak, że wysokie dawki lub długotrwała ekspozycja hamują syntezę i uwalnianie gonadotropin. Wskazują na to badania zatytułowane Kliniczne zastosowanie progestyn u suk i kotek: przegląd (Uso clínico de progestinas en perras y gatas: una revisión).

Należy zauważyć, że hormon stymulujący pęcherzyki (FSH) i hormon luteinizujący (LH)-należące do grupy gonadotropin- są niezbędne do rozpoczęcia faz cyklu rujowego, a więc i owulacji.

Jeśli chodzi o leczenie, to w wyżej wymienionym artykule wyróżniono 3 sposoby hamowania cyklu rujowego za pomocą progestagenów. Przy stosowaniu tych leków bierze się pod uwagę czas trwania, cel i fazę, w której są one podawane:

• Ostra supresja: w pierwszym przypadku progestyny są podawane w dużych dawkach przed lub w trakcie wczesnego proestrus, w celu zahamowania zarówno proestrus, jak i estrus. Ponadto ich działanie powoduje opóźnienie cyklu rujowego o kilka tygodni lub miesięcy.
• Tymczasowa supresja: aby uzyskać tymczasowe zahamowanie nowego cyklu, progestyny są podawane w niskich dawkach przez kilka tygodni w okresie anestrus.
• Stała supresja: Długotrwałe podawanie progestyny, rozpoczęte w okresie anestrus, może opóźnić rozpoczęcie kolejnego cyklu o kilka miesięcy. Można to osiągnąć przez wielokrotne podawanie doustne, wstrzykiwanie preparatów krótko i długo działających. Czas trwania efektu to kilka cykli.

Należy zauważyć, że podobnie jak u ludzi, po odstawieniu doustnych lub wstrzykiwanych hormonów cykle rozrodcze wracają do normy.

Czy stosowanie progestagenów u psów jest ryzykowne? Efekty uboczne

Chociaż leki te spełniają swoją funkcję, w zależności od sposobu ich podawania, zazwyczaj powodują niepożądane zmiany metaboliczne i morfologiczne w organizmie psa.

Według artykułu opublikowanego w czasopiśmie Topics in Companion Animal Medicine artykuł w czasopiśmie Topics in Companion Animal Medicine, podawanie progestyn zwiększa ryzyko wystąpienia chorób układu rozrodczego, takich jak torbielowaty przerost endometrium lub guzy sutka.

Podobnie, ich stosowanie wiąże się z rozwojem problemów z wątrobą, zaburzeniami hormonalnymi spowodowanymi supresją kory nadnerczy, chorobami skóry i objawami cukrzycy insulinoodpornej.

Z drugiej strony, w poważniejszych przypadkach, progestageny u psów mogą zagrażać życiu pacjenta. Mogą one bowiem wywołać tzw. ropne zapalenie , czyli stan, w którym wytwarzany jest materiał ropny gromadzący się wewnątrz macicy. Ponadto, jeśli stosuje się je u suk, które były w ciąży, istnieje ryzyko śmierci płodu i mumifikacji.

W obu przypadkach jedynym rozwiązaniem jest operacja usunięcia chorej macicy, co powoduje trwałą niepłodność u suki.

Zalecenia dla właścicieli zwierząt

Niewątpliwie progestageny przynoszą więcej szkody niż pożytku. Do tej pory nie ma bezpiecznego leku antykoncepcyjnego w medycynie weterynaryjnej, ponieważ wszystkie produkty dostępne na rynku wywołują takie skutki uboczne w taki czy inny sposób.

W rzeczywistości podawanie niektórych leków u psów, takich jak octan medroksyprogesteronu (MPA), jest zabronione w Stanach Zjednoczonych. Z tego powodu główną opcją w przypadku, gdy dana osoba nie chce, aby jej zwierzę się rozmnażało, jest sterylizacja lub owariektomia.

Dzięki temu zabiegowi właściciele nie tylko zapobiegną ciąży u swoich zwierząt, ale także unikną charakterystycznych objawów rui, takich jak krwawienie z pochwy czy zmiany w zachowaniu.

Ponadto badania sugerują, że zabieg ten zmniejsza ryzyko wystąpienia zaburzeń reprodukcyjnych, takich jak guzy sutka. Wreszcie, dla właścicieli, którzy nie chcą poddać swojego zwierzęcia zabiegowi owariektomii i jednocześnie uniknąć zajścia w ciążę, zaleca się ścisłą izolację i opiekę.