Przeniesione bobry pomogły złagodzić niektóre skutki zmian klimatu
Wiele miejsc na świecie już doświadczyło skutków zmian klimatu. Powodzie, susze, intensywne fale upałów i ocieplanie się zbiorników wodnych to tylko niektóre z najbardziej znanych przykładów. Wśród tych wszystkich złych wiadomości najnowsze badania wykazały, że niektóre nowo przeniesione bobry pomogły złagodzić skutki zmian klimatu.
Bobry są zaliczane do inżynierów ekosystemu, ponieważ mają zdolność modyfikowania siedlisk i wywoływania różnych zmian fizykochemicznych w swoim środowisku. Z tego powodu nie dziwi fakt, że bobry są w stanie łagodzić skutki zmian klimatu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak im się to udaje.
Bobry i środowisko
Bóbr (Castor canadensis) to gryzoń pochodzący z Ameryki Północnej, który potrafi ścinać dojrzałe drzewa w poszukiwaniu pożywienia i budować swoje domy. W rzeczywistości jest również odpowiedzialny za tworzenie rodzaju naturalnej tamy, zwanej zaporą. To właśnie to zachowanie przyniosło mu tytuł inżyniera ekosystemu.
Choć może się to wydawać nieistotne, tamy powodują stopniowe podnoszenie poziomu wody w rzece. Ponadto ziemia staje się bardziej wilgotna i więcej wody przenika do warstw gleby, co zapobiega erozji gleby, a nawet zatrzymuje pewne zanieczyszczenia.
Dzięki wszystkim zmianom, które bobry wywołują swoimi budowlami, różne gatunki roślin i zwierząt korzystają z ich obecności. Z jednej strony różne ryby, owady i płazy korzystają z podwyższonego poziomu wody, a roślinność wykorzystuje dodatkową wilgoć do wzrostu i rozprzestrzeniania się.
Nie zawsze pomagają ekosystemowi
Choć prawdą jest, że bobry generują wiele korzyści dla ekosystemu, jest to prawdą tylko wtedy, gdy znajdują się w swoich naturalnych siedliskach. Jeśli zostaną wprowadzone na tereny nowe dla danego gatunku, ich wpływ na środowisko może być negatywny, a nawet może spowodować niebezpieczny brak równowagi ekologicznej.
Przykładem tego jest wpływ, jaki miały bobry wprowadzone na archipelag Tierra del Fuego. Na tych wyspach zniszczyły lasy łęgowe, zmieniły strukturę i populację gatunków wodnych, a nawet zmodyfikowały temperaturę i składniki odżywcze rzeki.
Ponowne wprowadzenie bobrów do rzeki Skykomish
Większość bobrów, które niegdyś przemierzały Stany Zjednoczone, została wyeliminowana w XX wieku, ponieważ ich futro było wykorzystywane jako surowiec do produkcji odzieży. W rezultacie wiele ekosystemów narodu zostało naruszonych i zaczęło doświadczać problemów ekologicznych.
Ponadto zmiany klimatyczne zaczęły siać spustoszenie w różnych rzekach i zmieniły całą hydrologię ekosystemów. W przypadku rzeki Skykomish temperatura wody wzrosła, burze śnieżne stały się ulewnymi deszczami, a pokrywa śnieżna stawała się coraz cieńsza.
Ponieważ znaczenie i wpływ bobrów na środowisko są już znane, od 2014 roku prowadzone są różne programy reintrodukcji. Jeden z takich projektów został przeprowadzony w rzece Skykomish, gdzie 69 osobników zostało przeniesionych do 13 strategicznych punktów, próbując naprawić szkody wyrządzone w ekosystemie.
Korzyści z ponownego wprowadzenia bobrów
W 2022 roku badanie opublikowane w czasopiśmie Ekosfera przeanalizował efekty programów reintrodukcji na rzece Skykomish. Po pierwsze, utworzenie zapór spowodowało podniesienie poziomu wody i obniżenie jej temperatury o ponad 2 stopnie Celsjusza. Zwiększyła się też wilgotność powietrza i dostępność wody dla gatunków roślin.
Na zmianach w ekosystemie skorzystały też inne ikoniczne zwierzęta, takie jak łosoś, który zaczął cierpieć z powodu ocieplenia wody. Oznacza to, że zwykła reintrodukcja bobrów pomogła złagodzić niektóre skutki zmian klimatycznych i braku równowagi ekologicznej.
Inną ważną kwestią jest to, że zmiany te nastąpiły rok po reintrodukcji. W związku z tym obecne korzyści to dopiero początek, bo bobry muszą jeszcze trochę poczekać, aż się w pełni zadomowią.
Jak widać, jest to kolejny wspaniały przykład tego, co pojedynczy gatunek jest w stanie zrobić w ekosystemie. Podobnie jak w słynnym przypadku Parku Yellowstone, reintrodukcja była i będzie kluczową bronią w przywracaniu środowiska naturalnego. Oczywiście przed nami jeszcze długa droga, aby te strategie były właściwe, ale kierunek tych projektów jest bardzo obiecujący.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Dittbrenner, B. J., Schilling, J. W., Torgersen, C. E., & Lawler, J. J. (2022). Relocated beaver can increase water storage and decrease stream temperature in headwater streams. Ecosphere, 13(7), e4168.
- Dittbrenner, B. J. (2019). Restoration potential of beaver for hydrological resilience in a changing climate (Doctoral dissertation).
- Baldini, A., Oltremari, J., & Ramírez, M. (2008). Impacto del castor (Castor canadensis, Rodentia) en bosques de lenga (Nothofagus pumilio) de Tierra del Fuego, Chile. Bosque (Valdivia), 29(2), 162-169.
- Bailey, D. R., Dittbrenner, B. J., & Yocom, K. P. (2019). Reintegrating the North American beaver (Castor canadensis) in the urban landscape. Wiley Interdisciplinary Reviews: Water, 6(1), e1323.
- Mariana, Fasanella & Lizarralde, Marta. (2012). The invasive beaver Castor Canadensis in the tierra del fuego archipelago: A mitochondrial DNA and spatial genetic structure analysis for controlling population expansion. Invasive Species: Threats, Ecological Impact and Control Methods. 101-122.