Żebropławy: charakterystyka, siedlisko i zachowanie
Żebropławy, zwane również ctenoforami, to grupa zwierząt morskich, które charakteryzują się ciekawą i półprzezroczystą morfologią. Niektóre z nich są nawet bioluminescencyjne. Zjawisko to podkreśla ich obecność i przekształca je w spektakl natury.
W przeciwieństwie do tego, co mogłoby się wydawać, żebropławy nie należą do grupy parzydełkowców, ale są zgrupowane w gromadzie (Phylum o nazwie Ctenophora. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tych enigmatycznych zwierzętach.
Taksonomia żebropławów
Jednak niektóre profesjonalne dokumenty, takie jak The Light and Smith Manual: Intertidal Invertebrates from Central California to Oregon (Podręcznik Lighta i Smitha: Bezkręgowce międzypływowe od środkowej Kalifornii do Oregonu) wspominają, że może istnieć więcej nieznanych gatunków.
Chociaż niewiele wiadomo o żebropławach, ich gatunki są zwykle podzielone na dwie odrębne klasy taksonomiczne: Tentaculata (mackowate) i Nuda (nagie). Jak można się domyślić, ich cechą wyróżniającą są ramiona (Tentaculata lub ich nieobecność – bezramieniowe (Nuda), mowa o wysuwanych mackach wzdłuż ciała.
Te bezkręgowce są uważane za jedną z podstawowych grup taksonomicznych zwierząt. Oznacza to, że podczas ewolucji królestwa Animalia ctenofory były jedną z pierwszych linii, które się pojawiły. Wielu uczonych wciąż debatuje, czy są one pierwszym taksonem czy są one drugim. Jednak wszyscy zgadzają się, że są one niezbędne do zrozumienia ewolucyjnej historii królestwa.
Rozmnażanie żebropławów
Ctenophores nie posiadają złożonych narządów płciowych, ale część ich komórek wytwarza gamety niezbędne do rozmnażania. W rzeczywistości gamety są uwalniane przez usta i wykorzystują wodę do poruszania się.
Większość gatunków jest hermafrodytami i produkuje zarówno męskie, jak i żeńskie gamety.
Dzięki temu nie potrzebują specjalnych struktur do zapłodnienia, a nawet mogą zapłodnić się same, więc nie potrzebują partnera do rozmnażania.
Jest to jeden z powodów, dla których ich populacja może gwałtownie wzrosnąć, gdy dostępne są wystarczające zasoby (żywność). Po zapłodnieniu żeńskie gamety są uwalniane do środowiska i przekształcają się w rzęskowe (pokryte rzęskami) larwy.
W miarę żerowania i rozwoju maleńkie ctenofory rosną do swojej dorosłej postaci.
Enigmatyczne zwierzęta
Jak widać, żebropławy są niesamowitymi i enigmatycznymi zwierzętami morskimi, które można pomylić z parzydełkowcami. Nie stanowią one jednak żadnego zagrożenia dla zdrowia ludzi, ponieważ nie “żądlą” i nie powodują obrażeń o znaczeniu medycznym. Wręcz przeciwnie, ich morfologia i bioluminescencja są tak uderzające, że wiele osób stara się je spotkać.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Baiandina, I. S., Kirin, M. P., & Krivenko, O. V. (2022). Black Sea Mnemiopsis leidyi (Ctenophora) adult locomotion and light-induced behavior in laboratory experiments. Journal of Sea Research, 180, 102152. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1385110121001581
- Gershwin, L. A., Zeidler, W., & Davie, P. J. (2010). Ctenophora of australia. Memoirs of the Queensland Museum, 54(3), 1-45. https://www.researchgate.net/publication/242650791_Ctenophora_of_Australia
- Goodheart, J. A., & Bely, A. E. (2017). Sequestration of nematocysts by divergent cnidarian predators: mechanism, function, and evolution. Invertebrate Biology, 136(1), 75-91. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/ivb.12154
- Halanych, K. M. (2015). The ctenophore lineage is older than sponges? That cannot be right! Or can it?. Journal of Experimental Biology, 218(4), 592-597. https://journals.biologists.com/jeb/article/218/4/592/14141/The-ctenophore-lineage-is-older-than-sponges-That
- Integrated Taxonomic Information System. (2013). Ctenophora Eschscholtz, 1829. Consultado el 22 de mayo de 2023, disponible en: https://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=53856#null
- Kapli, P., & Telford, M. J. (2020). Topology-dependent asymmetry in systematic errors affects phylogenetic placement of Ctenophora and Xenacoelomorpha. Science Advances, 6(50), eabc5162. https://www.science.org/doi/full/10.1126/sciadv.abc5162
- Leonardi, N. D., Thuesen, E. V., & Haddock, S. H. (2020). A sticky thicket of glue cells: A comparative morphometric analysis of colloblasts in 20 species of comb jelly (phylum Ctenophora). Ciencias Marinas, 46(4), 211-225. https://www.scielo.org.mx/scielo.php?pid=S0185-38802020000400211&script=sci_arttext
- Louppova, N. (2018). The Black Sea Ctenophora-invader Beroe ovata (Ctenophora, Atentaculata, Beroida): reproduction success depending on conditions of habitation. Bulletin of Science and Practice. https://agris.fao.org/agris-search/search.do?recordID=R22018200102
- Madalena, V., & Mariel, V. (2019). Dinámica espacio-temporal de medusas y ctenóforos, y su relación con las condiciones ambientales en la Laguna de Rocha y mar adyacente, Uruguay. (Tesis de grado, Universidad de la República (Uruguay)). https://www.colibri.udelar.edu.uy/jspui/handle/20.500.12008/24360
- Martindale, M. Q., & Henry, J. Q. (2015). Ctenophora. Evolutionary Developmental Biology of Invertebrates 1: Introduction, Non-Bilateria, Acoelomorpha, Xenoturbellida, Chaetognatha, 179-201. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-7091-1862-7_8
- Mashukova, O. V., & Tokarev, Y. N. (2016). Variability of Mnemiopsis leidyi A. Agassiz (Ctenophora: Lobata) bioluminescence in relation to regeneration. Marine Biological Journal, 1(1), 36-42. https://marine-biology.ru/mbj/article/view/4
- Mills, C. E., & Haddock, S. H. (2007). Ctenophora. In The Light and Smith Manual (pp. 189-199). University of California Press. https://www.degruyter.com/document/doi/10.1525/9780520930438-015/html?lang=de
- Presnell, J. S., Vandepas, L. E., Warren, K. J., Swalla, B. J., Amemiya, C. T., & Browne, W. E. (2016). The presence of a functionally tripartite through-gut in Ctenophora has implications for metazoan character trait evolution. Current Biology, 26(20), 2814-2820. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0960982216309319
- Welch, V. L., Vigneron, J. P., & Parker, A. R. (2005). The cause of colouration in the ctenophore Beroe cucumis. Current Biology, 15(24), R985-R986. https://europepmc.org/article/med/16360674
- Whelan, NV, Kocot, KM, Moroz, LL y Halanych, KM (2015). Error, señal y ubicación de Ctenophora hermana de todos los demás animales. Procedimientos de la Academia Nacional de Ciencias , 112 (18), 5773-5778. https://www.pnas.org/doi/abs/10.1073/pnas.1503453112
- Wright, J. 2014. “Ctenophora” (en línea), Animal Diversity Web. Consultado el 22 de mayo de 2023, disponible en: https://animaldiversity.org/accounts/Ctenophora/