Śmiertelny atak psa, a konsekwencje prawne
Adoptując psa, automatycznie bierzesz na siebie odpowiedzialność cywilną za każdy śmiertelny atak. Odpowiedzialność ta może jednak obejmować również szkody materialne osób trzecich.
Przypadki te są szczególnie delikatne, ponieważ żadne odszkodowanie nie zapewnia pełnego zadośćuczynienia ofierze (lub jej rodzinie).
Niezależnie od tego, czy obrażenia są powierzchowne czy śmiertelne, trudno wyobrazić sobie rodzaj zadośćuczynienia, które mogłoby zrekompensować rozmiar szkód.
Jednak ważne jest, aby znać swoje prawa jako obywatela. Życie człowieka jest bezcenne, ale rodzina może nadal domagać się rozsądnej rekompensaty, aby pomóc im z dodatkowymi stratami i wydatkami.
Dlatego bądź świadomy swoich obowiązków jako właściciela i bądź także gotowy na ich przyjęcie.
Śmiertelny atak psa a konsekwencje prawne
Prawo reguluje odpowiedzialność cywilną za szkody fizyczne i materialne wyrządzone przez zwierzęta. Odpowiedzialność rozumiana jest jako obowiązek naprawienia skutków szkodliwych dla interesów i praw innej osoby.
Wymienione konsekwencje mogą wynikać z działań własnych lub cudzych, a także po prostu z winy lub zaniedbania.
Rozporządzenie stanowi, że:
“Odpowiedzialność za zwierzęta oparta jest na założeniu, że jeżeli zwierzę wyrządza szkodę, to dzieje się tak ze względu na nienależyte sprawowanie nad nim nadzoru (wina w nadzorze). Art. 431 ma zastosowanie tylko wtedy, gdy zwierzę wyrządza szkodę z własnego popędu, a więc w wyniku samoistnego, niezależnego od człowieka zachowania się . Jeżeli natomiast zwierzę jest tylko narzędziem człowieka, a więc, gdy jest przez niego kierowane – podstawę odpowiedzialności stanowi art. 415 kc.”
Właściciel musi odpowiadać za zachowanie swojego psa, nawet jeśli go nie było, gdy zwierzę skrzywdziło osobę trzecią (lub jej własność).
Możesz jednak spróbować zweryfikować jeden z warunków uniewinnienia. Ponadto możesz udowodnić, że szkoda była skutkiem działania siły wyższej. A może nawet działanie samej ofiary.
Właściciele potencjalnie niebezpiecznych psów muszą również przestrzegać warunków odpowiedzialnego posiadania. Wśród innych zobowiązań jest zawarcie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.
Czego mogą żądać ofiary śmiertelnego ataku psa?
Każdy właściciel jest odpowiedzialny za agresywne zachowanie swojego psa, nawet jeśli twierdzi, że nie miał żadnej wiedzy na temat agresywnego zachowania swojego psa.
W konsekwencji może być zmuszony do dokonania rekompensaty na rzecz ofiary lub rodziny ofiary śmiertelnego ataku psa.
Każda osoba, którą zaatakował pies, psa może zwrócić się do sądu o odszkodowanie. Dotyczy to głównie opieki medycznej i innych wydatków związanych z rekonwalescencją i leczeniem.
Jednak prawo bierze również pod uwagę wszelkie konsekwencje emocjonalne i utratę pracy związaną z atakiem. W przypadku śmiertelnego ataku psa uwzględnia się również koszty usług pogrzebowych i inne szkody wyrządzone członkom rodziny.
Konieczne jest również ustalenie związku przyczynowo-skutkowego między zachowaniem zwierzęcia a szkodą, za którą dana osoba domaga się odszkodowania.
Co więcej, szkodliwe konsekwencje muszą wynikać z naturalnego, instynktownego i spontanicznego zachowania psa. Innymi słowy, ich zachowanie nie było wynikiem czegoś, co zrobił człowiek.
Gdy zwierzę jest celowo wykorzystywane przez osobę jako broń do ataku, można odwołać się do prawa dotyczącego umyślnych obrażeń powstałych w takich okolicznościach.
Prawnik staje się zwykle niezbędny do prowadzenia tego typu roszczeń, czy to na szczeblu cywilnym, czy karnym.
Czy istnieją wyjątki?
Ogólnie rzecz biorąc, są ma tendencję do orzekania na korzyść ofiar, zwłaszcza jeśli chodzi o szkody fizyczne. Istnieją jednak dwa wyjątki, w których właściciel zwierzęcia może zostać zwolniony z odpowiedzialności:
- Po pierwsze, sprawdzenie, czy ofiara sprowokowała śmiertelny atak psa. Oznacza to, że osoba była agresywna w stosunku do zwierzęcia i w jakiś sposób je maltretowała. Te przypadki są jednak rzadkie i stosunkowo trudne do udowodnienia, zwłaszcza gdy ofiara zmarła.
- Po drugie, śmiertelny atak psa mający miejsce na terenie prywatnym należącym do właściciela psa – taki, który wymaga obecności potencjalnie niebezpiecznego psa stróżującego lub chroniącego. Na przykład, gdy poszkodowana osoba wtargnie do czyjegoś domu, na którym znajduje się znak ostrzegawczy „Uwaga pies” lub podobny.
Dziękujemy za przeczytanie i mamy nadzieję, że podobał Ci się ten artykuł.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Onda Cero, 2019. Estadísticas personas fallecidas por ataque perro. Extraído de: https://www.ondacero.es/noticias/sociedad/veinte-personas-han-muerto-espana-2010-ataques-perros_201901125c3a04e70cf2a201aa9e8797.html
- Real Decreto 287/2002, de 22 de marzo, por el que se desarrolla la Ley 50/1999, de 23 de diciembre, sobre el régimen jurídico de la tenencia de animales potencialmente peligrosos. Extraído de: https://www.boe.es/buscar/doc.php?id=BOE-A-2002-6016