Co to jest zwierzę zmiennocieplne?

Chociaż przyzwyczailiśmy się do klasyfikowania zwierząt jako dzienne lub nocne, istnieje również kategoria zwierząt zmiennocieplnych.

W zależności od swojego biorytmu gatunek może być zaklasyfikowany jako zwierzę pełzające, nocne lub dzienne. Ta klasyfikacja skupia się na porze dnia, w której osobnik jest aktywny. Czy wiesz, jakie cechy ma zwierzę zmiennocieplne? Niezależnie od tego, czy odpowiedź brzmi “tak” czy “nie”, przeczytaj dalej, by dowiedzieć się, jak je zidentyfikować i rozpoznać.

Co to znaczy być zmiennocieplnymi?

Według Królewskiej Akademii Hiszpańskiej słowo zmiennocieple pochodzi z łaciny i odnosi się do zmierzchu lub tego, co jest z nim związane. Dlatego zwierzę zmiennocieplne to takie, które staje się aktywne o zmierzchu i/lub o świcie.

Cechy charakterystyczne zwierząt zmiennocieplnych

Zwierzęta zmiennocieplne to takie, które są aktywne tylko o zmierzchu. W nocy i w ciągu dnia śpią lub odpoczywają.

Ciekawostką dotyczącą tych zwierząt jest fakt, że dzielą się one na dwa różne warianty: poranny i wieczorny. Z jednej strony zwierzęta poranne to te, które budzą się o świcie, podczas gdy zwierzęta wieczorne budzą się, gdy słońce znajduje się w najniższym punkcie.

Ta różnica w ich przebudzaniu się ma znaczenie czysto ewolucyjne. W szczególności postuluje się dwie hipotezy dotyczące ich aktywności o zmierzchu:

• Unikają swoich drapieżników, jeśli stają się aktywne, gdy drapieżniki śpią.
• Zwierzęta nadrzewne, które są drapieżnikami, są uzależnione od obecności swojej ofiary. Jeśli są nieaktywne, trudniej jest im zlokalizować ofiarę.

Tak więc aktywność zmiennocieplna jest adaptacją niektórych zwierząt do warunków panujących w ich środowisku. Dlatego nie mają one bardzo specyficznych warunków i mogą być aktywne o różnych porach dnia.

Przykłady zwierząt zmiennocieplnych

Po zapoznaniu się z charakterystyką zwierząt pełzających, poniżej przedstawimy kilka przykładów.

1. Wydra europejska

Lutra lutra, znana też jako wydra europejska, jest bardzo cichym zwierzęciem pełzającym. Można go spotkać na brzegach rzek w pobliżu lasów lub gęstej roślinności, a szczyt aktywności osiąga o zmierzchu.

Ten mięsożerny ssak jest doskonałym wskaźnikiem stanu koryta rzeki. Występuje tylko w wodach wolnych od zanieczyszczeń i śmieci. Niestety, w ostatnich latach jego obecność na Półwyspie Iberyjskim została drastycznie ograniczona.

2. Żbik

Innym z najbardziej znanych zwierząt zmierzchowych jest żbik, którego naukowa nazwa brzmi Felis silvestris. Główną różnicą w stosunku do kota pospolitego jest to, że żbik jest zmiennocieplny.

Ponadto na Półwyspie Iberyjskim występują różne gatunki żbików. Wszystkie jednak mają zwyczaje zmiennocieplnych i szczyt energii osiągają o zmierzchu.

3. Królik europejski

Choć w gorące dni zwykle widuje się je w południe lub rano, króliki polne są zwierzętami zmiennocieplnymi. Oryctolagus cuniculus występuje na całym Półwyspie Iberyjskim i Balearach.

4. Heloderma arizońska

W jałowych południowo-zachodnich rejonach Stanów Zjednoczonych i na dalekiej północy Meksyku żyje Heloderma arizońska. Jego naukowa nazwa to Heloderma suspectum i jest to jedna z największych jadowitych jaszczurek.

Jako zwierzę zmiennocieplne, poluje w nocy. Choć jest to gatunek niebezpieczny, nie stanowi zagrożenia dla ludzi. Ma jednak złą reputację wśród miejscowych i często jest zabijany, gdy się go spotka.

5. Łoś

Łoś to ssak należący do rodziny jeleniowatych, razem z jeleniami i reniferami. Występuje pod naukową nazwą Alces alces i pochodzi z amerykańskich i fińskich lasów i łąk.

6. Wombatowate

Wombatowate to wspólna nazwa dla rodziny Dwuprzodozębowców. Ten niewielki roślinożerca przypomina małego niedźwiedzia, występuje w Australii i na Tasmanii.

Charakteryzuje się zachowaniem zmiennocieplnym lub nocnym, niełatwo go zauważyć. Jego ślady można rozpoznać po pozostawionych przez niego dziurach lub charakterystycznych odchodach w kształcie kostek.

7. Kapibara

Ten południowoamerykański gryzoń, noszący naukową nazwę Hydrochoerus hydrochaeris, jest największym i najcięższym gryzoniem na Ziemi. Wyglądem przypomina kształtem beczkę, a jego sierść jest brązowawa.

Jednak w niektórych miejscach jego ciała sierść jest bardzo cienka. Z tego powodu są one narażone na udar słoneczny. Jako środek zapobiegawczy taplają się w błocie, żeby chronić się przed słońcem.

8. Myszołów galapagoski

Przykładem zwierzęcia zmiennocieplnego jest Buteo galapoensis, ptak endemiczny dla Wysp Galapagos. Obecnie, zgodnie z listą Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody, jego status jest zagrożony.

Krótko mówiąc, zwierzę zmiennocieplne to takie, którego maksymalna aktywność ma miejsce podczas zmierzchu. Dzielą się na poranne i wieczorne, są rozmieszczone na całym świecie.

jak np. królik polny, wprowadzają zamieszanie, pojawiając się o innej porze niż zmierzch. W innych okresach głównymi przedstawicielami tej kategorii są zwierzęta, takie jak nietoperze, choć nie wszystkie gatunki są zmiennocieplne.