Canaan dog - Dziki od kilku pokoleń
Może przypominać białego owczarka, ale Canaan dog ma ogon, który zawija się na plecach, co sugeruje, że nie należy do grupy owczarków. Co ciekawe, rasa ta ma swoją własną, odrębną historię.
Canaan dog – historia
Historia Canaan dog, zwanego również psem kananejskim, jest niezwykle interesująca. Jest to rasa należąca do psów pierwotnych, która zamieszkiwała Bliski Wschód i pełniła rolę psów pasterskich. Prowadziły bydło w góry i chroniły je przed drapieżnikami. Ponadt chroniły też dom lub wioskę przed intruzami.
Jednak w drugim wieku inwazja rzymska rozproszyła ludność w tym rejonie, a rasa, która została wyhodowana i przystosowana do pracy z ludźmi, zdziczała. Psy żyły swobodnie na pustyni Negew i przez długi czas byli rasą dziką.
Przez niemal 2000 lat, psy kananejskie były dzikie, ale zależne od człowieka. Niektóre żyły w pobliżu żywego inwentarza wiosek, które pozostały, inne zostały ponownie udomowione, a wiele psów przetrwało jedząc odpadki.
Na początku XX wieku niektórzy mieszkańcy tych obszarów potrzebowali silnych, inteligentnych psów, które były świetnymi strażnikami. Rasa Canaan dog była najlepszym wyborem, zaskakująco dobrze przystosowała się do nowego życia w roli psów pracujących i kompanów człowieka.
Canaan dog – cechy charakterystyczne
Canaan dog jest średniego rozmiaru i ważny od 18 do 25 kilogramów. Samce są zazwyczaj o wiele większe od samic. Jednak na ogół mają w kłębie od 50 do 60 centymetrów. Psy te mają kwadratową sylwetkę i zrównoważony wygląd, który składa się ze zwinności i muskularności, jak u wielu innych psów pasterskich.
Mają głowę w kształcie klina z kwadratowym nosem i drobnymi wargami. Ich głowa wydaje się szersza niż jest w rzeczywistości, ponieważ uszy są ustawione nisko.
Uszy tych psów są trójkątne i wystają ponad głowę. Mogą łatwo poruszać się w różnych kierunkach i są niezwykle ekspresyjne.
Jedną z najbardziej uderzających cech tej rasy jest ogon, ponieważ zawija się na plecach. Chociaż na pierwszy rzut oka wyglądają, jak psy pasterskie, to w rzeczywistości należą do psów pierwotnych, tak jak husky syberyjski.
Psy te mają dwie warstwy futra. Wewnętrzna warstwa jest gruba niczym wełna i chroni je przed ekstremalnymi temperaturami na pustyni, przed zimnem nocą i upałem za dnia. Zewnętrzna warstwa jest średniej długości i jest naprawdę gęsta.
Sierść psów kananejskich może być w kilku różnych kolorach: jasnobrązowym, rudawym lub czarnym. Na pysku mogą mieć przypominające maskę oznaczenia, ale muszą być symetryczne. Oficjalny wzorzec rasy nie akceptuje koloru szarego, pasków ani całkowitej czerni. Maska i białe oznaczenia mogą pojawiać się w połączeniu z dowolnym innym kolorem.
Canaan dog – zachowanie
Wieki życia w dziczy zostawiły ślad na tej rasie. Są to niezależne psy, które świetnie sobie radzą z rozwiązywaniem problemów. Nie są uparte, a inteligentne i zawsze zastanawiają się, czy to, czego chcą, jest warte energii i czasu, które będą musiały na to poświęcić.
Canaan dog nie radzi sobie dobrze z nudą i brakiem aktywności. Przyzwyczajone są do aktywnego trybu życia, poszukiwania pożywienia i zabawy ze swoimi towarzyszami.
Dlatego stymulacja umysłu jest niezbędna dla tej rasy psów. Psy te świetnie nadają się na długie wędrówki po górach. Wymagają co najmniej trzech, długich spacerów dziennie.
Z względu na swoją niezależną, ale opiekuńczą naturę, są nieufne wobec nieznajomych – zarówno psich, jak i ludzkich. Nie wahają się szczekać, gdy coś się dzieje; jednakże rzadko są agresywne. Psy kananejskie chcą odstraszyć intruzów bez krzywdzenia ich.
Canaan dog – opieka
Ponieważ niedawno zostały ponownie włączone do codziennego życia człowieka, sztuczna selekcja genetyczna jest bardzo krótka i nadal nie występują u nich powszechne choroby dziedziczne, które byłyby charakterystyczne dla tej rasy. Mimo to, nie należy unikać wizyt u weterynarza.
Konieczne jest przestrzeganie harmonogramu szczepień zaproponowanego przez zaufanego weterynarza. Ponieważ rasa ta lubi uciekać do lasu, należy je regularnie odrobaczać. Podobnie – często należy sprawdzać ich ciała pod względem pasożytów i drzazg, które mogą utknąć w ich nogach lub uszach.
Rasa psów kananejskich ma ponad tysiąc lat i przetrwała wiele lat żyjąc w dziczy, jednakże jej adaptacja do życia z ludźmi może być prosta dla każdego, jeśli tylko weźmie się pod uwagę inteligencję tych psów oraz ciągłą potrzebę stymulacji.