Czy koty Sfinks mogą mieć futro?
Pierwsze wizerunki bezwłosych kotów pojawiają się na azteckich rycinach, choć znane były już w starożytnym Egipcie. Oznacza to, że koty sfinks są rasą wyselekcjonowaną przez człowieka z naturalnej i starożytnej mutacji genetycznej: utraty futra. Czy więc koty Sfinks mogą mieć futro?
Odpowiedź na to pytanie znajduje się poniżej, ponieważ wielu opiekunów odkrywa, że u tych kotów czasami pojawia się cienka sierść. Jeśli jesteś ciekaw tego faktu, czytaj dalej.
Cechy charakterystyczne sfinksa
Koty sfinks to średniej wielkości, muskularne koty o masywnej klatce piersiowej. Głowa ma charakterystyczny dla tej rasy trójkątny kształt, a niektóre okazy nie mają brwi ani wąsów. Jego ciało, w rzeczywistości, jest całkowicie pozbawione włosów (przynajmniej futra, które jesteśmy przyzwyczajeni widzieć na kotach poza tym wariantem).
Niektórzy hodowcy zachęcają do krzyżówek, które rodzą się bez brwi i wąsów, ale jest to potępiane przez wiele organizacji zwierzęcych za konsekwencje sensoryczne, jakie to niesie dla zwierzęcia.
Aby zrekompensować brak sierści, koty rasy sfinks mają szybszą przemianę materii niż inne koty domowe. W rezultacie wydzielają one warstwę oleju na całej powierzchni skóry. Są to zwierzęta, które zimą marzną, a latem palą się na słońcu, dlatego ich futro wymaga szczególnej pielęgnacji.
Koty Sfinka są bezwłose z powodu recesywnej mutacji genetycznej. Zobaczmy szczegółowo, na czym polega ta dynamika.
Genetyka Sfinksa
Gen zaangażowany w nieobecność futra to KRT71, który jest odpowiedzialny za keratynizację mieszka włosowego. W przypadku tej mutacji struktura włosa jest uszkodzona od poczęcia i włos nie przylega do skóry. Należy zaznaczyć, że dziedziczenie zmutowanego wariantu (tego, który charakteryzuje tę rasę) jest autosomalne recesywne.
Każda komórka w ciele kota (i prawie wszystkich istot żywych) zawiera po jednej parze chromosomów, po jednym od ojca i matki (2n). Tak więc każdy gen ma 2 warianty lub allele w kariotypie każdego osobnika. Fakt, że cecha sfinksa jest recesywna oznacza, co następuje:
- Aby kot tej rasy był bezwłosy, oba allele genu KRT71 muszą być zmutowane. Recesywność oznacza, że charakter jest wyrażany tylko wtedy, gdy drugi allel jest mu równy.
- Tak więc sfinks urodzi się z pożądanymi cechami tylko wtedy, gdy oboje rodzice są sfinksami. Jeśli jest nosicielem jednego zmutowanego allelu i jednego normalnego, będzie miał włosy.
- Dziedziczenie tej cechy jest autosomalne, a co za tym idzie, nie jest związane z płcią. Dlatego sfinks może być zarówno samcem, jak i samicą, a proporcje nie różnią się między płciami.
Dlaczego mój kot Sfinks ma futro?
Być może zauważyłeś, że jeśli przyjrzysz się uważnie, kot Sfinx ma cienką warstwę puchu pokrywającą jego skórę, szczególnie zimą i gdy zaczyna się zimno. Ten puch nie jest futrem jako takim, ale jego reminiscencją, dlatego gdy temperatury zaczynają spadać, staje się trochę bardziej zauważalne.
Nie oznacza to jednak, że kot nie należy do rasy sfinksów, ponieważ wszystkie mają taką sierść. Jednakże, jeśli to, co obserwujesz, to futro jako takie, możliwe jest, że twój okaz odziedziczył dominujący allel od swoich rodziców (nie zmutowany) i inny zmutowany. Nie chodzi o to, że z tego powodu przestają być sfinksami, ale niektórzy uważają te koty za “mniej czystą” rasę.
Czy są inne rasy bezwłose?
Sfinksy nie są jedynymi bezwłosymi kotami, chociaż są uważane za kwintesencję nagich kotów. W rzeczywistości istnieje kilka ras z tą cechą, które są często mylone z nim. Tutaj możesz je poznać:
- Doński sfinks: Chociaż uważano, że rasa ta pochodzi od Sfinksa, badania genetyczne wykazały, że była to naturalna mutacja genetyczna, która została później sztucznie utrwalona. W tej rasie w rzeczywistości łysienie jest kodowane przez gen dominujący i nierecesywny.
- Peterbald: Jest to krzyżówka rasy dońskiej i syjamskiej. Szczenięta rodzą się z pewną ilością włosów i tracą je w miarę wzrostu. Zachowują część pigmentacji syjamskiej, jak również ich niebieskie oczy.
- Bambino: oprócz braku włosów, bambino ma krótkie nogi, ponieważ jest krzyżówką rasy sfinks i munchkin. Jego skóra nie wydziela tak dużo oleju jak u bezwłosego rodzica, dlatego jest łatwiejsza w pielęgnacji.
- Ukrainian Levkoy: Jest to bardzo świeża rasa, z początku 21 wieku. Jest to krzyżówka Donskoy i Scottish Fold. Inną charakterystyczną cechą są jego uszy, które są pochylone do przodu.
- Kot elfi: Ten ciekawie wyglądający kot jest wynikiem skrzyżowania sfinksa z amerykańskim curl. Ich zagięte do tyłu uszy są ich najbardziej popularną cechą, podobnie jak brak włosów.
- Kohana lub kot hawajski: Istnieje jeszcze niewiele okazów, więc rasy nie uznano oficjalnie. Uważa się, że jest to mutacja kota sfinksa, ponieważ nie posiada mieszków włosowych i ma podobny charakter.
Czy wyobrażałeś sobie, że istnieje tak wiele odmian kotów bezwłosych? Krzyże te powstają w poszukiwaniu pewnych cech estetycznych, które odpowiadają modzie. Dlatego też, adoptując łysego kota, należy zawsze pamiętać o wszelkich chorobach wrodzonych, które może on nosić, a także o specjalnej pielęgnacji jego skóry.
Uwagi dla alergików
Jeśli myślisz o adopcji bezwłosego kota z powodu alergii na to zwierzę, powinieneś wiedzieć, że sfinksy nie są hipoalergiczne. Substancją wywołującą reakcję alergiczną jest białko obecne w skórze zwierzęcia, które uwalnia się wraz z łupieżem i które z kolei przemieszcza się w powietrzu przyczepionym do włosów uwalnianych przez kota.
Niestety, sfinksy i wszystkie odmiany, o których czytaliście w poprzedniej części, są zdolne do wywoływania alergii. Prawdą jest, że białko nie przenosi się drogą powietrzną (ponieważ zwierzę nie ma sierści), ale może odkładać się na powierzchniach lub na tobie podczas głaskania i dotykania. Tak więc, zanim przyjmiesz jedno z tych zwierząt do swojego domu, skonsultuj się ze swoim alergologiem.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Gandolfi, B., Outerbridge, C. A., Beresford, L. G., Myers, J. A., Pimentel, M., Alhaddad, H., … & Lyons, L. A. (2010). The naked truth: Sphynx and Devon Rex cat breed mutations in KRT71. Mammalian Genome, 21(9), 509-515.
- Åhman, S. E., & Bergström, K. E. (2009). Cutaneous carriage of Malassezia species in healthy and seborrhoeic Sphynx cats and a comparison to carriage in Devon Rex cats. Journal of feline medicine and surgery, 11(12), 970-976.
- Genovese, D. W., Johnson, T. L., Lamb, K. E., & Gram, W. D. (2014). Histological and dermatoscopic description of sphynx cat skin. Veterinary dermatology, 25(6), 523-e90.