Westfalski gończy krótkonożny: miniaturowy pies myśliwski
Westfalski gończy krótkonożny to stara, niemiecka rasa, która łączy w sobie umiejętności dużych psów myśliwskich oraz wszechstronność zwartego, umięśnionego ciała. Przedstawiamy dzisiaj tego miniaturowego psa myśliwskiego!
Westfalski gończy krótkonożny – pochodzenie
Rasa tych psów jest wynikiem skrzyżowania niemieckich, francuskich i angielskich psów myśliwskich. Często mówi się, że psy tej rasy są miniaturową wersją ich bliskiego kuzyna, posokowca bawarskiego. Standardowa wersja gończego westfalskiego pojawiła się w roku 1910. Oficjalnie uznano tę rasę znacznie później, bo dopiero w 1987 roku.
Potem używano tej rasy do rozwoju innych ras psów małych rozmiarów, takich jak szwedzki potomek gończego westfalskiego, jamnikoogar szwedzki. Obydwie rasy cechuje p
odobny kolor sierści oraz takie samo małe, krępe ciało. Ten fakt często jest powodem pomyłek dokonywanych przez właścicieli psów.
Charakterystyka i morfologia
Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna umieściła tę rasę w grupie 6, która jest grupą psów gończych i ras pokrewnych. Westfalski gończy krótkonożny to pies myśliwski o krępej budowie ciała. Mierzy około 36 cm w kłębie. Niemniej jednak jest to pies silny, umięśniony. Jest to miniaturowa wersja typowego psa myśliwskiego.
Kształt głowy, długość grzbietu i kąt ogona nadają tej rasie psów szlachetnego wyglądu. Te cechy wydały się atrakcyjne bogatym mieszkańcom Niemiec. Tak właśnie zaczęła się kontrolowana hodowla tych psów. Tylne łapy tych gończych są podobne do łap jamników, ale są znacznie silniejsze i bardziej umięśnione.
Sierść westalskiego gończego krótkonożnego jest zwykle gruba. Jej kolor może przyjmować odcienie pomiędzy rudym, żółtym i czarnym. Mogą się zdarzyć białe łaty, które są typową cechą pozostałych niemieckich ras psów myśliwskich.
Jako pies rasowy zostanie sklasyfikowany osobnik dwu- lub trzykolorowy, który jednak nie posiada w umaszczeniu barwy kawowej lub czekoladowej.
Westfalski gończy krótkonożny – dieta i tresura
Psy tej rasy są wprawdzie niewielkich rozmiarów, mają jednak ogromne pokłady energii. Oznacza to, że potrzebują diety sprzyjającej aktywnemu trybowi życia. Należy również pamiętać, że wszystkie psy myśliwskie potrzebują codziennej stymulacji psychoruchowej.
Wielu właścicieli myśli, że psy tej rasy – jak wiele innych psów małych rozmiarów – nie wymagają zbyt dużej aktywności fizycznej. W rzeczywistości jednak westfalskiemu gończemu daleko jest do poduszkowca, który nie chce robić nic poza oglądaniem z Tobą telewizji.
Jest to rasa psów myśliwskich, więc stosunkowo łatwo podlega tresurze. Są to psy uważne i chcą się przypodobać swojemu właścicielowi. Zwykle nie są dominujące ani agresywne. Mogą jednak przejawiać pewien upór i zbytnią niezależność.
Oznacza to, że Ty lub osoba, która podjęła się tresury Twojego pupila, będziecie musieli wykazać się odpowiednią dozą cierpliwości i wytrwałości.
Zdrowie i zachowanie nowego pupila – czego oczekiwać?
Psy tej rasy są aktywne, czułe i energiczne. Są niezwykle wszechstronne, ostrożne w stosunku do dzieci, co sprawia, że są one dobrym wyborem, jeśli szukasz pupila dla rodziny.
Jak pewnie każdy pies, westfalski gończy krótkonożny uwielbia towarzystwo i ruch. Oznacza to zatem, że Twój znudzony pupil może zacząć zachowywać się destrukcyjnie.
Jeśli chodzi o zdrowie, rasa ta nie jest chorowita i nie jest obciążona żadnymi chorobami dziedzicznymi. Najważniejszą sprawą, o której należy pamiętać, jest waga Twojego pupila. Kiedy gończy westfalski się starzeje i nie ma wystarczająco dużo ruchu, co przedtem, może stać się otyły.
Warto też zapamiętać, że psy te, ze względu na ułożenie uszu, mają skłonność do infekcji tej części ciała.