Rasy wyżłów - poznajmy bliżej ich charakterystykę
Rodzina rasy wyżłów w większości łączy europejska wspólna przyszłość i kilka specyficznych, podobnych cech. W tym artykule postanowiliśmy przybliżyć je, poznając wspólne charakterystyki poszczególnych osobników.
Rasy wyżłów – ile ras wyróżniamy?
Uogólniając wyróżniamy 11 ras psów z tej rodziny. W tym dwie pod-rasy niemieckie. Do połowy ubiegłego wieku istniała jeszcze jedna rasa Braque Dupuy. Niestety rasa ta wymarła. Przejdźmy zatem do tych istniejących. Wśród nich możemy wymienić te, które znajdziesz w dalszej części artykułu. Zaczynajmy.
1. Wyżeł niemiecki
W ramach tej pierwszej rasy wyżłów możemy zaliczyć dwie pod-rasy. Najbardziej znana to wyżeł krótkowłosy, znajdziesz ją na zdjęciu otwierającym ten artykuł. Została stworzona w latach osiemdziesiątych XIX wieku, do polowania na ptaki i dziki.
Główne cechy tego psa to: doskonały węch, elegancka postura, niezwykłe inteligencja, odporność fizyczna i ogromne zamiłowanie do wody i pływania.
W przypadku niemieckiego wyżła szorstkowłosego sięgamy aż do końca XIX wieku. Wtedy także wykorzystywany był do polowań, głównie na ptaki (w tym w szczególności na sokoły).
Jest to pies o spokojnym usposobieniu, łatwy do wytresowania i z przyjaznym temperamentem. Psy te są średniej wielkości, mają szorstkie włosie i krótki ogon. Wyżeł niemiecki szorstkowłosy jest zaliczany do tzw. legawców. Powstał więc w drodze krzyżówki wielu raz wyżłów.
2. Rasy wyżłów – wyżeł weimarski
Jest to jeden z najbardziej znanych rodzajów wyżła. Najczęściej psy te utożsamiamy właśnie z tą rasą. Występuje on w podsekcji psów w typie gończego.
Ten pies o równej linii tułowia i raczej długiej głowie charakteryzuje się też krótką sierścią o ciemnym odcieniu. Umaszczenie jest srebrnoszare, dopuszczalne mysioszare, rzadziej brązowe. Co więcej, nazwa została nadana na cześć pewnego księcia.
Po urodzeniu psy te mają oczy niebieskie, ale po trzech miesiącach zmieniają się w odcień bursztynowy. Inną cechą niezwykle charakterystyczną są długie, opadające uszy. Są to psy energiczne i zdrowe. Nie przepadają jednak za samotnością i powinny codziennie mieć dużo ruchu.
3. Wyżeł węgierski krótkowłosy
Mowa tu o innym bardzo znanym wyżle w rodzinie tych zwierząt. Psy te wykorzystuje się zarówno na polowaniu, jak i do domowego towarzystwa. Są bardzo aktywne i wymagają, co najmniej godziny ćwiczeń intensywnych i zabawy każdego dnia.
Nie zapominajmy o tym. Cechuje ich też doskonały węch, znacznie lepiej rozwinięty niż u ras podobnych. Tak jak pozostałe wyżły – lubią wodę. Uznawane są za zwierzę narodowe Węgier, którego początki sięgają już X wieku.
Mają krótką, brązową sierść bardziej o rudym zabarwieniu. Czasami mogą być srebrzystoszare lub płowe. Zauważymy też duże uszy i długi, bardzo cienki ogon. Ich głowa ma lekko kwadratowy kształt. Ponadto odznaczają się też atletyczną budową i długimi nogami.
4. Wyżeł włoski
W czasach starożytnych istniały dwie włoskie pod-rasy wyżłów. Jedna z nich dostosowana była do życia i wędrówek w góry, a druga bardziej sprawdzała się na równinach.
Jednak dziś zostały one “połączone”, tworząc swoista jedną rasę. Jest to wyżeł włoski o fizyczności podobnej do tych wcześniej opisywanych psów. Ma długie nogi i uszy, bardzo cienki ogon i kwadratowy nos.
Co ciekawe, rasa ta popularna była w renesansie, kiedy to Włosi przekazywali ją jako podarunek między innymi Francuzom i Hiszpanom.
Wyżeł włoski wyróżnia się na tle innych swoim szczególnym umaszczeniem. Występuje bowiem w bieli z oranżowymi łatami i swoistymi zasiekami w jasnobrązowym odcieniu. Co więcej, uszy i okolice oczu ma najczęściej ciemniejsze. Pozostałe wyróżniki zmieniają się w każdym indywidualnym przypadku.
5. Rasy wyżłów i wyżeł francuski
Ostatni z rasy wyżłów, które opiszemy w tym artykule to osobnik pochodzący z dostojnej i romantycznej Francji. Jest jedną z tych pięciu ras, których pochodzenie jest francuskie (jeśli uwzględnimy wymarłego już Braque Dupuy).
Wspomniana tu rasa wyżła rozwinęła się na obszarze Pirenejów. Rzadko spotykamy ją poza tym regionem. Wyżeł francuski jest psem średniej wielkości. Przede wszystkim ma umięśniony korpus i długie, smukłe nogi.
Co ciekawe, głowa psa ma niemal całkowicie brązowe umaszczenie. Resztę ciała pokrywają ciemne plamki, zazwyczaj na jasnej połaci włosów. Bardzo dobrze czuje się w towarzystwie ludzi, a nawet dzieci. Dostosuje się do każdego klimatu.
Podsumowanie
Czy zainteresowała Cię któraś szczególna rasa wyżła? Oczywiście nie opisaliśmy tutaj ich wszystkich. Oprócz tych wspomnianych wyżej, można by wymienić między innymi: wyżła austriackiego (tyrolskiego), czy amerykańskiego. Uwagę przyciągają też wyżeł francuski z Bourbon i Ariége, czy chociażby rodzina wyżłów z Saint Germain.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
Guaguère, E., Muller, A., & Cauzinille, L. (2001). Braque allemand. Pratique Medicale et Chirurgicale de l’Animal de Compagnie.