Adopcja porzuconego psa: aspekty do rozważenia
Zaadoptować psa, który został porzucony, to dać przyszłość dwóm zwierzętom: temu, którego przygarniasz i temu, którego może przygarnąć schronisko w jego miejsce. Jeśli chcesz walczyć ze złym traktowaniem zwierząt, adopcja porzuconego psa jest jedną z najlepszych opcji.
Jeśli jednak będzie to dla Ciebie pierwsza adopcja porzuconego psa, musisz wziąć pod uwagę różne ważne aspekty. W tym artykule je omawiamy.
Adopcja porzuconego psa
W schroniskach dla zwierząt i psiarniach można znaleźć wszelkiego rodzaju psy do adopcji. Niestety porzucenie nie dotyczy tylko wybranego wieku, rasy ani kolorów. Instytucje zbierające porzucone zwierzęta mają do czynienia z bardzo różnymi psami, ponieważ nie ma prototypu porzuconego psa.
Niestety, tak właśnie brzmi jeden z wielkich mitów związanych z porzuceniem. Ludzie często wierzą, że jeśli ktoś porzucił swojego psa, to z jakiegoś powodu. Jako rzekome przyczyny podaje się na przykład złe zachowanie psa, problemy zdrowotne lub „zła rasa”.
Nie ma nic dalszego od rzeczywistości: właściciele porzucają każdego roku tysiące psów rasowych, szczeniąt czy zwierząt o nienagannym zachowaniu… Znajduje się też psy z lękami, problemami behawioralnymi lub krzyżówki bardzo popularnych ras, które nie wyróżniły się zbytnim pięknem.
Każdy pies, który został porzucony i znalazł się w schronisku lub w psiarni, jest wyjątkowy. Nie możemy robić uogólnień, co ich historii ani charakteru. Dlatego, aby adoptować psa znajdującego się w takiej sytuacji, najlepiej porozmawiać z instytucją, która go znalazła. W pierwszym kroku dobrze byłoby spróbować poznać go bez uprzedzeń.
Historia porzuconego psa
Nie wszystkie porzucenia zwierząt są takie same. Zwykle wyobrażamy sobie dramatyczną sytuację, w której pies przebywa samotnie na ulicy przez długie miesiące. Ale niekoniecznie tak jest. Właściciele bardzo często podrzucają porzucone psy bezpośrednio pod drzwi schroniska. Te psy nigdy nie włóczyły się po ulicach.
Wiele z nich przeszło z tej sytuacji bezpośrednio do jakiegoś domu zastępczego. Takie psy zawsze więc mieszkały w domu. Z kolei mioty szczeniąt, które przyszły na świat w schroniskach nie tęsknią do życia w domu, bo nigdy go nie znały. Dla nich adopcja to kompletna zmiana życia.
Aby adoptować porzuconego psa, często warto więc poznać jego historię. Z kim wcześniej mieszkał? Jakie były jego zwyczaje? Dlaczego został porzucony? Te pytania pomogą nam zrozumieć jego charakter i dowiedzieć się, jakie potrzeby ma dany pies.
Niestety odkrycie historii porzuconego psa nie zawsze jest możliwe. Wiele z nich jest dostarczanych do schronisk bez podawania danych z ich poprzedniego życia. Wiele innych znajduje się na ulicach i tylko ich stan higieniczny może wskazywać, czy żyły same na ulicy przez długi czas.
Jego pochodzenie
Zanim adoptujesz psa, który został porzucony, warto zrobić coś jeszcze, oprócz poznania jego historii. Warto sprawdzić, gdzie przebywał pod opieką tymczasową. Istnieją różne miejsca, w których zwykle znajdują się znalezione zwierzęta:
- Dom zastępczy. Pies mieszka w domu, przy rodzinie. Możemy zapytać osobę, która się nim zaopiekowała, o jego charakter i zwyczaje, aby ułatwić mu dostosowanie się do naszego domu.
- Schronisko z klatkami. Pies przebywał sam lub z małą grupą innych psów w klatce. Ochotnicy ze schroniska to osoby, którzy najlepiej go znają i mogą z tobą porozmawiać o jego charakterze.
- Schronisko z otwartą przestrzenią. Ten rodzaj schronisk stanowi mniejszość, ale istnieją małe przytułki, które nie korzystają z klatek. Trzymają niewielką grupę wolnych lub częściowo wolnych psów na ogrodzonym terenie. W tym przypadku także możesz porozmawiać z wolontariuszami, aby udzielili ci wskazówek co do zachowania twojego psa.
Psy żyjące w schroniskach zwykle mają wyższy poziom stresu niż te, które znajdują się w domu zastępczym. Przez kilka pierwszych dni w domu taki pies może czuć się nieco bardziej zdenerwowany lub zagubiony. Nie jest to jednak ogólna zasada.
Ponadto te, którzy mieszkają w schroniskach, nie znają ustalonych domowych procedur. Będziesz musiał wypracować ustalony harmonogram spacerów i odpoczynku, gdy porzucony pies przybędzie do twojego domu.
Jeśli jednak przebywał w domu zastępczym, postaraj się zachować rutynę, której się tam nauczył, aby ułatwić mu zmianę.
W każdym przypadku znajdziesz ludzi, którzy znają charakter i zwyczaje twojego adoptowanego psa. Porozmawiaj ze wszystkimi wolontariuszami, których spotkasz, aby się przygotować na reakcję psa w twoim domu. Pamiętaj, że może być nerwowy, przerażony, odważny, szczekający, leniwy, czuły, żarłoczny…
Adopcja porzuconego psa a nasza cierpliwość i tolerancja
Istnieje kilka aspektów, które należy wziąć pod uwagę, aby przygotować przyjęcie psa do naszego domu. Proces ten jest różny w każdym przypadku i zależy zarówno od psa, jaki od rodziny i zwyczajów. Ale ogólnie zalecenia zawsze się sprawdzają i dają dobre rezultaty:
- Bądź cierpliwy wobec psa. Jeszcze nie zna twojego domu, zasad, których należy przestrzegać, ani członków twojej rodziny. Daj mu kilka dni lub kilka tygodni, aby się do tego przyzwyczaił. Nie walcz z nim, gdy zrobi coś źle. Naucz go, jak robić to dobrze.
- Zapewnij mu maksymalne bezpieczeństwo na ulicy. Nie spuszczaj psa ze smyczy na spacerze, dopóki nie minie kilka miesięcy. Na ulicy zawsze prowadź go na smyczy. Jeśli chcesz dać mu więcej przestrzeni, możesz wybrać smycz o długości 5 lub 10 metrów.
- Spraw, aby wszystko było dla niego bardzo łatwe. Bądź przewidujący i działaj z wyprzedzeniem. Pamiętaj o wszystkim, czego nauczyłeś się od wolontariuszy i przewiduj, że pies może popełnić błąd. To poprawi naukę współistnienia. Na przykład, jeśli pies nie powinien wchodzić do kuchni, zamknij drzwi. Jeśli go nie strofujesz a raczej ułatwiasz posłuszeństwo i zmianę, staniesz się dla niego wzorem do naśladowania i zaufa ci.
Adopcja porzuconego psa to dobra decyzja dla wszystkich rodzin, które mogą sobie na to pozwolić. Nie zawsze jest to łatwe a niektóre psy mają szczególne potrzeby. Sprawdź w schronisku, czy nie mają do dyspozycji psiego wychowawcy lub psychologa, który mógłby ci pomóc indywidualnie.