Nadopiekuńczość a agresja u psów

Nadopiekuńczość a agresja u psów
Francisco María García

Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Oczywiście poświęcenie i okazywanie miłości swojemu zwierzakowi jest niezbędne, aby zapewnić zdrowe i szczęśliwe relacje między Wami. Jednak nadmierna humanizacja relacji z psem i nadopiekuńczość może prowadzić do psiej agresji. Dowiedz się jakich zachowań unikać.

Nadopiekuńczość i agresja psów: niebezpieczeństwa wynikające z humanizowania zwierząt domowych

Za ciekawym zwrotem humanizacji stoi oczywiście nadawanie ludzkich cech, w tym przypadku zwierzętom, a w szczególności psom.

Przede wszystkim należy pojąć, że kiedy humanizujemy zwierzę – przestajemy szanować jego naturę. W momencie kiedy zachęcamy zwierzę domowe do zachowywania się jak homo sapiens, możemy wygenerować u niego zaburzenia organiczne i behawioralne.

Znalezienie odpowiednich przykładów w codziennym życiu – wcale nie jest trudne. Najbardziej oczywistym aspektem może być odżywianie zwierząt.

Dzielenie się pokarmem z naszym psem, w konsekwencji może przynieść negatywny wynik dla każdej ze stron. W najlepszym przypadku stworzymy tylko nieświadomy, ale negatywny nawyk psa.

Z drugiej strony, możemy spowodować poważne patologie w procesach odżywiania się naszych zwierząt.

Odzież i akcesoria a nadopiekuńczość

Kolejnym wyraźnym przykładem nadawania ludzkich cech jest: nakładanie na nasze psy ubrań, butów i akcesoriów, które przypominają ludzką odzież. Choć naturalnie mogą być atrakcyjne pod względem estetycznym, ich obecność może być niekorzystna dla zwierząt.

Szczególnie warto zwrócić uwagę na obuwie dla zwierząt, które może stanowić zagrożenie dla zdrowia naszych pupili.

Między innymi dlatego, że tkanka na łapach zapobiega poceniu się łap i pozwala na naturalne ścieranie się w kontakcie z podłożem. Jest to proces potrzebny do odpowiedniego funkcjonowania psów. 

pies w przebraniu

Nadopiekuńczość i humanizacja wykazują tendencję do faworyzowania problemów związanych z charakterem czy zachowaniem. Później zazwyczaj sami tego żałujemy. Czym dokładnie nam zagraża tego rodzaju postępowanie?

Agresja wzbudzona przez nadopiekuńczość i zaborczość stanowi poważne zaburzenie, które praktycznie w każdym przypadku wiąże się z zachowaniami humanizującymi nasze zwierzęta. Pozostawmy im miejsce na ich własną naturę.

Zazwyczaj zjawisko to wiąże się z niemożnością odróżnienia swojej przestrzeni od przestrzeni swojego pupila. Jest to dość naturalne, ale należy się tego wystrzegać.

Nadopiekuńczość prowadząca do agresji – skąd się bierze?

Gdzie zaczyna się nadopiekuńczość? Tam, gdzie nadajemy dziecięce cechy naszemu zwierzakowi, kiedy zaczynamy widzieć siebie jako rodzica a psa jako nasze dziecko.

Zaczynamy wierzyć, że zwierzę nie poradzi sobie bez naszej obrony i opieki; chcemy uchronić je przed jakimikolwiek zagrożeniami świata zewnętrznego. Brzmi znajomo?

Oczywiście, wydaje się to być przejawem uczucia i troski: nadopiekuńczość jest często początkiem niebezpiecznej humanizacji. Nadmierna troska nie zwiększy siły i nie przygotuje naszego psa na wyzwania codzienności, wręcz przeciwnie.

Uniemożliwia to zwierzęciu prawidłowy rozwój instynktów. Sprawiamy więc, że pies staje się bardziej podatny na krzywdę i niepowodzenia. Przede wszystkim, zwierzę wpada w pułapkę i samo zaczyna przejawiać wobec nas nadopiekuńcze instynkty.

Dlaczego tak trudno jest traktować zwierzęta jak zwierzęta a ludzi jak ludzi?

Większość psychologów twierdzi, że jest to wyraźny znak transformacji koncepcji rodziny w dzisiejszych czasach. W przeszłości zjawisko to nie było aż tak powszechne, podczas gdy obecnie zwierzę bardzo często pełni funkcję zastępczą dziecka w rodzinie.

Ukazuje to oczywiście ludzką trudność w komunikowaniu się i nawiązywaniu relacji wśród podobnych sobie rówieśników. Przestaliśmy ufać ludziom, tym samym uważamy zwierzęta domowe za wierniejsze i bardziej uczciwe istoty.

Istnieje wiele badań psychoanalitycznych, które wskazują, że nadmierna dewaluacja prowadzi do uszkodzenia naszej samooceny i umiejętności społecznych.

Nadopiekuńczość, która prowadzi do agresji wśród psów – jak tego uniknąć?

Jesteśmy właścicielami zwierząt domowych, więc to do nas należy pierwszy krok w celu uniknięcia ich agresywnych zachowań.

Oznacza to, że musimy powstrzymać ciągoty do humanizacji i ustanowić nowe granice między nami a czworonożnymi pupilami.

Zwierzę musi nauczyć się szanować przestrzenie zarezerwowane dla ludzi. Jak to zrobić? Wszystko zaczyna się od małych sugestii. Na przykład: nie pozwalaj wskakiwać psu na łóżko lub jadać z wami przy stole.

nadopiekuńczość

Musimy oczywiście pamiętać, że zwierzęta mają własne potrzeby, swój sposób odczuwania i rozumienia świata. Ich organizm nie jest taki sam jak nasz, to samo tyczy się języka i form ekspresji.

Jeśli zrozumiemy, że kluczem do zdrowej relacji jest szacunek wobec odmienności naszego najlepszego przyjaciela – zapewnimy sobie i zwierzęciu lepszą egzystencję i psychiczne zdrowie. 

Pies jako część naszej rodziny

Powinniśmy wypracować też u psa świadomość, że jest członkiem naszej rodziny a nie jej przywódcą. Pies, któremu pozwala się na rolę samca alfa: może mieć większe skłonności do agresji, chcąc chronić swoje stado.

Z tego powodu także on będzie demonstrował nadopiekuńczość wobec nieznanych ludzi czy zwierząt – wszystko w celu ochrony swojej rodziny.

Najważniejsze co musimy zapamiętać: w opisywanej sytuacji nadopiekuńczość występuje po obu stronach. Jedna kształtuje drugą. Nasza nadopiekuńczość wobec pupila i humanizacja jego życia, doprowadza do nadmiernej opiekuńczości u czworonoga.

Jak wspomnieliśmy może prowadzić to do aktów przemocy.

Naucz się mówić – nie

Aby osiągnąć zdrowe relacje i nie wzmagać aktów agresji wśród naszych psów: powinniśmy nauczyć się mówić stanowcze “nie” w celu codziennej edukacji zwierząt. Czy nam się to podoba czy nie: edukacja psów jest bardzo ważna.

Dlatego też, wielu specjalistów wskazuje na ogrom znaczenia trenowania z psami podstawowych poleceń i zasad posłuszeństwa. Ważne jest aby rozpocząć ten proces socjalizacji i nauki już podczas pierwszych 20 tygodni życia.

Aby zoptymalizować proces uczenia się naszego psiaka, należy wzmacniać pozytywne jego aspekty: tj. nagradzać za dobre zachowania. Nie powinniśmy skupiać się tylko na reprymendach.

Na koniec warto podkreślić, że agresja wynikająca z nadopiekuńczości może pojawić się u psów wszystkich ras i w każdym wieku. Stąd tak ważne jest aby zwracać uwagę na ich zachowanie i edukować psy już od pierwszych tygodni życia.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.