Nieżyt nosa u żółwi - sposoby leczenia
Żółwie są dość podatne na choroby, szczególnie te związane z drogami oddechowymi. Nieżyt nosa u żółwi pojawia się nadwyraz często. Najbardziej podatne są żółwie wodne.
W tym artykule dowiesz się wszystkiego na temat tego schorzenia, a także co najważniejsze, poznasz sposoby leczenia przypadłości.
Nieżyt nosa u żółwi: co warto wiedzieć
Jest to stan zapalny górnych dróg oddechowych, który objawia się obfitą wydzieliną śluzową w nozdrzach. Towarzyszy temu hałas przy oddychaniu i utrata apetytu. Ludzie znają to schorzenie, jako katar. W niektórych przypadkach u żółwia można zauważyć śluzowe pęcherzyki, osłabienie i białe plamy na podniebieniu.
Żółwiom wodnym towarzyszy jeszcze inny objaw tej patologii – mianowicie, pływają wtedy bokiem, tracąc równowagę. Dzieje się tak, bowiem jedno z płuc zwierząt nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu i nie rozszerza się odpowiednio.
Nieżyt nosa u żółwi szczególnie dotyka gatunków, takich jak: Testudo, Śródziemnomorski, Icata, Lamparci, Obrzeżony, Hiszpański, Chilijski, Stepowy i Emys.
Niezwykle niepokojący jest fakt, iż nieżyt nosa jest zaraźliwy. Dlatego należy postępować z dozą ostrożności, jeśli w akwarium znajduje się więcej osobników.
Układ odpornościowy towarzyszącego żółwia musiałby być doskonały, aby poradzić sobie z danymi wirusami i bakteriami. Nie warto zatem ryzykować.
Nieżyt nosa u żółwi – skąd się bierze?
Przyczyny mogą być najróżniejsze. Poczynając od nieodpowiedniej diety, nieprzyjaznego środowiska, bakterii, słabego układu odpornościowego czy innych wirusów.
W wielu przypadkach nieżyt nosa stanowi konsekwencję wirusa herpes, bardzo popularnego wśród tego rodzaju zwierząt. Może wynikać też z zapalenia płuc, jamy ustnej czy posocznicy.
Nadmierna produkcja błon śluzowych u żółwi może być wywołana drażniącymi zapachami i bakteriami, które dotarły do otworów oddechowych. Ponadto może być związana z infekcjami, pochodzącymi od mikroorganizmów obecnych chociażby w wodzie.
Innymi czynnikami wywołującymi nieżyt nosa u żółwia są:
- Zmiany temperatury (osłabiają mechanizmy obronne).
- Masywacja (przepełnione zbiorniki rybne).
- Stres (z powodu zmian w akwarium, zmian otoczenia, obecności innych zwierząt, zbyt wielu towarzyszy w akwarium).
- Wilgotność (w przypadku żółwi lądowych, które są w kontakcie z wilgotnymi lub mokrymi miejscami).
- Zanieczyszczenie środowiska (brak czystości w akwarium lub schronie, co zwiększa obecność grzybów i bakterii).
- Różne gatunki, które dzielą jedno siedlisko (zarodek, który jest nieszkodliwy dla jednego rodzaju może być śmiertelny dla drugiego).
Zobacz też: Żółw matamata – jego cechy i środowisko
Leczenie nieżytu nosa u żółwi
Niezwykle istotne jest zabranie naszych chorujących zwierząt do lekarza weterynarii. Należy wykonać rutynowe badania i wykluczenia poważniejszych chorób i patologii.
W przypadku wykrycia czegoś niepokojącego – nie należy czekać. Bez względu na rodzaj zwierzaka domowego. Pamiętaj, że sytuacja bez odpowiedniej kontroli może się pogorszyć.
W przypadku zapalenia dróg oddechowych u żółwia należy pamiętać, że na początku może nie dawać to żadnych uporczywych objawów. Mimo to, może już zarażać i zmieniać patogeny innym osobnikom.
Jeśli nie zaczniemy leczenia w odpowiednim momencie, może to doprowadzić do ostrego lub przewlekłego zapalenia płuc. Wyróżniamy kilka charakterystyk.
Po pierwsze, weterynarz musi sprawdzi rodzaj śluzu i stwierdzić przyczynę jego powstania (bakteryjne czy wirusowe podłoże). Na tej podstawie wskaże środki mulkolityczne, bądź upłynniające.
Mogą mieć istotne doustną bądź stosowane będą przez wstrzyknięcie. Weterynarz nierzadko przepisuje też antybiotyki, płyny do nosa i dezynfekcji jamy ustnej żółwia.
Przeczytaj również: Żółwie zagrożone wyginięciem – wodne i lądowe
Nieżyt nosa u żółwia a odpowiednie terrarium
Jeśli żółw ma pokaźny rozmiar, bądź dzieli szklany dom z innymi żółwiami – na czas choroby zaleca się swoistą kwarantannę i przeniesienie go do pomieszczenia o temperaturze od 25 – 32 stopni. Najlepiej przy silnym oświetleniu.
Przede wszystkim, nawet jeśli nie wykazuje apetytu – musimy zrobić wszystko aby żółw zjadł i nawodnił się. Wybierz te produkty, które wyjątkowo mu smakują.
Ostatecznie, niektórzy lekarze zalecają użycie inhalatora. Łączy się z pompą powietrza do akwariów, wraz z pojemnikiem do inhalacji i rurką wylotową.
Najważniejsze aby żółw znajdował się w niewielkiej przestrzeni, a inhalacja umiejscowiona była gdzieś pod nim. W ostateczności możesz umieścić ją w zbiorniku wodnym.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- García-Párraga, D., Crespo-Picazo, J. L., De Quirós, Y. B., Cervera, V., Martí-Bonmati, L., Díaz-Delgado, J., … Fernández, A. (2014). Decompression sickness (‘the bends’) in sea turtles. Diseases of Aquatic Organisms. https://doi.org/10.3354/dao02790
- Herp, R. E. (1999). Etiología y descripción clínica de la rinitis crónica en tortuga mora (Testudo graeca). Rev. Esp. Herp, 13, 27-36.
- Gray, J. E. (1870). Notice of a new Chilian tortoise (Testudo chilensis). Journal of Natural History, 6(32), 190-190.