Rekin rogaty: środowisko i cechy

Rekin rogaty: środowisko i cechy

Ostatnia aktualizacja: 01 marca, 2019

Pomimo swojej agresywnej nazwy, rekin rogaty jest jednym z najmniejszych w swoim gatunku. Dowiedz się więcej o nim!

W głębinach mórz możemy znaleźć olbrzymią ilość gatunków zwierząt, które nie przestaną nas zadziwiać. Na przykład w odniesieniu do rekinów, istnieje wiele typów i każdy różni się odmiennymi cechami. Czy chciałbyś poznać niektóre z nich? Oto prezentujemy Ci jednego z naszych bohaterów: rekin rogaty.

Rekin rogaty – wszystko, co trzeba wiedzieć

Cechy

Naukowa nazwa gatunku brzmi Heterodontus francisci i choć jego nazwa może nasuwać myśli o dużym zwierzęciu z ogromnym wystającym rogiem, faktem jest, że jest najmniejszym ze wszystkich istniejących. To co go wyróżnia to jest szeroka paleta kolorów skóry.

Gatunek ten został uznany w 1855 roku, kiedy to zostały zakończone pierwsze badania, które przeprowadził Charles Frederic Girard. Wyniki swoich badań opublikował w “Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”

Ma małą, ale szeroką głowę, a jego pysk jest zaokrąglony. W przeciwieństwie do innych ryb, rekin rogaty nie ma na oczach membrany. Szczęka jest zakrzywiona i bardzo mała. Znajduje się w niej od 19 do 26 rzędów zębów na górze i od 18 do 29 rzędów na dole.

Dorosły rekin rogaty

Jego ciało ma kształt cylindra. Wizualnie skóra sprawia wrażenie szorstkiej, ale w rzeczywistości jest bardzo delikatna i miękka. Jednak kolory skóry bardzo przykuwają uwagę, na bocznej części ciała często wpadają w ton ciemniejszych plam.

Długość jego ciała dochodzi do 1,2 metra. Zanotowano jednak, że z reguły niewiele osobników przekracza jeden metr długości. Jego dwie płetwy mają kształt sierpa i mają gruby kolec z przodu. Wśród rekinów rogatych, które żyją wśród raf koralowych, te elementy płetw noszą znamiona większego zużycia z powodu tarcia.

Rekin rogaty – środowisko

Rekiny rogate występują w Oceanie Spokojnym w rejonach i na obszarze zatoki Kalifornijskiej. Zaobserwowano także ich występowanie w San Francisco, Ekwadorze i Peru.

Zwykle żyją w ukryciu i na głębokości około jedenastu metrów. Gdy w morzu nadchodzi zimna pora, udają się w pobliże plaż, i przebywają na głębokości 30 metrów. Jednak najmłodsze osobniki, które nie osiągnęły jeszcze pół metra długości, preferują głębokości od 40 do 150 metrów, a gdy podrosną, przenoszą się na płytsze wody.

Jeśli chodzi o terytorium, w którym się poruszają, rzadko przekracza 1000 metrów kwadratowych. W rzeczywistości uważa się, że najdłuższa odległość przebyta przez rekina rogatego wyniosła około 16 kilometrów.

Kiedy wybierają miejsce do życia, mogą tam przebywać przez całe życie. Niezależnie od tego, czy emigrują, po migracji zawsze powracają do tego samego miejsca pochodzenia. Jest to rzadko spotykane wśród innych gatunków ryb.

Rekin rogaty

Zachowanie

Kiedy słyszymy słowo “rekin”, pierwsze pytanie, które przychodzi do głowy, to czy jesteśmy w niebezpieczeństwie. Cóż, rekin rogaty nie jest zwierzęciem niebezpiecznym. W rzeczywistości jest powolnym i niezdarnym pływakiem, może dlatego, że jego wygląd sprawia wrażenie, że nie jest zbyt bystry.

Lubi przebywać sam i jest zwierzęciem nocnym, to znaczy nocą aktywnie poszukuje pożywienia, podczas gdy w ciągu dnia pozostaje w tym samym miejscu, które zwykle jest jaskinią lub szczeliną.

Żywi się mięczakami z twardą skorupą, na przykład krabami lub jeżowcami. Uważa się, że nacisk jego szczęki wielokrotnie przekracza siłę, jaką powinna wytworzyć szczęka takiej wielkości.

To, co robią rekiny, to zasysają ofiarę, wprowadzając ją do jamy ustnej, a później przemieszczają ją do przednich zębów, gdzie miażdżą ją na kawałki przy pomocy bocznych zębów.

To wszystko, co możemy powiedzieć o rekinie rogatym, prawdziwym dziele sztuki stworzonym przez naturę. Bardzo nas zaskoczył ten ciekawy osobnik i dlatego chcieliśmy, abyście także się o tym dowiedzieli.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Peterson, E. H., & Rowe, M. H. (1980). Different regional specializations of neurons in the ganglion cell layer and inner plexiform layer of the California horned shark, Heterodontus francisci. Brain Research. https://doi.org/10.1016/0006-8993(80)90785-4

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.