Pies po kastracji – czy po operacji zmienia się zachowanie
Pies po kastracji może w większym lub mniejszym stopniu zmienić swoje zachowanie. Zarówno samce, jak i samice mogą wykazywać zmiany w swoim zachowaniu od razu lub po czasie.
Kastracja polega na usunięciu gonad zwierzęcia, tylko jąder u samców oraz jajników i macicy u samic. Oprócz wytwarzania komórek płciowych gonady uwalniają również hormony.
Hormony te pełnią różne funkcje w organizmie, z których jedną jest rozwój zachowań seksualnych, takich jak poszukiwanie partnera lub opieka rodzicielska.
Ból u psów po kastracji
Pierwszą zauważalną zmianą u psów po kastracji jest zachowanie związane z bólem. Kiedy pies budzi się z narkozy, odczuwa ból o różnym nasileniu, w zależności od środka znieczulającego zastosowanego przez weterynarza.
Jest to bardzo ważne, ponieważ psy mogą rozwinąć pewne zachowania lękowe, a także może pojawić się trauma fizyczna. Na przykład, nie pozwolą nam się dotykać lub mogą próbować nas ugryźć itp., ale te zachowania zwykle znikają.
Z drugiej strony weterynarze zwykle zalecają psu noszenie kołnierza, który uniemożliwi lizanie rany. To także ma negatywny wpływ na psa, który może uznać to za wyzwanie, jeżeli nie potrafi kontrolować swoich emocji.
Pies po kastracji a hormony płciowe
Aby zrozumieć wpływ, jaki hamowanie uwalniania hormonów płciowych w wyniku kastracji ma na zachowanie, musimy najpierw poznać oś podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczową.
Podwzgórze syntetyzuje i uwalnia hormon uwalniający gonadotropiny (GnRH). Działa na przysadkę mózgową i powoduje uwalnianie gonadotropin, lutropiny (LH) i folikulotropiny (FSH).
Te dwa ostatnie hormony są wytwarzane głównie w jądrach lub jajnikach i powodują uwalnianie testosteronu u samców oraz progesteronu i estrogenu u samic. LH i FSH działają również w celu stymulowania produkcji plemników i oocytów.
Testosteron ma wieloraki wpływ na organizm, zwłaszcza w okresie rozwoju embrionalnego i dojrzewania:
- Wpływa na reakcję seksualną samic.
- Może być związany z zabawą u szczeniąt, która jest bardziej agresywna u samców.
- W okresie dojrzewania wspomaga rozwój mięśni, kości, nerek i krtani.
- Podczas wzrostu zarodka powoduje, że struktury mózgu i jądra neuronalne stają się bardziej męskie, co później doprowadzi do męskiego zachowania. Brak testosteronu u samic w okresie okołoporodowym powoduje rozwój żeńskiego ośrodkowego układu nerwowego.
- Stymuluje znakowanie, agresywność i obronę terytorium.
Z drugiej strony hormony żeńskie działają w następujący sposób:
- Estrogen zwiększa ogólną aktywność suki; jest bardziej aktywna, głośniejsza i częściej oddaje mocz.
- Podczas rui, kiedy estrogen jest bardziej obfity, niektóre samice mogą oddawać mocz jak samce i są otwarte na stosunek.
- Wysoki poziom progesteronu po rui przygotowuje samicę do ciąży. Jeśli jednak nie odbyła stosunku, może mieć ciążę urojoną.
Pies po kastracji – zmiany behawioralne
Po usunięciu gonad stężenie hormonów płciowych spada, ale nie gwałtownie. Zachowanie godowe zmniejsza się tylko o 50% u samców, 15 dni po kastracji. Zachowanie polegające na poszukiwaniu samicy jest najbardziej ograniczone, aż o 80%.
U samic zachowanie powiązane z potrzebą ochrony lub zazdrością może się zmniejszyć. W niektórych przypadkach ciąża urojona może pojawić się również po sterylizacji.
Ważne jest, aby wiedzieć, że problemy behawioralne, takie jak agresja wobec innych zwierząt lub ludzi, złe zarządzanie strachem lub lęk separacyjny, nie znikają.
Dzieje się tak, ponieważ te hormony nie są hormonami płciowymi, ale raczej kortyzolem, serotoniną lub dopaminą. W praktyce, kastracja nie rozwiązuje wszystkich problemów z zachowaniem.
Ale może się to zmienić, jeśli będziesz ciężko pracować i poświęcisz czas swojemu psu, okazując mu uczucie. Jednak kastracja pomaga zapobiegać lub unikać niektórych chorób, takich jak nowotwory, zarówno u samców, jak i u samic.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Balladares Sánchez, D. N. (2014). Evaluación del grado de analgesia, aplicando tres protocolos analgésicos (Tramadol-Ketorolaco, Meloxican–Butilescopolamina, Tramadol–Acepromacina) en ovh canina en el cantón Guaranda (Bachelor’s thesis, Universidad Estatal de Bolívar. Facultad de Ciencias Agropecuarias. Escuela de Medicina Veterinaria y Zootecnia).De los Reyes, M. (1997). Métodos anticonceptivos en caninos. TecnoVet, 3(1).
- Hart, B. L., & Eckstein, R. A. (1997). The role of gonadal hormones in the occurrence of objectionable behaviours in dogs and cats. Applied Animal Behaviour Science, 52(3-4), 331-344.
- Justel, N., Bentosela, M., & Ruetti, E. (2010). Testosterona, emoción y cognición: estudios en animales castrados. Interdisciplinaria, 27(2), 191-208.
- Reinoso Marín, G. G. (2018). Efectos de dos protocolos anestésicos en el tiempo de recuperación en perras sometidas a ovariohisterectomía (Bachelor’s thesis).
- Suárez Ortega, A. (2015). Efectos metabólicos y hormonales post orquiectomía en caninos y felinos.