Krwawienie wewnętrzne u psów – jak je rozpoznać?
Krwawienie wewnętrzne u psów, lub hemoperitoneum, jest krwotok, który występuje wewnątrz psa, powodując gromadzenie się krwi w jamie brzusznej. Podobnie, krwotok ten może wystąpić wewnątrz czaszki i stać się czaszkowym.
W większości przypadków jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, która zagraża życiu naszego pupila. Podobnie czasami, gdy pojawia się wewnątrz psa, nie zdajemy sobie sprawy z sytuacji, aż utrata zwierzęcia jest prawie nieodwracalna, ponieważ chociaż krew nie wychodzi na zewnątrz, to jest poza układem krążenia, a więc nie spełnia m.in. jego funkcja natleniania.
Krwawienie wewnętrzne u psów: przyczyny
Przyczyny krwawienia wewnętrznego u psów są liczne, a niektóre z nich mogą występować częściej niż inne.
Uraz
Silny cios, taki jak przejechanie lub upadek z dużej wysokości, może spowodować krwawienie wewnętrzne. Te wypadki są najczęstszymi przyczynami krwawienia wewnętrznego u psów. Kości, gdy następuje złamanie, mogą rozerwać narządy i tkanki, które krwawiąc, zapadają się w jamie brzusznej. Jeśli krwawienie jest powolne, pies może mieć szansę, jeśli jest natychmiast zabrany do weterynarza.
Guzy i nowotwory
Niektóre rodzaje guzów, łagodne lub złośliwe, mogą powodować krwawienie wewnętrzne, takie jak rak śledziony lub naczyniakomięsak. Te ostatnie to guzy w naczyniach krwionośnych, które w końcu pękają i powodują krwawienie. Ponadto są to bardzo agresywne nowotwory.
Zaburzenia krzepnięcia
Podobnie jak ludzie, psy mogą również mieć wrodzone problemy z krzepnięciem krwi i przy najmniejszym uderzeniu mogą powodować krwawienie wewnętrzne.
Z drugiej strony, przypadkowe spożycie trucizn lub innych toksyn powoduje krwawienie wewnętrzne, które szybko zakończy życie psa.
Objawy hemoperitoneum
Niewielkie, ale stałe krwawienie wewnętrzne, które nie jest spowodowane urazem, zagraża życiu naszego pupila. Jednak objawy mogą być subtelne i możemy nie zdawać sobie sprawy z sytuacji. Niektóre ze zmian, które możemy zauważyć u naszego pupila to:
- Polidypsja lub nadmierne pragnienie. Krwotok, nawet jeśli nie jest zewnętrzny, powoduje utratę płynów, a tym samym wielkie pragnienie.
- Osłabienie, anoreksja i apatia. Pies zmieni swoje nastawienie i nie będzie miał ochoty się ruszać, jeść ani bawić.
- Duszność. Zauważymy, że pies ma trudności z oddychaniem, a dodatkowo jego oddech jest krótki.
- Rozdęcie brzucha. Brzuch psa puchnie z powodu gromadzącego się w nim płynu. Krew ta powoduje również zaburzenia oddychania, ponieważ wywiera nacisk na przeponę
- Pozytywny wynik testu nawrotu kapilarnego. Jeśli naciśniemy palcem na dziąsło psa, a następnie podniesiemy palec do góry, zobaczymy, że zwykły różowy kolor albo w ogóle się nie pojawi, albo zajmie to więcej niż dwie sekundy zanim się pojawi.
- Mocz lub stolec mogą zawierać krew.
Leczenie krwawienia wewnętrznego u psów
Leczenie krwawienia wewnętrznego u psów będzie zawsze zależeć od przyczyny, która je powoduje. Czasami, jeśli problem powodujący krwawienie zostanie rozwiązany, ustanie. Z drugiej strony, krwawienie może samoistnie ustać, ale wymaga wsparcia lub wzmocnienia, aby prawidłowo utrzymać funkcje życiowe psa. W tym celu można zastosować kilka zabiegów:
- Podtrzymywanie życia z płynoterapią. Pies ma założoną linię dożylną, przez którą stale podawany jest roztwór soli fizjologicznej, aby zapobiec hipowolemii.
- Transfuzje krwi. Nie wszyscy weterynarze mają taką usługę, choć są banki krwi dla zwierząt, gdzie możemy się udać.
- Tlen. Jeśli pies jest bardzo chory, konieczne będzie podłączenie go do aparatu tlenowego.
- Jeśli przyczyną krwawienia jest uraz, może to wymagać pilnej operacji i zastosowania środków przeciwbólowych.
Prognozy leczenia
Prognozy dotyczące zdrowia psa zależą od pochodzenia krwawienia i powodzenia leczenia. Ogólnie rzecz biorąc, 67% przypadków leczonych chirurgicznie powraca do zdrowia bez wielu powikłań, chociaż odsetek ten wzrasta do 75%, jeśli wspomniana interwencja nie jest konieczna. Opieka weterynaryjna ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że zwierzę odzyska zdrowie. Jeśli zauważyłeś jakieś znaki ostrzegawcze, natychmiast udaj się na pogotowie weterynaryjne.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bobadilla, J. A., & Miranda, J. D. E. (2015). Medicina Interna en un Perro Adulto. Clínica veterinaria: abordaje diagnóstico y terapéutico, 1(2).
- Cadéac, C. Enciclopedia veterinaria: Patología interna: mediastino, corazón, vasos y sangre.
- Jiménez Osorio, T. K. (2017). Estudio descriptivo de registros ecográficos abdominales en perros.
- Brockman, D. J., Mongil, C. M., Aronson, L. R., & Brown, D. C. (2000). A practical approach to hemoperitoneum in the dog and cat. Veterinary Clinics: Small Animal Practice, 30(3), 657-668.