Najczęstsze choroby maltańczyków

Sierść maltańczyków może być czynnikiem sprzyjającym pojawianiu się chorób zakaźnych. Dzieje się tak, ponieważ łatwo przechowuje wilgoć i brud, tworząc idealne środowisko dla różnych czynników chorobotwórczych.
Najczęstsze choroby maltańczyków
Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Napisane i zweryfikowane przez biologa Cesar Paul Gonzalez Gonzalez.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Maltańczyk charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami i piękną, lekko pofałdowaną sierścią. Jego osobowość jest czuła i zabawna, dlatego naprawdę lubi mieszkać ze swoimi opiekunami. Ponadto jest doskonałym zwierzakiem, który zwykle nie choruje zbytnio, chociaż może być podatny na pewne patologie. Wszystkie psy są podatne na wszelkiego rodzaju schorzenia typowe dla danego gatunku. Oznacza to, że pomimo najlepszej opieki, Twój zwierzak może w każdej chwili zachorować. W przypadków maltańczyków, nie ma wyjątku, ponieważ ma również pewne choroby, które są powszechne w tej rasie. Czytaj dalej i dowiedz się o nich wszystkiego.

Dlaczego Maltańczyk może zachorować?

Choroby mogą dotyczyć prawie każdej rasy psów, która istnieje na świecie. Jednak pewne warunki powodują, że te problemy pojawiają się u zwierzaka. Niektóre z tych sytuacji są następujące:

  • Niska higiena fizyczna: daje to większe szanse na zakażenie psa przez grzyby, wirusy i bakterie. Ponadto psy nie mogą być stale kąpane, więc czasami trudno jest utrzymać je w czystości.
  • Niewłaściwa higiena siedliska: nieczyste siedlisko prowadzi do rozwoju źródeł infekcji, które zagrażają zdrowiu zarówno opiekuna jak i psa.
  • Niedożywienie: rzadki problem związany z psami karmionymi raczej ludzkim jedzeniem niż karmą komercyjną. Wynika to z komplikacji związanych z próbą zrównoważenia składników odżywczych w diecie. Brak równowagi żywieniowej oznacza, że organizm nie jest w stanie skutecznie radzić sobie z patologiami.
  • Genetyka: W przypadku pudla maltańskiego proces przekształcania go w rasę małą (miniaturyzacja) spowodował pojawienie się u niego chorób wrodzonych. Większość z nich ma charakter zwyrodnieniowy i obecnie nie ma na nie lekarstwa.
  • Stres: psy rozwijają stres, gdy niektóre z ich potrzeb nie są w pełni zaspokojone. Na dłuższą metę układ odpornościowy ulega depresji i czyni je bardziej podatnymi na choroby.
Maltańczyk na trawie

Choroby powszechne u maltańczyków

Różne powszechne choroby, które mogą wpływać na zdrowie Maltańczyków można podzielić na 3 grupy: zakaźne, genetyczne i nowotworowe. Każdy z nich ma inne cechy i może stanowić istotne zagrożenie dla zwierzęcia.

Patologie, które mają pochodzenie zakaźne są znane jako zaraźliwe. Oznacza to, że przeniesienie choroby jest proste i może nastąpić przez kontakt bezpośredni lub pośredni. W zależności od czynnika patologicznego, który je wywołuje, dzielą się na wirusowe, bakteryjne i grzybicze.

Warunki genetyczne są również znane jako choroby wrodzone. Problemy te są produktem selektywnej hodowli, która dała początek rasie, tak że dotyczą one tylko określonej grupy psów. Istnieje kilka sposobów radzenia sobie z nimi, ale wciąż nie ma ostatecznego lekarstwa, które mogłoby je wyeliminować. Najlepszą metodą diagnozy jest analiza DNA. Badanie to jest jednak rzadkie.

Wreszcie, nowotwory odnoszą się do nieprawidłowego wzrostu komórek. Schorzenia te zazwyczaj mają swoje źródło w określonym regionie ciała, dlatego ich objawy zależą od struktury lub narządu, w którym się rozwijają. Przyczyny takich problemów są niepewne, ponieważ istnieje wiele czynników, które mogą do nich prowadzić.

Infekcje bakteryjne

Infekcje bakteryjne charakteryzują się ropą, stanem zapalnym i gorączką jako głównymi objawami, chociaż nie są one specyficzne dla tego typu choroby. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków i środków przeciwzapalnych w celu wyeliminowania patogenów. Niektóre z najczęstszych chorób na Malcie to:

  • Leptospiroza psów: jest wytwarzana przez bakterie z rodzaju Leptospira. Zakażenia występują poprzez spożywanie wody skażonej moczem zakażonego zwierzęcia. Objawy obejmują gorączkę, zapalenie żołądka i jelit, ciemne zabarwienie moczu, letarg i w najcięższych przypadkach ostrą niewydolność nerek.
  • Zapalenie dziąseł: kamień nazębny na zębach powoduje łagodną infekcję bakteryjną dziąseł. Jeśli problem nie zostanie rozwiązany, może się pogorszyć i spowodować zapalenie przyzębia.
  • Zapalenie ucha zewnętrznego: to infekcja, która atakuje skórę ucha. Jest to spowodowane sierścią i kształtem uszu w języku maltańskim.

Infekcje wirusowe

Infekcje wirusowe są nieco bardziej zaraźliwe niż bakteryjne. Dzieje się tak, ponieważ patogeny są w stanie przetrwać dłużej poza organizmem, co zwiększa możliwość zakażenia. Leczenie często koncentruje się na kontrolowaniu objawów, ponieważ nie ma jeszcze skutecznych lekarstw. Najczęstsze choroby tego typu na Malcie to:

  • Parwowirus: najczęściej dotyczy szczeniąt. Objawy to biegunka, wymioty, gorączka i letarg. Zarażenie następuje poprzez kontakt z zarażonym psem lub jego kałem.
  • Nosówka (Nosówka): jest to bardzo zaraźliwa choroba, która atakuje układ oddechowy psa. Kiedy jest gorzej, uszkadza również układ pokarmowy i układ nerwowy zwierzęcia, co jest śmiertelne.

Choroby wywoływane przez wirusy nie mają określonego rokowania, ponieważ w każdym przypadku wiele zależy od powikłań. Na szczęście tych problemów można uniknąć dzięki szczepionkom, które pozwalają uniknąć fatalnych scenariuszy i łagodzą nasilenie objawów.

Infekcje grzybicze

Te patologie są uważane za oportunistyczne, ponieważ dotykają psa, gdy jego układ odpornościowy jest osłabiony. Są to zwykle wtórne infekcje spowodowane wcześniej istniejącą chorobą. Najbardziej podatnymi częściami ciała są skóra, paznokcie i narządy rozrodcze, ponieważ są to obszary najbardziej narażone na działanie żywiołów.

Najczęstszymi chorobami grzybiczymi u Maltańczyków są te wywoływane przez drożdżaki Malassezia pachydermatis. Grzyb ten występuje normalnie na skórze zwierzęcia, ale nie rozwija się, ponieważ układ odpornościowy trzyma go w ryzach. Kiedy obrona psa jest zmniejszona, patogen zaczyna się rozprzestrzeniać i powoduje podrażnienie w dotkniętym obszarze.

Choroby genetyczne

Uwarunkowania genetyczne mogą pozostawać w uśpieniu przez długi czas, a następnie pojawić się nagle. Powoduje to, że są one diagnozowane dopiero po wystąpieniu pierwszych objawów. Do najczęstszych chorób wrodzonych u Maltańczyków należą:

  • Zwichnięcie rzepki: ześlizgnięcie się małej kości, która stabilizuje staw kolanowy (rzepka). Budowa maltańczyka sprzyja ześlizgiwaniu się tej kości i powodowaniu zwichnięć.
  • Choroba zwyrodnieniowa zastawek: powoduje zmiany w strukturze zastawek kontrolujących przepływ krwi w sercu. To często prowadzi do niewydolności serca.
  • Zapadnięcie tchawicy: choroba przewlekła i zwyrodnieniowa, która osłabia chrząstkę podtrzymującą cylindryczny kształt tchawicy. Dlatego z czasem zapada się i utrudnia przepływ powietrza.
  • Hipoglikemia: Małe rasy mają skłonność do niskiego poziomu cukru we krwi z powodu ich metabolizmu, więc jeśli nie będą odpowiednio karmione, będą wykazywać różne objawy hipoglikemii.
  • Wodogłowie: jest to wzrost wewnętrznego ciśnienia czaszki, który powoduje poważne uszkodzenie mózgu i rdzenia kręgowego. Objawy zależą od ciężkości przypadku, ale mogą wahać się od łagodnych napadów do śpiączki lub śmierci.
  • Postępujący zanik siatkówki: charakteryzuje się postępującą utratą wzroku. W większości przypadków problem ten jest wykrywany bardzo późno i psy całkowicie tracą wzrok.
  • Zespół Shakera: jest to choroba, która powoduje lekkie i ciągłe drżenie w całym ciele psa. Jest to spowodowane zapaleniem móżdżku, który odpowiada za kontrolowanie drobnych ruchów.
  • Hiperadrenokortycyzm (zespół Cushinga): Ten stan powoduje, że organizm wytwarza zbyt dużo kortyzolu, co powoduje osłabienie układu odpornościowego i pojawienie się różnych problemów zdrowotnych. Najbardziej dotknięte są starsze psy, chociaż u małych ras może to nastąpić znacznie wcześniej.

Nowotwory

Tego typu stany nazywa się guzami lub rakiem. Istnieje jednak duża różnica w klinicznych aspektach tych terminów. Guzy lub nowotwory są nieprawidłowymi rozrostami komórek, które mogą być łagodne lub złośliwe, podczas gdy rak jest zawsze złośliwy i może naciekać inne tkanki (przerzuty).

Starsze psy są bardziej podatne na rozwój jakiegoś rodzaju nowotworu. Mimo to wszystkie psy są podatne na tego typu choroby. Najczęstsze nowotwory maltańczyków to:

  • Guzy gruczołu sutkowego: są to amorficzne masy pojawiające się w gruczołach sutkowych samicy. Dotyczy to większej liczby małych ras, a zwłaszcza tych, których się nie kastruje. Mogą być łagodne lub złośliwe.
  • Oponiaki: guzy, które rosną na oponach mózgowych (błony, które pokrywają mózg). Większość z nich jest rakotwórcza, atakuje mózg i powoduje śmiertelne skutki. Wczesna diagnoza jest niezbędna, aby uniknąć ofiar śmiertelnych.
Maltańczyk chory u weterynarza, Choroby maltańczyków

Powyższe choroby to tylko te najczęściej występujące u Maltańczyków, ale nie jedyne. Oznacza to, że istnieje więcej patologii, które mogą zagrażać zdrowiu psa, dlatego najlepiej jest zwracać uwagę na wszelkie objawy lub dziwne zachowania. Pamiętaj, że regularne wizyty u lekarza weterynarii są niezbędne dla zachowania zdrowia Twojego zwierzęcia.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Dewey, C. W., & Da Costa, R. C. (Eds.). (2015). Practical guide to canine and feline neurology. John Wiley & Sons.
  • Ardila Quintero, S. (2014). Hiperadrenocorticismo canino (sindrome de cushing). Universidad de la Salle: Colombia.
  • Pareja, V. (2017). Determinación de la Malassezia sp. en perros con Dermatitis Atópica Canina (DAC) en el Distrito Metropolitano de Quito y sus valles. (Tesis de grado, Universidad de Cuenca).
  • Fernández, L. (2018). Frecuencia de causa de muerte en caninos menores de dos años diagnosticados mediante necropsias realizadas en el Laboratorio de Histología, Embriología y Patología Animal de la Facultad de Medicina Veterinaria de la Universidad Nacional Mayor de San Marcos período 2005 2015”. (Tesis de grado, Universidad Nacional Mayor de San Marcos).
  • Hidalgo, S. P. (2016). Estudio y caracterización de cepas de parvovirus canino en España. Universidad Complutense de Madrid.
  • Hincapié Domínguez, J. E., & Ortiz del Rio, A. C. (2015). Estudio de la sensibilidad in Vivo e in Vitro de microorganismos aislados de otitis externa en caninos frente a dos medicamentos de uso veterinario (Doctoral dissertation, Corporación Universitaria Lasallista).
  • Gonzalez Hernández, J. F. (2015). Relación de las patologías caninas más frecuentes que se presentan en la clínica de pequeños animales en la zona noroeste de la Comunidad de Madrid, con las variables edad, raza, sexo y tamaño. (Tesis doctoral, Universidad Complutense de Madrid)

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.