Niesprawność tylnych łap u psów - co z tym zrobić?
Czasami starsze psy tracą siłę w tylnych łapach z powodu różnego rodzaju zmian chorobowych związanych z wiekiem. Jednak niesprawność tylnych łap zdarza się również dość często u młodszych psów.
Istnieje kilka różnych powodów, dla których tak się dzieje. Dlatego też ważne jest to, aby umieć zidentyfikować potencjalne przyczyny. A następnie dowiedzieć się tego, jak im można zapobiegać.
W naszym dzisiejszym artykule zaprezentujemy Ci najważniejsze powody, dla których u psów występuje niesprawność tylnych łap. Dowiesz się także, jak można tego uniknąć i jakie są najlepsze metody radzenia sobie z tą dolegliwością u Twojego pupila. Zapraszamy zatem do lektury!
Ten problem ruchowy, jakim jest niesprawność tylnych łap u psów nie zawsze jest spowodowany jedynie starością. Częstą przyczyną tej dolegliwości mogą być na przykład choroby lub wypadki. Istnieją różnego zabiegi mające na celu poprawę stanu zdrowia i mobilności naszego psa. Jednak ich skuteczność jest niestety różna. I co więcej, nie zawsze powtarzalna. Ogólnie rzecz jednak biorąc najlepsze rezultaty zapewniają z reguły zabiegi chirurgiczne.
Najbardziej powszechne przyczyny wywołujące niesprawność tylnych łap u psów
Kiedy u Twojego psa zaczynają słabnąć lub nawet stają się sparaliżowane – tylne łapy, to powinieneś wiedzieć, że istnieją trzy główne typy przyczyny tego rodzaju niedomagania.
Są to dolegliwości natury neurologicznej, ortopedycznej lub ogólnoustrojowej. Gdy u Twojego pupila występują przyczyny typowo neurologiczne, możesz zaobserwować u niego charakterystyczne dolegliwości. Noszą one fachową nazwę niedowładu lub ostrej paraplegii kończyn tylnych.
Ta najczęściej występująca przyczyna tego rodzaju porażenia (która zaczyna się z reguły właśnie od zauważalnego osłabienia tylnych łap) jest zwykle spowodowana chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa.
Jest to choroba, która niezwykle powszechnie występuje u psów. Co ciekawe, zupełnie odwrotnie wygląda sytuacja u kotów. Zwierzęta te bardzo rzadko miewają problemy z kręgosłupem.
Czym jest przepuklina dysku typu I i II Hansena?
Ten stan chorobowy jest znany, jako przepuklina dysku typu I Hansena. W weterynarii znany jest też typ II Hansena, który cechuje się o wiele bardziej przewlekłą progresję. W efekcie choroba rozwija się znacznie wolniej, co czyni ją mniej agresywną, jednak w większości wypadków stan zwierzęcia będzie poważniejszy, niż w przypadku typu I Hansena.
Przepuklina dysków typu I Hansena dotyczy szczególnie ras psów takich, jak jamnik, cocker spaniel, beagle, pekińczyk i shih tzu. Ale nie tylko, bo mogą na nią zapadać także psy innych ras.
Jeśli zatem podejrzewasz, że Twój pies może cierpieć na przepuklinę kręgosłupa (dowolnego typu Hansena, nie musisz przecież wiedzieć, jak je odróżnić) lub jeśli weterynarz zdiagnozował tę chorobę u Twojego pupila, nie wahaj się ani chwili przed odwiedzenie specjalisty z dziedziny psiej neurologii.
Pamiętaj bowiem o tym, że nieleczona niesprawność tylnych łap u psów będzie się jedynie szybko pogarszać.
Oznacza to, że im dłużej Twój pies będzie biegał z nieleczoną przepukliną dysku, tym gorsze mogą być konsekwencje tego zaniedbania, do całkowitego paraliżu tylnej części ciała włącznie. Jeśli jednak zauważysz problem odpowiednio wcześnie, będzie można go skutecznie rozwiązać za pomocą operacji chirurgicznej.
Sposoby operacji chirurgicznej dla przepukliny kręgosłupa typu I Hansena
I chociaż nie możemy Ci w tym miejscu doradzić, czy dobrym pomysłem jest poddanie swojego pupila zabiegowi chirurgicznemu, możemy dostarczyć Ci niezbędnych informacji, które być może pozwolą Ci samodzielnie podjąć decyzję.
Po pierwsze, ważne jest to, aby zrozumieć, że nie wszystkie operacje kończą się stuprocentowym sukcesem. Jednak statystyki pokazują stosunkowo wysoki wskaźnik powodzenia, gdy choroba zostaje zdiagnozowana odpowiednio wcześnie.
Wszystko zależy po prostu od tego, co stwierdzi neurolog. Operacji można uniknąć, jeśli zwierzę nadal jest w stanie chodzić pomimo przepukliny kręgosłupa. Jeśli jednak specjalista uzna, że pies będzie musiał być zoperowany, to trudno się tej opinii sprzeciwiać, nieprawdaż?
W takim przypadku Twój pies będzie musiał przejść sześciotygodniowy plan leczenia obejmujący restrykcję dotyczącą diety i aktywności ruchowej. Dodatkowo będziesz musiał mu podawać kortykosteroidy i inne leki zapewniające ochronę dla układu pokarmowego przed niekorzystnymi efektami zażywania sterydów.
Ale wszystko to jest naprawdę warte zachodu. Poza tym, jeśli zdecydujesz się na operację, powinieneś wiedzieć także o jeszcze jednej ważnej rzeczy. Otóż Twoje zwierzę będzie potrzebowało co najmniej kilku tygodni na całkowity odpoczynek i wygojenie się. Szanse na to, że niesprawność tylnych łap u Twojego psa zaniknie są naprawdę wysokie.
Inne przyczyny powodujące niesprawność tylnych łap u psów
Uszkodzenie rdzenia kręgowego jest jedną z głównych przyczyn niedowładu lub ostrej paraplegii tylnych kończyn u psów. W takim przypadku musisz uważnie zbadać zwierzę, aby wykluczyć wszelkie inne potencjalne obrażenia. Operacja chirurgiczna może być najlepszą opcją prowadzącą do odzyskania pełnej sprawności przez Twoje zwierzę.
I chociaż istnieją pewne opcje pozwalające na leczenie Twojego pupila bez konieczności narażania go na jakby nie było poważny zabieg chirurgiczny, to jednak w przeważającej większości przypadków nie dają one zbyt dobrych wyników.
W dodatku podczas standardowej aktywności ruchowej Twojego psa powstają dodatkowe mikropęknięcia na uszkodzonym dysku, co powoduje jeszcze gorszy stan zwierzęcia. Ponadto problem natury naczyniowej lub infekcja, która wpływa na rdzeń kręgowy, może również powodować niesprawność tylnych łap u psów lub paraplegię.
Bądź zawsze czujny i miej na uwadze zdrowie swojego psa!
Wielu właścicieli zwierząt domowych nie zdaje sobie sprawy z tego, że coś tak powszechnego, jak czynnik zapalny, może powodować niesprawność tylnych łap u psów. Infekcja może być także trudna do natychmiastowego wykrycia ze względu na swoje liczne i zróżnicowane objawy.
Przecież mało który właściciel będzie w stanie skojarzyć infekcję w jakiejkolwiek postaci jako czynnik powodujący niesprawność tylnych łap u psów.
Co więcej, psy w wieku od trzech do sześciu miesięcy są najbardziej narażone na tę chorobę. Jednak nigdy nie należy wykluczyć jej wystąpienia u starszych psów. Szczególnie powinieneś zwrócić na nią uwagę, jeśli podejrzewasz, że u Twojego pupila występują jej charakterystyczne objawy.
Dlatego też należy zawsze szczepić swojego psa i unikać kontaktu z innymi psami, które mogą cierpieć na niesprawność tylnych łap. Nawet jeśli Ty sam uznasz to za przesadę lub będziesz słyszał takie opinie z ust innych ludzi.
Pamiętaj także o tym, że Twój ukochany pies może umrzeć wskutek tej choroby. Będzie więc o wiele lepiej, jeśli poddasz go diagnozie u specjalisty, zamiast próbować leczyć zwierzę na własną rękę.